Zondag 2 juni.

Het weer is wel heel wisselend, we begonnen met natte sneeuw vanmorgen en vanavond eindigde het met een stralende zon.

Vandaag zijn we maar weer een eindje gaan rijden. Niet zo vroeg, want we wilden langs de Kronan supermarkt in Reyðarfjörður  en die was om 12 uur pas open.

Onze eerste keus was een camping in  Stöðvarfjörður maar die lag pal aan de weg en dat leek ons niet zo fijn. Een stukje daarvoor ligt Faskrúdsfjörður   en daar staan we nu. We zijn blij dat we teruggereden zijn want dit is een prachtig plekje. De camping ligt iets buiten het dorp aan een lagune. We kijken op de lagune en de overkant van het fjord. Het is niet zo groot maar er is wel een gebouwtje met een heerlijke warme douche. Het dorpje is niet zoveel maar we hebben een wandelpad gezien dus waarschijnlijk gaan we morgen aan de wandel.

Maandag 3 juni.

Ook hier is boven het dorp een mooi wandelpad.

In het dorp vind je ook nog oude IJslandse huizen, deze twee dateren uit 1905.

Vanaf halverwege de negentiende eeuw tot 1930 gebruikten Bretonse vissers Faskrúdsfjörður als basis. Er woonde toen zelfs een Franse consul en er moeten nog Franse huizen staan maar die konden we niet vinden. Wel hebben sommige straten nog de IJslandse en de Franse naam.

Aan het begin van het dorp ligt een oude houten boot gebouwd door Einar Sigurdsson . Deze timmerman heeft hier in de negentiende eeuw veel huizen en boten gebouwd. Zo’n dorpje heeft meer historie als je denkt. De tulpen doen het hier trouwens goed!

Vanmiddag zijn we de andere kant opgelopen, de groene eenzaamheid in. Hier vind je sloten vol met dotterbloemen en heel veel weidevogels. Het is nu broedtijd en ze doen hun best om je met veel lawaai bij hun nest vandaan te lokken.

Dinsdag 4 juni.

De verwachte storm begon gisteravond. We stonden flink te schommelen maar we hebben heerlijk geslapen.

Vanmorgen was het nog windkracht 8 met stoten van 10 dus we zijn nog maar een dagje hier gebleven.

Het regende niet dus na de koffie zijn we naar het dorp gelopen om verse groente te halen. Hier is ook een goede supermarkt.

Helaas zijn we ook tot de ontdekking gekomen dat onze gloednieuwe Dometic koelkast niet werkt! We twijfelden al een paar dagen want de temperatuur liep langzaam op. Nu was ook de vriezer ontdooid. Er is mailcontact geweest met de fabrikant en die heeft  geadviseerd om de winterroosters er voor te doen. Die hebben we er al voor gehad maar nu nog eens geprobeerd en hij werkt nog steeds niet. Wordt vervolgd.

Het vlees uit de vriezer hebben we gebraden en in bakjes in de achterbak gedaan want daar is het een paar graden kouder dan in de koelkast!

Dit is wel balen natuurlijk maar we laten de pret hier niet door bederven. Zo warm is het hier gelukkig niet en we hebben de achterbak nog, die is groot genoeg. 

Na het vlees braden zijn we aan de wandel gegaan en natuurlijk kwamen we weer schaapjes tegen.

Het is nu druk op de camping, er staan vier tentjes en vier campers.

De wind is wat afgenomen en morgen hopen we weer een stukje verder te kunnen gaan.

Woensdag 5 juni.

Na een mooie maar stormachtige rit door nog enkele fjorden en langs de ruige kust staan we nu bij Höfn. ( spreek uit als Hup )

Er zijn gelukkig goede parkeerplaatsen bijgekomen langs de weg zodat je wat vaker kunt stoppen. Op sommige zijn toiletten geplaatst maar het stormt hier vast vaker want ze zijn vastgemaakt met sjorbanden aan een betonblok.

Op 200 km hadden we nog een klein stukje gravelweg, de nieuwe weg en brug waren bijna klaar. We zijn ook heel wat éénbaans- bruggen overgegaan. Soms moet je dan even op elkaar wachten.

Af en toe hebben we even de benen gestrekt en zijn we flink uitgewaaid. Heel veel grond is bedekt met heel dikke korstmos en de stenen hebben wel vier kleuren mos soms.

We hebben helaas bij veel parkeerplaatsen bordjes gezien met een overnachtings verbod. Er rijden heel veel kleine huurcampertjes rond die geen toilet aan boord hebben en dat schijnt één van de redenen te zijn dat je niet overal meer mag overnachten.

We zijn maar onder aan de camping gaan staan. Boven heb je mooi uitzicht maar veel meer wind.

Donderdag 6 juni.

Hoera, hij doet het weer! Waarschijnlijk hebben we iets te schuin naar voren gestaan. Bij de oude koelkast hoefden we daar niet zo op te letten, die deed het altijd. Bij deze komt het iets krapper, we gaan hogere oprijblokken aanschaffen. We vinden het wel “een beetje dom “ van onszelf maar we zijn blij dat alles weer werkt!

Het was een stralende dag vandaag en we zijn begonnen met een bakje koffie in de zon in de luwte van het toiletgebouwtje.

Langs het water is een mooi wandelpad naar een natuurgebied waar veel vogels zijn. Onderweg heb je ook mooi zicht op enkele gletsjertongen van de Vatnajökull, met een oppervlakte van meer dan 8300 km2 de grootste gletsjer van Europa.

We hebben er heerlijk rondgewandeld en op een luw plekje, want het waaide wel behoorlijk, in de zon gepicknickt en naar de eenden en andere vogels gekeken. Langs  het pad stonden borden met informatie over de planeten. we eindigden bij de zon!

Later nog lekker in de luwte bij de camper zitten lezen.

Vanavond spotten we zowaar een eland achter de camping! In het binnenland komen ze nog wel voor maar deze was vast verdwaald, zo vlak bij het dorp.

Vrijdag 7 juni.

Voor de derde dag op rij is het vandaag heel mooi weer. De wind is ook een stuk minder geworden.

Vanmorgen hebben we onze eerste hotpot gedaan bij Hoffel, even voorbij Höfn. Men wilde dit warme water eigenlijk gebruiken als warm watervoorziening voor Höfn, maar er was te kort warm water en toen zijn er maar hot pots van gemaakt. Heel fijn, we hebben een uur gebaad in het zonnetje.

De rit ging verder naar het Jokulsarlon, het gletsjermeer aan de voet van de Breidamerkurjokull, onderdeel van de Vatnajokull. De weg gaat als het ware onder de gletsjer langs en je ziet wel vijf gletsjertongen. Op heel veel plaatsen stromen grijze gletsjerrivieren naar zee.

Eerst hebben we bij het meer een paar plaatjes gemaakt. Vorige keren was er meer ijs maar het blijft mooi. Het was erg druk dus we zijn naar de parkeerplaats aan de andere kant van de brug gegaan, aan het strand. Bij eb stroomt het ijs ook hier naartoe. De iets kleinere stukken maar wel met mooie vormen.

Vanavond zijn we nog even terug gelopen naar het meer. De meeste toeristen zijn nu weg en dan zie je de zeehonden. Het zonnetje was om acht uur nog redelijk fel.

We dachten alleen te staan maar er zijn nu vijf campers. We blijven hier maar een nachtje, met mooi zicht op zee.

Zaterdag 8 juni.

Heerlijk geslapen vannacht met de zee op de achtergrond.

We reden op tijd en na een halfuurtje eerst maar eens een bakje koffie gedaan op een eenzaam plekje.

Hierna moesten we even stoppen voor een kudde schapen die midden op de weg liepen. De lupines beginnen ook al meer te bloeien.

De rit eindigde op de camping bij de Skaftaffell, dit is een nationaal park. Eigenlijk is het een grote groene heuvel met een hoogvlakte begroeid met wilgenstruiken en heel veel mos en heide. Er lopen veel wandelpaden,o.a. naar de gletsjer en langs een aantal watervallen waarvan de bekendste de Svartifos is. Het eerste deel van de 8 km lang wandeling was vrij rustig maar vanaf de Svartifos terug naar de camping leek het wel een mierenhoop. Bij deze waterval was het een komen en gaan van vele groepen toeristen zo te horen uit allerlei landen. We hoorden o.a. Chinees, Russisch, Engels, Duits,Spaans en nog wat talen die we niet thuis konden brengen.

We hebben een redelijk rustig veld uitgekozen maar inmiddels zijn er links en rechts wel een paar “schuifdeuren” komen staan.

Zondag 9 juni.

En zo ziet al dat ijs er van de onderkant uit. Je komt er vanaf de camping na een wandeling van 2 km door een mooi begroeid lavaveld.

Vanmiddag zijn we weer een eindje gaan rijden. Nu geen gletsjers meer maar imposante tafelbergen en oude lavavelden begroeid met mos.

Bij Dverghamrar, dwergenrots, zijn we even gestopt. Hier zijn mooie basaltzuilen, je zult er één op je hoofd krijgen!

Nu staan we op de camping in Kirkjubærjarklaustur. Een goede mooie maar dure camping, net als de vorige twee. Hij ligt wel mooi aan de voet van groene bergen.

Het was weer erg mooi weer en we hebben nog heerlijk in de zon kunnen zitten, in korte broek!

Maandag 10 juni.

Wasdag vandaag. De wandelbroeken hadden wel een sopje nodig dus alles in de wasmachine gestopt hier.

Op de plaats waar van 1186 tot 1550 het klooster heeft gestaan waarnaar het dorp is genoemd, staat nu een modern kerkje.

Op het eind van het dorp is naast de waterval, de Systrafoss, een stijl pad omhoog. Boven kom je bij het Systravatn, het meer van de zusters. In IJsland zijn heel veel verhalen en ook hier is er één. Het meer was voor de nonnen een favoriete plek om te baden. Op een dag zagen ze tijdens het baden een hand met een mooie gouden ring uit het water omhoog komen. Toen ze hem probeerden te pakken werden ze onder water getrokken en zijn ze nooit meer gezien.

Op de vlakte boven heb je mooi zicht op de lavavelden en op de rivier die mooi naar de zee kronkelt.

Na ongeveer 2 km moesten we via een “zwarte piste” weer naar beneden. Hier was nog een waterval. Via de kerkvloer, een aantal basaltzuilen van dezelfde lengte die boven de grond uitsteken, en een graspad kwamen we weer achter de camping uit. Volgens het infobordje zou er in de vloer een steen moeten zijn met tien hoeken maar Cor kon hem niet vinden.

Na de wandeling zijn we een uurtje heerlijk gaan ontspannen in de warme badjes van het zwembad. De entree is dan wel € 6,50 maar de koffie is gratis, kun je zo pakken.

In de loop van de middag was de zon erbij gekomen en we eindigden  met een wijntje in de zon.

Dinsdag 11 juni.

 We waren nog steeds op zoek naar een andere krik. Vanmorgen hebben we er eindelijk eentje kunnen kopen in Kirkjubær voor een redelijke prijs. De oude hebben we meteen in de schrotbak gegooid.

Daarna ging de rit verder over een zijweg van de 1, weg 204. Deze loopt ten zuiden van het Eldhraun, een lavaveld, langs. Bij een oude schapenkraal vonden we een mooi plekje om koffie te drinken.

De laatste 20 km was gravel en een beetje stoffig maar wel te doen.

Vlakbij de heuvel met de steenmannetjes kom je dan weer op weg nr. 1. Hier moeten we altijd even een steen leggen tegen pech onder weg.

In Vik zijn we gestopt om wat boodschappen te doen en hebben we nieuwe pantoffels gekocht in de grote wolwinkel.

Iets ten westen van Vik is een zijweg naar een paar grotten en basaltformaties aan het strand. Toen we daar aankwamen schrokken we vreselijk. Het is nog steeds een mooie plek maar niet meer om vrij te overnachten. Ooit liepen we hier met zijn tweeën, nu leek het Zandvoort wel!

We zijn teruggereden naar Vik naar de camping. Die ligt ook mooi onder aan de groen-paarse bergen. Na het eten zijn we naar het kerkje boven op de heuvel geklommen.

Het kerkje en het zwarte strand waren in 2012 te zien in het tv-programma “wie is de mol”.  

Woensdag 12 juni.

De rit ging eerst naar Bakki waar de veerboot naar de westmaneilanden vertrekt. Hier werd ons verteld dat de boot de komende paar dagen, tot na het weekend volgeboekt is omdat er dit weekend een festival op het eiland is. Dan wachten we nog even.

De koffiestop was bij een schuilhutje zoals ze vroeger in heel IJsland stonden. Hier konden de mensen bij slecht weer schuilen als ze op vervoer stonden te wachten. Een soort bushokje dus.

Met de middag waren we bij de Skogarfoss, één van de grootste watervallen van IJsland, zo’n 60 meter hoog. Om boven te komen moet je 517 traptreden op, heel veel toeristen doen dit iedere dag.

Boven kun je ook mooi over de parking\camping kijken. We hadden een mooi plekje gevonden helemaal achteraan in de hoek.

Boven is er een wandelpad stroomopwaarts langs de rivier. Dit pad hebben we een paar kilometer gevolgd. Er zijn nog wat watervallen en de rivier gaat door prachtige, ruige kloven. Het pad loopt helemaal door naar Þόrsmörk , 26 km. Dat is ons te ver, daar hopen we volgende week met de bus heen te gaan.

Na de wandeling hebben we lekker in de zon gezeten met uitzicht op de rivier. Vanavond was het rustiger bij de waterval en zijn we nog maar een keer gaan kijken.