Marokko 2020.

Nog even dan is het zover, op 7 januari vertrekken we weer naar Marokko.

De eerste rit is naar Roye in Frankrijk. De dag daar op gaan we rond Parijs richting Orléans  naar het plaatsje Bessines sur Gartempe om te overnachten.

Daarna gaan we via Bordeaux naar de Spaanse grens. In Spanje overnachten we in Vitoria Gasteiz en in Caceres, als het daar mooi weer is willen we daar een dag blijven staan. De laatste rit is naar Algeciras onder in Spanje. Het is de bedoeling zo snel mogelijk te gaan want we willen mooi weer!

Dinsdag 7 januari.

We zijn op weg!

De rit ging eerst naar de weegbrug. We waren er benieuwd hoe zwaar we eigenlijk zijn want je hoort van bijna iedereen dat ze zomaar 200 of 300 kilo te zwaar zijn. Met alles erop en erin waren we 3520 kilo. Dat is prima want volgens de meneer bij de weegbrug is er een marge van 5 %.

Bij Zaandam was het tijd voor een bakje met uitzicht op  de moskee om er alvast aan te wennen.

De rit ging prima, beetje mistig maar het zicht was goed. Ook wat drukte bij Antwerpen en Lille maar dat is altijd zo.

Ter hoogte van Arras zijn we van de grote weg afgegaan en de laatste 85 km ging tolvrij binnendoor.

We vonden nog een plekje voor een kopje thee met een echte Hollandse  stroopwafel uit het “overlevingspakket” wat we mee hebben gekregen van thuis.

Om 5 uur zijn we gestopt in Roye, ruim 100 km ten noorden van Parijs. De plek is eigenlijk niet zo mooi, een grote parkeerplaats, maar het is nu wel rustig en morgen gaan we toch weer verder.

Klik op de foto om te vergroten.

Woensdag 8 januari.

Het was vroeg dag vandaag. Om half 8 werden we wakker en om half 9 zaten we op de grote weg.

Tot Parijs ging het lekker vlot. Toen stuitten we achter op de file en kostte het ons ruim een uur om om Parijs heen te komen. We stonden niet echt stil maar het ging gewoon heel langzaam, waarschijnlijk door de stakingen in het openbaar vervoer.

Zodoende zaten we pas om 11 uur aan een bakje koffie.

Voorbij Parijs ging alles goed, het weer bleef wel een beetje druilerig vandaag.

Om 5 uur waren we volgens plan in Bessines sur Gartempe, een klein dorpje 35 km ten noorden van Limoges.

De camperplaats is midden in het dorp op een pleintje, ligt heel gezellig. Het dorp is nog helemaal in kerstsfeer, de brievenbus voor de kerstman staat er ook nog en er worden nog steeds brieven ingedaan.

Het was nog niet donker toen we aankwamen dus konden we nog fijn een rondje lopen, even de benen strekken na een lange rit.

Vrijdag 10 januari.

Gisteren en vandaag hebben we flink doorgereden. Afgelopen nacht stonden we in Vittoria Gasteiz, een stadje in het noorden van Spanje, 100 km over de grens. Hier is een grote parkeerplaats met voorzieningen. Er staan altijd nog meer campers, ook geparkeerde Spaanse, maar er is altijd plaats. Aan de overkant is een grote Mercadonna, handig voor de boodschapjes. ’s Nachts is het er redelijk stil voor een stad en we hebben lekker geslapen.

Vanmorgen weer vroeg op en nu zijn we in Caceres, een oud stadje 250 km ten westen van Madrid.

Hier zijn we vaker geweest. Er is een goede cp met loosput en kraan. Als het morgen mooi weer is blijven we een dagje staan, even bijkomen van de rit, we hebben ruim 2000 km achter de rug.

Vanmiddag konden we nog even van het zonnetje genieten.

De dieselprijzen zijn in Spanje iets beter als in Frankrijk. Daar betaalden we van de grote weg af € 1,44, langs de tolweg stond € 1,66 op de borden. Hier is het € 1,29 om € 1,36. Hopelijk is het in Marokko weer iets goedkoper!

Zaterdag 11 januari.

Er is niets veranderlijker dan een camperaar! Vanmorgen zagen we op internet dat de Carrefour morgen gesloten is en toen besloten we om vandaag toch maar te gaan rijden. Er moest echt even wijn gekocht worden want in Marokko is het haast niet te krijgen!

We vertrokken pas om tien uur maar toch waren we om half vier al bij Carlos in Algeciras om tickets voor de boot te kopen. De wijn is ook ingeslagen en we willen morgen met de boot van 8 uur over. Dan is het vast nog niet druk, behalve als iedereen die hier staat besluit om de vroege boot te nemen. We gaan het zien!

We zijn in Marokko.

Maandag 13 januari.

Gistermorgen stonden we om 7 uur op de haven. We konden heel snel een broodje eten en toen werd de boot geladen. Dit duurt altijd lang en de boot van 8 uur vertrok om tien over 9. Op de boot moet trouwens nog steeds een wit persoonsformuliertje worden ingevuld. De overtocht ging niet snel maar gelukkig waren er geen hoge golven. Om kwart voor 12 gingen we als laatste van de boot af, we stonden helemaal in een hoekje. Bij de douane krijg je een klein pasje voor je voertuig en dat is voor zes maanden. Als je zelf langer dan drie maanden wilt blijven moet je dit nog steeds bij de politie regelen is ons verteld.

Tegen 2 uur waren we in Asilah op de camperplaats aan het strand. De zon scheen en we hebben lekker buiten kunnen zitten. Bij het naastgelegen restaurant hebben we een tajine en salade besteld en dat smaakte net zo lekker als het er uitzag.

Vanmorgen zijn we eerst naar Maroc Telecom gegaan voor internet en telefoon. Het internetkaartje kon zonder probleem worden opgewaardeerd. De simkaart van de telefoon was echter geblokkeerd omdat hij langer dan 6 maanden niet was opgewaardeerd. Na een telefoontje naar Maroc Telecom door de vriendelijke man die ons hielp was dit snel opgelost. Voortaan kunnen we beter een kaartje van 20 dirham mee naar huis nemen en dan tussendoor een keer opwaarderen. Dit was een tip van dezelfde behulpzame man. Gaan we doen!

Op de terugweg liepen we langs de camping en er reed net een busje weg en die kwam van een heel mooi plekje af. Ik ben op het plaatsje gaan zitten en Cor heeft de camper opgehaald. We willen hier een paar dagen blijven maar de camperplaats was zo vol geworden dat we niet fijn meer stonden. Hier hebben we een ruime plek voor 20 dirham meer. We hebben weer heerlijk in de zon kunnen zitten. Af gelopen nachts was het maar 7 graden, groot verschil met overdag.

We zijn wel blij met ons plekje hier maar in de loop van de middag is de camping wel vol gelopen met Franse campers. Ze worden echt overal neergezet, op de raarste plaatsen maar dat schijnen ze heel gewoon te vinden.

Dinsdag 14 januari.

Lekker geslapen, toen we wakker werden waren er al veel campers weg , niets van gehoord.

Na de koffie zijn we naar het centrum gelopen voor groente, fruit en vlees. Onderweg kwamen we een leuk terrasje tegen, misschien voor een volgende keer.

Er was geen markt op straat maar in de markthal was genoeg te koop. Voor € 2,50 hadden we voor vier dagen groente, wat aardappels en sinaasappels. Op straat was het gezellig druk en we vonden ook nog een mooi slagerswinkeltje waar we gehakt, kipfilet en een soort rolladeschijven van kalkoenvlees hebben gekocht. Die waren erg lekker en gaan we weer zoeken.

Vanmiddag heeft Cor de camper een beetje gewassen en later zijn we nog even naar de medina gelopen. Hier zijn hele stille straatjes en drukke waar veel toeristische koopwaar wordt aangeboden. Er liep ook weer een hele horde Chinezen. Het blijft leuk om hier even doorheen te lopen.

Buiten de medina zit op bijna iedere straathoek een verkoper met zijn handeltje, meestal snoep of pinda’s.

Tot slot hebben we nog een bakje nos-nos (koffie met melk) gedaan met uitzicht op de moskee.

Morgen gaan we weer wat zuidelijker, het mag ’s nachts nog wel iets warmer!

Donderdag 16 januari.

Tweede stop, El Jadida.

Gisteren zijn we over de tolweg hier naartoe gereden. Langs de tolweg zie je niet zoveel maar het schiet wel lekker op. Behalve  het stuk om Rabat, daar zijn op korte afstand wel vijf tolpoortjes (of zes, ik was de tel kwijt) waar je iedere keer een klein bedrag moet betalen.

Deze camping staat altijd vrij vol, toch vonden we nog een plekje. Er zijn wel hoge bomen hier maar vanmorgen konden we om half elf in de zon naast de camper een bakje doen, lekker!

Vanmiddag zijn we gedeeltelijk over het strand naar het centrum gelopen. Daar is ook de Portugese wijk met zijn dikke muren en smalle straatjes met natuurlijk veel souvenirs te koop. Toen we op de muur liepen zagen we een hoog geleden dakterras wat op een restaurant leek. Het was even zoeken maar we vonden het toch. Over veel trappen en door mooie deuren kwamen we boven. Hier kon je mooi over de wijk en de rest van de stad kijken. Onder het genot van een glas jus d’orange hebben we moskeeën geteld, we kwamen tot negen!

Terug op de camping hebben we op Google Maps gekeken en toen bleek dat we minstens 7 km hebben gelopen. Dat voelden we wel aan de benen!

Tegen vijf uur kwam de visboer langs, nog steeds dezelfde. Hij had filet en dat wilden we wel. Hij wou wel een bord en ook een mes, dat hadden we. Beetje vreemd, een visboer zonder mes, maar ja, we zijn niet thuis. Na een kwartier kwam hij terug met een bord vol vis, het zag er prachtig uit maar was wel een beetje veel. We hadden geen hoeveelheid afgesproken maar het zou voor twee personen zijn. Nu hebben we voor vier dagen vis, dus drie zakjes in de vriezer! Cor heeft buiten gebakken en het smaakte heerlijk. Er zat ook geen graatje in. Blijkbaar was het een soort kabeljauw .Wel weer wat geleerd,  voortaan duidelijk afspreken hoeveel je wilt!

Vrijdag 17 januari.

Vandaag lekker geluierd en van het zonnetje genoten.

Vanmiddag zijn we alleen even wezen lopen. Eerst naar het strand naar het gedeelte waar de rotsen zijn. Daar hebben we schelpen gezocht voor het bakje thuis op tafel. Na iedere reis komen er andere steentjes en schelpjes in, net waar we geweest zijn. Nu staat het IJslandbakje er nog met donkere steentjes en stukjes lava.

Op de terugweg kwamen we langs één van de negen moskeeën die we gisteren zagen, deze is vrij dichtbij en ’s ochtends vroeg erg luidruchtig. Maar ja, dat hoort bij Marokko!

Zaterdag 18 januari.

Weer een stukje naar het zuiden gereden vandaag. Tot Safi over de tolweg, welke afslag dit was konden we niet lezen!

Bij Safi-oost stopt de tolweg en moet je verder over de N1, de doorgaande weg naar het zuiden. Dit schiet niet op maar is eigenlijk veel leuker om te rijden.

In het eerste dorp dat we tegenkwamen was het een drukte van belang. Het was souk en we konden alleen stapvoets door de drukte heenrijden. We hebben dit vaker gehad en het gaat altijd goed als je maar geen haast hebt. De mensen lopen altijd midden op de weg want langs de kant staat van alles geparkeerd, ezelkarren, broodkarren enz. We voelden ons weer helemaal thuis. Het ruikt ook altijd lekker naar geroosterd vlees en houtskoolvuurtjes.

De weg ging door een mooi groen, glooiend landschap en later door de uitlopers van de bergen. Cor moest ook nog even op de rem voor een kudde schapen.

We staan nu op camping Les Oliviers in Ounara, 20 km ten oosten van Essaouira. Dit is een nette camping met goede douches met warm water.

Er wordt hier nog veel gebruik gemaakt van ezeltjes en paardenkarren. Als je even naar de winkel moet bindt je de ezel aan een palmboom!

Morgen gaan we met de taxi naar de souk in Had Draa, een dorpje 5 km hier vandaan. Dit moet een hele grote gevarieerde markt zijn waar ook kamelen te koop zijn. We zijn benieuwd.