Zondag 4 oktober.

Vandaag hadden we van alles wat, wat weer betreft. De dag begon strak blauw en we hebben nog even op het strand (wel achter het duintje) gelegen. Van drie tot vier ongeveer regende het. Daarna was het weer blauw en zijn we even gaan lopen. Het was voor de zondag erg rustig op de boulevard. Terug bij de camper werd het weer donker en kregen we weer een bui.

Maandag 5 oktober.

Mooi weer vanmorgen. Na een bakje koffie in de zon was het tijd om te gaan fietsen.

We hadden een vlakke route uitgezocht.

Er loopt een fietspad naar St. Cyprien, iets ten noorden van Argeles. We staken een rivier over en die zat werkelijk vol vis. Met een schepnetje had je er heel wat uit kunnen halen, maar die hadden we niet.

Ook hier ligt de haven vol met dure bootjes en het strand is ook bijna verlaten. We vinden Argeles wel mooier vanwege de vele bomen, hier is het kaal met veel hoogbouw.

Het fietspad loopt door naar Cannet, ook veel hoogbouw en natuurlijk stranden. Na Cannet zijn we afgeslagen, landinwaarts om een meer heen naar St. Nazaire. We hadden gedacht dichter bij het meer te komen om de flamingo’s te kunnen zien maar dat lukte niet. Van grote afstand zagen we een zwerm witte vogels maar wat voor?

In het centrum stond een mooie kerk en zagen we zowaar een peperboom.

Over groene weggetjes met riet langs de kant en fruitbomen en druivenstruiken gingen we weer terug. In St. Cyprien hebben we nog een bakje koffie gedronken op een wel heel leeg terras.

Het was lastig om de weg te vinden. Er zijn wel fietspaden maar de bewegwijzering is heel slecht. We zijn af en toe maar op ons richtinggevoel afgegaan en dat lukte, om half vijf waren we weer bij de camper. We hebben wel 50 km gefietst.

Dinsdag 6 oktober.

De laatste dag in Argeles vandaag. Het mooie weer is bijna over dus morgen gaan we een stukje rijden.

Vanmorgen hebben we een laatste rondje gefietst door de omgeving en het dorp. Het is hier zo mooi groen met al die palm- en dennenbomen en zicht op de bergen. Het strand niet te vergeten!

Vanaf de haven terug naar de camping, drie kilometer over de boulevard,  met aan de rustige kant, mooie villa’s. Het laatste stukje tussen de dennenbomen door.

Vanmiddag nog een laatste strandwandeling gedaan en de boel weer ingepakt.

We hopen hier onder andere omstandigheden weer terug te komen. Het is toch allemaal anders nu. De winkeltjes en de pizzeria hebben we dit keer maar overgeslagen. Is voor een volgende keer!

Woensdag 7 oktober.

We zijn een stukje terug naar het noorden. Argeles is voor Nederland oranje gebied en vanaf nu proberen we in geel gebied te overnachten zodat we in Nederland niet perse in quarantaine hoeven. Dus we gaan er nog minstens een week over doen.

Er zijn niet zoveel ACSI-campings meer open maar we hebben er één gevonden iets ten noorden van Carcasonne. Dit is een stuk landinwaarts dus het is hier niet zo druk meer, we staan met twee campers! Het is hier wel mooi, midden in de natuur, in “de zwarte bergen”.  Heuvels bedekt met donkere dennenbossen.

Vanmiddag een rondje gelopen, achter de camping loopt een riviertje en op de plaats groeien kleine cyclaampjes.

Morgen geven ze mooi weer op, dan gaan we aan de wandel.

Donderdag 8 oktober.

Weer blauwe lucht vanmorgen dus na de koffie aan de wandel. Er zijn hier in de omgeving wel zes wandelroutes uitgezet van verschillende lengte en allemaal beschreven en aangegeven.

We hadden er één uitgezocht die langs de camping loopt van 8 kilometer. Het ging over rustige weggetjes met af en toe een eenzaam huis en soms over smalle paadjes. Dan ineens weer een vergezicht, de Pyreneeën lijken hier dichtbij. Halverwege was een dorpje met natuurlijk een mooie kerk en daar hebben we ons broodje gegeten. Het ging best op en neer en na het eten moesten we even op gang komen. De enige tegenliggers die we gehad hebben waren vijf mountainbikers, voor de rest hebben we niemand gezien. Weer terug in Brouses, waar we nu staan, zijn we nog naar een uitzichtpunt gelopen op aanraden van de campingeigenares. Hier hadden we inderdaad een prachtig uitzicht op de Midi-Pyrenees. Ook in dit dorp ontbreken de kerk en de Mairie niet.

Terug bij de camper hadden we er toch zo’n kilometer of 12 opzitten. Dat voel je dan wel in de benen. Nog even in de zon gezeten met de benen omhoog en na een frisse douche waren we weer helemaal uitgerust.

We vinden het hier een mooi plekje maar we gaan toch weer een stukje verder morgen. De camping heeft één nadeel, er is bijna geen ontvangst voor de tv door de vele bomen. We willen altijd graag het journaal zien maar dat lukte ons hier niet, jammer.

Vrijdag 9 oktober.

Het was een hele afwisselende rit vandaag van 250 kilometer. Dat is niet zo veel maar als je allemaal binnendoor over D-wegen rijdt is het ver genoeg. Maar zoals gezegd was het heel afwisselend. Door bossen, soms heel hoog met uitzichten, dan weer door een dal, heel veel stadjes en dorpjes. Ook mooie stadjes maar we zijn nergens aangeweest vanwege de corona.

 We staan nu vlakbij Rocamadour in de vallei tussen de rivieren de Lot en de Dordogne. Hier was nog een camping open. De laatste 2 km ging over een smal weggetje, maar wel heel mooi.

Na dat we ons geïnstalleerd hadden zijn we even gaan lopen, het weggetje af. Een stukje verderop staan een paar huisjes, we waanden ons even in een openluchtmuseumpje, hele oude huisjes maar wel allemaal bewoond. Allemaal kleine weggetjes hier met ook notenbomen.

Die staan trouwens ook op de camping en we hebben alweer een netje vol verzameld.

Het is hier mooi en morgen willen we gaan fietsen, de weerberichten zijn goed.

Zaterdag 10 oktober.

Het was een stuk kouder ineens vandaag. De lange broek moest aan en een dikkere jas. Het weer was goed, zonnetje wolkje dus de fietsen gingen van het rek.

Na de koffie zijn we opgestapt. De rivier de Dordogne is niet zo heel ver dus daar dachten we wel even heen te fietsen. Niet dus! Het is wel erg heuvelig hier. Zomaar twee kilometer naar beneden maar dan weer omhoog. Als je dat een paar keer gedaan hebt is het wel genoeg, zelfs met de E-bike. Dus zijn we maar in de buurt gebleven, ook leuk.

We vonden een bron waar de mensen nog steeds water komen halen, schijnt goed te zijn als je eeuwig jong wilt blijven. Beginnen we niet meer aan, te laat! Volgens de info kwam het water vroeger bij de beschermheilige omhoog, nu komt het uit een soort kraantje.

We vonden nog meer van die grappige huisjes, dat is de bouwstijl van vroeger in deze streek. Er zijn ook veel chateautjes in de omtrek.

Na een paar uurtjes fietsen over mooie kleine weggetjes met veel bomen en bemoste muurtjes waren we weer op de camping. We konden nog buiten zitten maar wel met de jas aan.

Zondag 11 oktober.

Maar weer een stukje richting huis gegaan vandaag. De Dordogne is erg mooi en we komen vast eens terug als het weer wat warmer is. Er zijn veel mooie stadjes en dorpjes maar die gaan we nu niet in.

Na de binnendoor-rit van vrijdag ging het over de grote weg toch wel weer lekker vlot. De totale afstand was 250 km waarvan zo’n 150 over een tolvrije snelweg.

We staan nu in Gouzon, een klein stadje aan de N145 iets ten noord/westen van Clermont-Ferrand. Morgen weer een stukje verder.

Maandag 12 oktober.

We waren vroeg wakker vanmorgen. Dat heb je als je in een dorpje staat, er moeten altijd mensen vroeg naar hun werk. De buurcamper was ook al vroeg weer weg. Op een camping is meestal toch wat rustiger maar voor een keer is het niet zo erg. Wij wilden toch ook op tijd weg.

De rit was ruim 350 km vandaag. Het weer is wat minder en we gaan maar wat sneller weer naar huis. De nachten zijn best koud nu, vannacht was het 8 graden.

De rit begon nogal mistig, pas tegen de middag klaarde het op.

Omdat de waterpomp af en toe rare geluiden maakt en we wilden douchen hebben we een camping opgezocht. Zodoende staan we nu op de gemeentecamping bij Auxerre. Het heeft hier flink geregend en er werd gevraagd of we op het pad wilden blijven staan in plaats van op het gras. Prima, we staan mooi waterpas zo.

Na de koffie zijn we naar het centrum gelopen. We konden het niet laten, even de benen strekken na een rijdag. Auxerre ligt trouwens in een gele regio en het was rustig in het oude centrum.

Vanaf de camping is het 20 minuten lopen langs het water. Het eerste wat opvalt is de enorme abdij. Het centrum bestaat uit smalle straten met hoge huizen, waaronder ook nog wat vakwerkhuizen. Na een mooi rondje te hebben gelopen ging het weer langs het water terug.

Morgen hopen we tot vlakbij de Frans-Belgische grens te komen.

Zaterdag 17 oktober.

Onze laatste overnachting was in Rocroi. Hier zijn we de camper niet uit geweest want het heeft letterlijk de hele dag geregend.

Inmiddels zijn we alweer een paar dage thuis. De camper is uitgepakt en gewassen. Nog een paar kleine klusjes en hij is weer klaar voor de volgende reis.