Woensdag 9 september.

Het kostte wat moeite om op de doorgaande route te komen vanmorgen. Truus had wat smalle weggetjes gevonden maar uiteindelijk kwamen we er toch. Voor ST Etienne wilden we er weer af. Tenslotte willen we iets van Frankrijk zien. Ons einddoel was Le Puy en Velay en het duurde weer even voordat de navigatie het met ons eens was. Over de D498 gingen we door dorpjes en langs stadjes verder. In St. Bonnet le Chateau zijn we gestopt voor een broodje en hebben we even gewandeld. Boven het dorp ligt een mooie kerk en daarvandaan heb je mooi zicht over de omgeving. Door de oude straatjes zijn we weer naar de camper gelopen.

Over heuvels en door bossen belandden we uiteindelijk op onze bestemming. We staan nu op de camping in Aiguilhe, vlak bij Le Puy, aan de voet van de Rocher St. Michel. Morgen even de stad en de rotsen verkennen. Er zijn ook fietsroutes hier.

We hadden één van de laatste ruime plekken, vanavond was de camping complet. Ook hier weer veel Fransen.

Donderdag 10 september.

Gisteravond en vannacht hadden we wat regen maar vanmorgen was de zon er gelukkig weer vlug bij.

Na de koffie zijn we aan de loop gegaan. De oude hooggelegen binnenstad van Le Puy is vlakbij de camping, een kwartiertje lopen.

De blikvangers zijn toch wel de kathedraal en het Mariabeeld hoog op Le Rocher Corneille. Om daar te komen moet je eerst steile straatjes en dan nog flink wat trappen op. Dat viel niet mee met een mondkapje! Het moest wel want het was druk en boven loopt iedereen te puffen.

Het uitzicht over de stad en de omgeving maakt een hoop goed, prachtig.

Er zijn ook een aantal mooie winkelstraten, daar was het ons te druk. Net als op de terrassen, de stoelen staan veel te dicht op elkaar. Geen wonder dat hier zoveel besmettingen zijn. We doen dus geen terrasje hier.

We hebben wel door wat rustige straten gedwaald en dan zie je veel mooie huizen.

Morgen gaan we een fietsroute doen.

Vrijdag 11 september.

Net buiten de camping beginnen de fietspaden. We hadden gekozen voor een voie verte een stuk het dal in.

Eerst ging het langs de rivier en later geleidelijk omhoog weer over een oude spoorbaan. Dat was te zien aan de tunneltjes waar we door moesten, 5 stuks waarvan twee meer dan een km lengte. Koud binnen! Maar gelukkig hadden we een vest meegenomen. Vest aan, vest uit en licht aan, licht uit.

De panorama’s boven waren prachtig. Deze paden zijn heerlijk om te fietsen, het was ook weer niet zo druk. De heenweg ging wel helemaal omhoog, terug ging wel makkelijk. Je hoefde bijna niet te trappen!

Terug fietsten we iets anders en kwamen we een stukje langs de Loire. Ook onder een oude brug door, daar moesten we wel bukken want die was een beetje laag.

Vanavond hebben we lekker pizza gehaald bij de pizzatruck voor de poort. Dat hadden we wel verdiend!

Maandag 14 september.

We staan inmiddels een paar dagen op een camping in Millau.

Zaterdag zijn we hier naartoe gereden. Grotendeels over de N88, een mooie maar drukke weg, slingerend over en door heuvels, dorpjes en stadjes. In Langogne was het markt en heel druk. Massa’s mensen krioelden op straat, wel met een mondkapje maar allemaal boven op elkaar. Mende is denk ik ook wel een mooie stad maar we zijn er nu maar niet gestopt, ook veel te druk.

We gingen ook een stukje over de A75. Meestal gaan we hier rechtdoor over het grote viaduct maar we wilden wel eens kijken hoe het dal bij Millau eruitziet.

Op camping st. Lambert aan de buitenkant van de stad twee en een halve km van het centrum vonden we een mooi plekje. De camping ligt aan de Dourbie, een zijrivier van de Tarn die onder het viaduct doorloopt.

Er was nog een prachtig plekje bij het water. Voor de camper ligt een zonneweide en je loopt zo naar de rivier. Er wordt ook wel in gezwommen maar dat vinden we een beetje vies, gelukkig is er ook een mooi zwembad om even af te koelen!

Gisteren was het rust- en klusdag.

Vanmorgen na de koffie was het tijd om te fietsen.

Via de voie verte ging het richting viaduct. Het was toch nog een km of acht tot de brug, langs de rivier en ook nog via een mooi dorpje. Van beneden kun je de campers zien staan hoog op de parkeerplaats net over het viaduct, waar we zelf al een paar keer hebben gestaan.

Van dichtbij is de brug toch wel hoog. Het was bijzonder om er nu onderdoor te fietsen in plaats van er overheen te rijden.

We zijn over de oude brug de rivier overgestoken en aan de overkant via de weg verder gegaan. Na twee km kom je dan bij Peyre, een oud dorpje met huizen en een kerk die gedeeltelijk in de rotsen zijn gebouwd. Het dorpje ligt heel mooi aan de rivier de Tarn. Deze tip hadden we van de campingbeheerster.

De route ging wel erg op en neer en we zijn nog steeds blij dat we de e-bikes mee hebben, dit hadden we op een gewone fiets niet gered. Zeker niet bij deze temperaturen.

Eenmaal terug bij de camper hebben we ons snel omgekleed en zijn eerst naar het zwembad gegaan om lekker af te koelen. We hadden het bad voor ons zelf, er wordt niet veel gebruik van gemaakt.

Dinsdag 15 september.

Weer mooi weer vandaag.

Op de fiets waren we zo in het centrum van Millau, het is ook maar twee en een halve kilometer.

Op een rustig plein onder twee hele grote platanen hebben we een bakje koffie gedaan. Die met een rietje was cappucino, met slagroom. Was wel lekker trouwens. Millau is vast heel mooi maar het was ons te druk, we hebben gauw de fiets weer opgezocht. Als alles weer normaal is komen we wel een keer terug.

We zijn nog wel naar de Lidl geweest om wat boodschappen te doen en toen weer gauw terug naar de camping.

Omdat het zulk lekker weer was hebben we nog maar een keer gebarbecued vanavond. Ook zitten we iedere avond tot een uur of tien buiten.

Woensdag 16 september.

Blauwe lucht vanmorgen. ’s Avonds bestellen we croissantjes bij de receptie en die liggen bij de camper op tafel als we wakker worden. Met zo’n service doen we iedere ochtend een croissantje. Heerlijk hoor!

Tijd om te fietsen vandaag. Nu de andere kant op, stroomopwaarts langs de rivier de Dourbie. Deze kant op is geen fietspad maar het ging prima. Hier in Frankrijk zijn ze fietsers op de weg gewend en gaan de auto’s ruim om je heen.

De weg ging heel geleidelijk omhoog en daar hadden we geen erg in. Na ongeveer 10 km kwamen we bij La Roque St. Marguerite. Dit is een heel oud dorpje met een kerk uit de elfde eeuw en heel oude huisjes aan smalle straatjes. Van boven zag het er weer mooi uit. Er stond een bankje in de schaduw en dat was een mooi plekje om een broodje te eten.

Na dit dorpje wordt de weg wat kronkeliger en de wanden wat steiler. Een paar km verderop bij Pont du Moulin zou een watermolen zijn maar die zagen we niet, wel de oude brug.

Na nog een km of tien zijn we weer omgekeerd. Toen merkten we wel dat we langzaam naar beneden gingen, het ging wat makkelijker allemaal. Onder de brug nog een appeltje gegeten en toen werd de lucht donker en hoorden we het rommelen dus gauw terug naar de camping.

Om een uur of vier waren we weer hier en was ook het zonnetje weer gaan schijnen.  Gauw de zwemkleren aan en even afgekoeld in het zwembad. We zouden net aan de koffie toen het begon te waaien en het werd heel donker. De onweer bleef op afstand maar de regen niet. We hebben een fikse bui gehad en daarna was het flink afgekoeld.

Morgen geven ze gelukkig weer mooi weer op!

Donderdag 17 september.

Na het eind fietsen gisteren zijn we vandaag lekker “thuis”gebleven.

Mooi weer, tijd voor de was en lekker lummelen.

Eigenlijk wilden we nog naar Argeles maar we hebben besloten dat niet te doen. Het is er altijd erg druk en nu is het ook oranje gebied. Later maar weer eens!

Morgen gaan we een mooie route rijden binnendoor richting de Ardeche. Daarna gaat het weer waarschijnlijk wat minder worden maar we zien wel. We gaan nog niet teveel naar het noorden want misschien is het maar van korte duur.

Dit is wel een heel mooi plekje en we zullen het onthouden voor een volgende keer. Vanmiddag nog even gezwommen en vanavond nog lekker buiten gegeten. Hopelijk was dat niet de laatste keer!

Vrijdag 18 september.

Na het laatste chocoladebroodje zijn we vertrokken. We hadden gekozen voor de weg door de gorges van de Tarn. Deze weg is ruim 60 km lang. Eerst is het nog niet echt een kloof maar heel breed. Voorbij Rozier waar we naar de andere kant van het water gingen wordt het steeds smaller maar de weg blijft gelukkig breed. Aan de overkant stonden een paar oude huisjes waar je alleen met een soort van rubbervlot naar toekon. Hebben we maar niet gedaan. Weer een stuk verderop was een uitkijkpunt om van boven op de rivier te kijken, daar kon je met een trap naartoe. Dat was wel mooi, op dat punt is de rivier wel ruig met grote rotsen erin.

Ook boven ons waren bizarre rotspunten te zien. De weg liep af en toe door een tunneltje. Op een plek waar de rotswand loodrecht naast de weg omhoog gaat was een plek om een broodje te eten. Ook daar stond een oud huisje tegen de wand aan.

Ook op deze rivier wordt veel gekanood.

De weg slingerde ook nog door een paar leuk uitziende stadjes waar het zo druk was dat we maar niet uitgestapt zijn.

Iets na twee uur waren we door de kloof bij Florac. Hier hadden we een camperplaats gevonden die volgens de beoordelingen goed moest zijn. Het viel ons tegen, alleen lange, smalle parkeerstroken en je stoeltje kon niet naar buiten. We zijn weer doorgereden. Hier zijn echter niet zoveel plekken  en de twee campings onderweg waren dicht. Nu staan we 50 km verderop bij een klein dorpje Branoux les Taillades, 20 km voor Ales

waar we morgen heen willen naar de Lidl. Het leek vanmiddag erg rustig hier maar nu is het halve dorp aan het jeux de boulen.

Het is nu tien uur en nog 25 graden buiten, binnen koelt het dus ook niet zo hard af. Nou ja, de boulbaan is verlicht dus we hebben wat om naar te kijken!

Zondag 20 september.

We staan nu op een camping bij Vallon Pont d’Arc aan de rivier de Ardéche. Gistermorgen zijn we hier via Alés heengereden. Onderweg werden we achtervolgd door heel erg zwarte wolken maar gelukkig bleef het droog tot we er waren. Gistermiddag hebben we wel wat regen gehad dus we zijn niet verder geweest dan een rondje camping. Het is trouwens erg rustig op de camping, ongeveer 12 plaatsen zijn bezet.

Vannacht heeft het gehoosd, het kwam met bakken uit de lucht en ook onweerde het. Vanmorgen was het weer opgeklaard en tegen de middag konden we weer buiten zitten.

Na de middag zijn we naar het dorp gelopen, het centrum is ongeveer een kilometer hiervandaan. Vallon is een rustig stadje. Achter de oude kerk heb je mooi zicht over de vallei. Het centrum met oude huizen is ook rondom de kerk. Er zijn veel souvenierwinkels en die waren wel open. Op een gezellig plein waren terrassen en daar hebben we maar een bakje gedaan. Ik, Wil, heb ook weer een vingerhoedje kunnen scoren, de derde deze reis. Volgens de mevrouw in de winkel heet het hier een dé, handig om te weten!

Terug bij de camper konden we lekker buiten zitten.