Zondag 17 augustus.

Vanmorgen zijn we op rendierenjacht geweest!

25 kilometer verderop ligt de Flat Ruet, een hoogvlakte op 975 meter hoogte, waar die dieren zouden moeten zijn. De weg er naartoe is onverhard maar breed en heel goed te doen. Er zijn wat kuilen en wat wasbord maar dar valt erg mee. De weg gaat geleidelijk aan omhoog en de route is heel mooi. Onderweg waren er al rendieren maar boven waren ze niet! De hoogvlakte ligt boven de boomgrens en je kunt 360 graden om je heen in de verte allemaal bergen zien liggen. Bijzondere ervaring. Er wordt hier ook overnacht maar daar waaide het ons te hard voor. Na wat te hebben gewandeld en natuurlijk een bakje te hebben gedaan zijn we weer terug gereden. We hebben nog wel, net als vele anderen, onze namen achtergelaten.

Op de terugweg waren er weer rendieren.

Bij weg 84 aangekomen zijn we richting Sveg gegaan. Zelfs op die weg hebben we weer rendieren gezien, ditmaal drie exemplaren met hele grote geweien.

Het was heel mooi weer en net voorbij Sveg zijn we gestopt bij een camperplaats bij een boerderij. Hier kon de korte broek na een week weer aan, lekker hoor.

We zijn inmiddels wel weer een stuk naar het zuiden gekomen, het wordt weer wat eerder en donkerder donker.

Nusnäs.

Dinsdag 19 augustus.

Gisteren via de E45 naar Mora gereden, dit stuk hadden we op de heenweg ook gedaan. Heel veel bos, hier en daar een paar huizen en twee zijwegen.

De uitgezochte plaatsen werden het niet, één lag pal aan de doorgaande weg en de andere was een camping op een grote kale grindvlakte. We zijn teruggereden naar Nusnäs, de leuke plek bij het haventje en de boothuisjes. Dit is een geliefde plaats maar er was nog plek voor ons gelukkig. Het was warm weer en we hebben nog lang buiten gezeten. Ook nu ging de zon mooi onder boven het meer maar wel een heel stuk meer naar het westen als drie weken geleden!

Rattvik.

Vanmorgen zijn we doorgereden naar Rattvik, een plaatsje 30 kilometer verderop ook aan het Siljanmeer.

Aan de rand van het dorp is een goede cp met alle voorzieningen, ook een wasmachine en die hadden we nodig. Meteen aangezet, en vanmiddag was alles weer droog.

Na het broodje zijn we op de fiets naar het centrum gegaan. Een gedeelte van het dorp met rode huisjes ligt mooi tegen een helling aan het meer. Aangezien onze dochter jarig is hebben we onszelf lekker getrakteerd!

Bij de touristinfo hadden ze een fietsroute voor ons die we morgen willen gaan doen.

Woensdag 20 augustus.

Zo gezegd zo gedaan. Voorzien van broodjes en drinken stapten we na de koffie op de fiets. De zon was er tussen de wolken door en het waaide dus het was niet heel warm. De korte broeken kunnen wel een poosje in de kast denk ik!

De route startte beneden in het dorp bij het station. Vandaar een poosje langs het meer gefietst. De getekende weg was niet heel duidelijk en natuurlijk misten we onze afslag. Dan hebben we maps me gelukkig nog en die zei dat we een stukje terug moesten. Bleken we een soort bospad in te moeten, logisch dat we die niet gezien hadden. Een stukje verderop gingen we weer verkeerd en toen hebben we ons eigen rondje maar gemaakt. De omgeving is mooi groen, heuvelig met hier en daar mooie rode huizen met heel veel grond eromheen. Beetje omhoog en omlaag dus, fijn om te fietsen. Het laatste stukje gingen we over de oorspronkelijke route en we eindigden weer bij het meer waar we begonnen waren. Ondertussen was het bewolkt geworden en we waren flink koud! De lange houten pier in het meer mochten we met de fiets niet op en lopen was geen optie meer, ijskoude voeten.

Terug bij de camper kwam de zon er weer bij en konden we lekker opwarmen voor de camper in de zonnestralen. Al met al een leuk fietstochtje gedaan.

Falun.

Donderdag 21 augustus.

Vandaag gaven ze nog goed weer dus hebben we maar een klein stukje gereden naar Falun, 50 kilometer rijden.

Hier is de Falu Gruva, een oude kopermijn\groeve en daar wilden we heen.

Ooit was Falun een van de belangrijkste mijnbouwcentra van Zweden, al in de elfde eeuw werd hier koper gedolven. Dat ging eeuwenlang onder erbarmelijke omstandigheden. Ondergronds werden grote branden ontstoken om het gesteente te verhitten. De hete rotsen werden met water afgekoeld waardoor ze verzwakten en met veel moeite in stukken konden worden gehakt.

Zo zijn er eeuwenlang zonder enige planning vele miljoenen tonnen erts uit de berg gedolven tot het op 25 juni 1687 helemaal misging. Een gigantisch deel van de mijn stortte in waardoor een krater ontstond van ongeveer 95 meter diep en driehonderd meter breed. Gelukkig gebeurde dit op Midsommerdag, iedereen was aan het feest vieren en er waren geen arbeiders in de mijn dus ook geen slachtoffers.

Na de instorting werd het mijngebied veiliger ingericht en bleef de productie nog eeuwen doorgaan tot de sluiting in 1992.

Het hele gebied staat op de Unesco-werelderfgoedlijst.

Vanmorgen hebben we een poos bovengronds rondgedwaald tussen de oude mijngebouwen door. In de negentiende eeuw vond men dat fabrieksgebouwen niet alleen functioneel moesten zijn maar er ook mooi uit moesten zien, vandaar de versieringen hier en daar.

De speciale rode verf die gemaakt wordt met het kleurpigment afkomstig uit de mijn wordt nog steeds gemaakt, Falu Rödfärg.

Vanmiddag zijn we met een gids afgedaald in de mijn. Via goed begaanbare trappen zijn we zo’n 100 meter naar beneden gelopen. Onderweg werden er allerlei wetenswaardigheden verteld over het werken in de mijn.

Omdat deze mijn heel belangrijk was zijn er veel Zweedse koningen wezen kijken en die hebben hun naam geschreven op de “koningsmuur”.

We hoefden gelukkig geen 400 traptreden omhoog te lopen, dat ging met de lift!

Na het mijnbezoek hebben we een camperplaats opgezocht. We staan nu 4 kilometer van het dorp bij een klein meer. Iets verderop is een zwemstrandje en er zijn natuurlijk veel visplaatsen om het meer waar een vuurplaats is, compleet met hout, om je visje te roosteren. Het was mooi weer dus zijn we een rondje om het meer gelopen, ongeveer 2 kilometer.

Filipstad.

Vrijdag 22 augustus.

Hier hadden we nog wel een dag willen blijven staan maar vandaag was het regenachtig en koud de hele dag dus zijn we gaan rijden. De nachten zijn ook een stuk kouder geworden, nog maar 6 á 8 graden dus gaan we richting kust. Daar zijn de berichten beter, zonnig en ’s nachts 12 graden. We willen nog een paar dagen naar Varberg en dan over met de boot naar Denemarken.

Vandaag zijn we gestopt in Filipstad. De cp is wel leuk zo aan een haventje en naast een hele grote kerk maar ligt alleen een beetje dicht bij de weg. we gaan het wel zien!

Tussen de buien door zijn we nog een rondje door het dorp gelopen. Eigenlijk is het een stad maar dan wel een kleine. Er zijn nog een paar oude huizen maar het meeste is nieuwbouw. Verder is er nog een winkelstraat en een mooi parkje.

Morgen weer verder!

Ulricehamn.

Zaterdag 23 augustus.

Het was best rumoerig gisteravond, tot laat gingen er lawaaiauto’s  met dreunende muziek. Het leek wel of ze rondjes reden, was niet fijn!

Maar vanmorgen scheen de zon weer!

Om half tien reden we weer. Het landschap is hier anders dan we gewend zijn, veel vlakker en ook veel landbouw. Van het grote meer hebben we niet zoveel gezien, de weg ging er niet echt langs. De andere kant vonden we mooier.

We zijn gestopt in Ulricehamn en staan op een parking voor campers bij het meer. Vanmiddag was het nog vol, ook met auto’s, maar die zijn nu weg en het is rustig geworden.

Ook hier zijn we de stad ingelopen, dit is meer stad dan gisteren. Het is meer een badplaats met een wandelpad en steiger langs het meer. Er zijn een paar grote hotels en hogerop kwamen we in een lange gezellig uitziende  winkelstraat, alleen waren de winkels dicht!

Beneden bij het water hebben we nog maar een lekker schepijsje gehaald, in het zonnetje was het best lekker.

Morgen rijden we naar Varberg, daar geven ze nog een paar dagen mooi weer. De boot van Halmstad naar Grena hebben we geboekt voor woensdagavond. Kunnen we mooi begin september weer thuis zijn.