Mo I Rana.    Noorwegen.

 

Zondag 10 augustus.

 

Vandaag hebben we een mooie bergrit gedaan over de E12,  de Blå väggen, naar Mo I Rana. Je rijdt heel veel langs het water, brede rivieren en meren, dus als de lucht blauw is zie je ook veel blauw. Vandaag af en toe.

Tijdens de koffie stop scheen de zon. Een stukje verderop was een waterval dachten we dus de wandelschoenen aangetrokken. We kwamen bij een mooie stroomversnelling en toen werd het paadje heel lastig dus zijn we omgekeerd. Terug bij de parkeerplaats kronkelde er een slang van wel 80 cm door het gras. Gelukkig kronkelde hij snel de andere kant op!

Bij het plaatsje Tännaby hebben we de dieseltank gevuld want in Noorwegen is de diesel zeker 20 cent duurder. Hier hebben we ook geluncht  aan het meer.

Een stukje verderop zou een mooie plek zijn om te staan maar dat viel ons tegen, een rondom open parkeerplaats op een T-splitsing waar bovendien een dikke laag grint op lag. Dus zijn we doorgereden.

Na de grens kwam er eerst een tunnel en daarna daalde de weg snel. In

Mi I Rana konden we de lpg-tank vullen, die was bijna leeg.

Nu staan we iets ten zuiden van het stadje bij een jachthaven. Het is een mooie plek aan de Ranfjord, helaas is het weer niet zo goed. We hebben al een paar buien gehad. Misschien morgen beter!

 

Sandnessjoen.

 

Maandag 11 augustus.

 

De dag begon droog maar bewolkt.

Om een uur of half tien reden we weer, eerst terug naar Mo I Rana om de fjord heen richting weg nummer 17. Dit is een oude kustroute via eilanden, schiereilanden, bruggen en dus ook een aantal veerboten.

De weg werd wat smaller en ging soms hoog boven het water en soms erlangs. Bij werkzaamheden ging het allemaal net, ondanks de stoplichten hadden we toch tegenliggers.

Voor de koffie hadden we een plek aan het water. Wel hadden we af en toe een buitje regen.

Vlak voor Nesna was er nog een mooi hoog uitzichtpunt. Bij Nesna moesten we op de veerboot naar Lefang. Daarvandaan weer door naar het zuiden. Vorige keer zijn we net voorbij Lefang afgeslagen naar de grote weg vanwege het weer. Deze keer willen we proberen tot Steinkjer te gaan.

Nu staan we onder de grote brug net voor Sandnessjoen. Het weggetje erheen is een beetje smal en de laatste 200 meter zijn wat kuilen maar als je voorzichtig rijdt gaat het prima.

Het weer knapte op en de zon kwam er nog bij. Er werd druk gevist. Wij vissen niet maar we hebben wat rondgewandeld. Verderop is een verlaten steen groeve en aan de andere kant van de brug staan nog wat vakantiehuisjes. Later zelfs nog in de zon gezeten!

We staan nu met 12 campers, de meeste komen uit Duitsland. Het is lekker rustig, de brug hoor je bijna niet. Morgen gaan we naar de andere kant van de brug.

 

Bronnoysund.

 

Dinsdag 12 augustus.

 

We konden de website een paar dagen niet bijwerken omdat we in Noorwegen geen hotspot kunnen maken en dus niet met de laptop op internet kunnen. Op de camping waar we nu staan is goede wifi dus nu kan alles er weer op.

Het was een mooie rit vandaag. Overal liggen grote en kleine eilanden en soms was er aan twee kanten water. Eigenlijk niet te beschrijven.

Vanmorgen eerst de brug over met een beetje regen. Het klaarde al gauw op en de koffiestop bij een kerkje en koeien was met de zon erbij.

Daarna door naar Tjotta voor de veerboot naar Forvik. Er lag een boot klaar en we dachten er op te rijden maar het was de verkeerde. Die van  ons had een dik uur vertraging en dus stonden we anderhalf uur in de rij. We hadden nog koffie in de pot en met een boek erbij is anderhalf uur zo om. Het weer klaarde ook nog op. De vaart duurde 50 minuten en het was een prachtige tocht tussen de eilanden door. De lucht werd erg donker onderweg maar toen we eenmaal weer van de boot afwaren en reden werd het weer lichter. 17 kilometer verderop ging de volgende veerboot van Andalsvägen naar Horn. Daarna was het nog maar een stukje naar ons doel Bronnoysund. De berg met het gat bleek 17 kilometer verderop te liggen en er ligt een camping onderaan de berg. Daar staan we nu.

Na een bakje koffie zijn we naar het gat gelopen, oftewel geklommen. Als we het goed begrepen hebben, we hebben ze niet geteld, waren het  meer als duizend  traptreden en dat geloven we graag! Het was een uitdaging  maar we zijn boven gekomen. Heel in de verte kun je Bronnoysund zien liggen en aan de andere kant door het gat heen zie je kleine eilandjes in de zee.

De berg heet de Torghatten. In de ijstijd stak de top van de berg net boven de zeespiegel uit en door de tijd heen heeft de branding het gat erin geslagen. Het gat is 167 meter lang, 29 tot 59 meter hoog en 10 tot28 meter breed. Na het verdwijnen van het ijs, steeg het land en kwam het gat ruim boven de zeespiegel te liggen.

Moe maar voldaan kwamen we weer bij de camper. Morgen spierpijn?

 

 

Woensdag 13 augustus.

 

Rustig aan gedaan vanmorgen, nog een rondje gelopen en tegen half twaalf zijn we naar Bronnoysund gereden. We hadden onszelf een rustdag beloofd op de camperplaats in het dorp.

Via een hoge, lange brug kom je van het eiland waar de berg op ligt weer in het dorp. De camperplaats ligt mooi aan het water. Het weer liet ons vanmiddag wel in de steek. Tussen de buien door hebben we nog een rondje gelopen. De Hurtigrutten boot was al langs gevaren en die lag afgemeerd aan de kade.

Ons uitzicht is best mooi, een eilandje aan de overkant en in de verte zie je de grote brug en daarachter de berg.

We hebben veel gelezen en gepuzzeld vanmiddag. Morgen maar weer een stukje rijden.

 

Namsos.

 

Donderdag 14 augustus.

 

Het heeft de hele nacht geregend maar toen we wegreden was het droog. De tanken konden we hier legen en ook water vullen, kunnen we weer even vooruit.

De rit was weer prachtig, hoge, groene ruige bergen en veel water. Het weer werd ook steeds beter.

Vandaag was er één veerbootje op de route en die ging vlot. We verbazen ons over de prijzen daarvan, deze rit van 20 minuten was ongeveer € 8. De eerste was € 9 en de twee daartussenin weten we nog niet maar die zullen vast ook wel meevallen.

Het was in ieder geval weer een mooi tochtje tussen hoge fjordbergen door.

Na de middag veranderde het landschap, de bergen zijn minder hoog en de fjorden zijn rivieren en meren geworden.

We reden lekker en zijn maar doorgegaan naar Namsos. Hier staan we bij een winkelcentrum. Het is niet een mooie plaats maar voor één nacht staan we hier goed. Cor gaat proberen de website bij te werken. Bij de Extra-supermarkt staat een bankje buiten en daar is wifi.

 

Selbu.

 

Vrijdag 15 augustus.

 

Over vandaag kan ik kort zijn. Veel regen onderweg maar we reden lekker en zijn doorgegaan naar ons einddoel Selbu aan weg 705 een zijweg van de E6 iets ten noorden van Trondheim.

Daar zijn we op een kleine camping gaan staan. Het waaide hard en we wilden een beetje luwte hebben. De zon kwam er nog wel even bij dus konden we nog een rondje lopen, even in dorp kijken. Het ligt mooi aan een meer en als het mooi weer is kun je hier wel wandelen.

Op de camping zijn veel vaste plaatsen en de meeste daarvan hebben een soort huisje voor hun caravan staan. Is wel handig als het hard waait!

 

Ljusnedal.

 

Zaterdag 16 augustus.

 

Vanmorgen reden we een eind langs de rivier met aan beide kanten hoge groene bergwanden, heel imposant.

Later steeg de weg geleidelijk en op 925 meter hoogte zag het landschap er heel anders uit.

Bij Brekken, een dorpje van 30 huizen, een tankstation en een kerkje op de kruising met weg 31, hebben we bij een meertje ons broodje gedaan en even gestaan. Inmiddels waren we weer 200 meter gedaald.

Via weg 31 kom je dan bij de grens met Zweden en dan wordt het weg 84. In Zweden spotten we de eerste rendieren. Eerst een paar grazend in een weiland en later een paar langs de weg.

Bij Ljusnedal zijn we op een camping gegaan. We hadden zin in een onbeperkte warme douche en hier is een mooi servicegebouw. Je kunt zelfs in de sauna als je wilt maar dat is ons te warm.

Hier in de omgeving zijn veel skiliften, achter de camping zijn er ook een paar. De afdalingen zijn niet lang maar zien er wel heel steil uit.

Het was wel koud, 10 graden en harde wind, maar de zon kwam erbij en we zijn toch nog even gaan lopen. Aan de overkant van de weg vonden we een sneeuwscooterpad dat later splitste in een mountainbikeroute. Hier zouden we nooit gaan fietsen, met lopen moest je al goed kijken waar je liep. Het pad gaat wel mooi langs de rivier, altijd goed voor een paar mooie plaatjes!

Hierna hebben we dus heerlijk die warme douche genomen.