Zondag 27 juli.

De dag begon een beetje regenachtig en we besloten weer een stukje te gaan rijden. Onderweg was er weer een mooi koffiestopje, bij een strandje met picknickplaats dit keer.

Ons doel was het stadje Åmål. Dit ligt aan het Vånern, het grootste meer van Zweden. We vonden weer een mooi plekje op de cp aan het water vlakbij de jachthaven.

Om € 14,50 te betalen moet je een QR-code scannen en dan de instructies opvolgen. Dit ging goed en we kregen de bevestiging en de code voor het toiletgebouw op de mail binnen. Handig systeem.

Vanmiddag zijn we het stadje ingelopen. Het is niet zo groot. De hoofdweg met wat winkels en met 4 pizzeria’s naast en tegenover elkaar loopt er dwars doorheen. De brugleuningen zijn mooi opgefleurd met bloembakken. Aan de kant van de haven is nog een klein wijkje met authentieke huizen en op een heuvel staat nog een kerk die gebouwd is in 1806.

Morgen weer een stukje naar het noorden.

Munkfors.

Maandag 28 juli.

De eerste stop was vandaag bij de Lidl in Såffle. Er moest flink ingeslagen worden want de koelkast was leeg. Gelijk maar koffie gedronken na de boodschappen.

De route ging verder richting Karlstad en daar hebben we weg 62 genomen. Om een uur of één waren we op de cp bij Munkfors, een onverwacht hele leuke plek, niet druk en de zon scheen weer.

Na een broodje wilden we even de omgeving verkennen.

De plaats ligt aan een rivier en er tegenover is een eilandje met een zwemstrandje waar de hele middag druk gebruik van werd gemaakt.

Een klein stukje stroomafwaarts is een kleine waterval en weer een stukje verder ligt een oude brug.

Hier is ook een oude ijzersmelterij, het gebouw is gerenoveerd en er is een museumpje van gemaakt met gratis toegang.

In 1877 werd hier voor het eerst via de speciale Martinprocedure,  waarbij zeer hoge temperaturen ontstaan, groot schroot omgesmolten tot laag koolstofhoudend ruwijzer zodat het weer gebruikt kon worden. Tot 1943 werd de smelterij gebruikt. Buiten lag een enorme industriële hamer die waarschijnlijk in de fabriek gebruikt is.

Er werd nog gezwommen en gevist tot het donker werd maar zonder lawaai of overlast, fijne rustige plek!

Nusnäs.

Dinsdag 29 juli.

Vanmorgen werden we wakker met regen op het dak en nog flink ook. Bij mooi weer hadden we nog wat willen fietsen maar we besloten om door te gaan, de berichten waren de hele dag regen.

Ondanks de regen hadden we een aangename rit, langs rivieren en door eindeloze bossen, af en toe een dorp. Maar helaas nog geen rendieren gezien, wel op de waarschuwingsborden.

Na 235 km waren we om een uur of half drie op de cp bij Nusnäs aan het Siljanmeer. Weer een hele leuke plek bij een klein haventje. We hadden de één na laatste plaats en ook die laatste was al snel vol. Nu staan er zes aan de overkant waar het eigenlijk niet mag.

In Nusnäs staat de fabriek waar de houten Dalarnapaardjes worden gemaakt, hier willen we morgen gaan kijken.

Woensdag 30 juli.

Wat een verschil met gisteren! De hele dag zon en zo’n 25 graden, heerlijk.

Na de koffie zijn we naar de werkplaats gegaan waar de paardjes gemaakt worden, zo’n 20 minuten lopen aan de andere kant van het dorp. Er wonen niet veel mensen maar het dorp is heel uitgestrekt, iedereen heeft hier een gigantische tuin. De grasmaaiers hebben hier druk werk.

Vroeger werden de paardjes met de hand gemaakt, nu dus niet meer. Een robot maakt binnen vijf minuten de ruwe vorm die met de hand rond geschuurd wordt. Het beschilderen gebeurt ook nog met de hand. De dames waren er heel bedreven in. Natuurlijk is er een winkel waar van alles wat met paardjes te maken heeft te koop is, in alle kleuren en maten. We hebben een mooie blauwe meegenomen voor op het souvenirplankje bij de rest van de verzameling.

Vanmiddag hebben we een rondje gefietst. Een stukje langs het meer en bovenlangs door het dorp terug. Het is hier heel landelijk, groen en rustig. Was weer een fijne dag met een mooie rode zonsondergang aan het eind!

Svenstavik.

Donderdag 31 juli.

Toen we wegreden regende het weer wat maar het werd al snel droog. Ons doel was Svenstavik, 275 kilmeter naar het noorden.

Het berenpark bij Orsa was gesloten wegens verplaatsing van de dieren anders waren we daar nog even aangegaan. Na veel kilometers door de bossen stond er in Sveg een hele grote houten beer langs de weg!

Bij een mooie klokkentoren zijn we ook even gestopt.

Het klaarde langzaam op onderweg en tegen half drie waren we op de camping en scheen de zon volop.

Het is ook hier weer mooi. Aan de ene kant is een hoge rotswand en aan de andere kant uitzicht op het meer.

Tegen een uur of zeven kwam er een vreselijke plensbui met onweer. Een uur later scheen de zon weer en was het lekker afgekoeld.

Vrijdag 1 augustus.

De weerberichten voor vanmorgen waren goed dus na de koffie was het tijd om een rondje te fietsen. Het was nog een beetje fris, zonnetje\wolkje, maar prima fietsweer.

De camping ligt op een schiereilandje en dat zijn we rondgefietst. Je kunt hier rustig fietsen, de enkele auto die er rijdt gaat met een boog om je heen.

Het was een mooi groen landelijk rondje. De weg gaat een beetje op en neer maar was goed te doen. Het was niet ver, misschien 15 kilometer, maar we vinden dit wel fijn. Je ziet zo net iets meer van de omgeving als dat je gaat lopen. Af en toe zijn we even afgestapt om de stilte te “horen”.

Vanmiddag weer lekker in de zon gezeten. Om zeven uur kregen we weer een hoosbui maar met een kwartiertje was het weer droog.

De camping is net als gisteren toch weer aardig volgelopen.

Strömsund.

Zaterdag 2 augustus.

Weer een stukje verder naar het noorden.

Het was bewolkt toen we weggingen, lekker om te rijden. In Östersund nog maar een keer naar de Lidl geweest, de laatste voorlopig. Er zijn overal wel supermarkten hoor, veel coöp en ICA.

Om één uur waren we bij de camping net voor Strömsund. Het duurde echter lang voor we een plekje gevonden hadden want als je geen stroom wilt wordt je naar de tentenvelden gestuurd en die zijn moeilijk te bereiken voor een camper en ook lang niet vlak. Beneden bij het meer was het erg nat en zompig dus dat ging ook niet. Eindelijk toch een plaatsje gevonden. We vonden dit wel een minpunt, er zijn stroomplaatsen genoeg en die zijn wel vlak en lang niet allemaal bezet.

Als we dit van te voren geweten hadden waren we waarschijnlijk doorgereden maar nu hadden we al betaald.

Er was ook een grote pluspunt, we staan vlakbij het servicegebouw en de wasmachine en droger zijn bij de prijs inbegrepen dus daar hebben we maar gebruik van gemaakt. Alles weer schoon in de kast!

Morgen gaan we beginnen met de “Wildernisroute”. Dit moet een erg mooie route door het binnenland zijn. De afstand via Gäddede naar Vilhelmina is 370 kilometer. Dit gaat wel een aantal dagen duren, we zijn benieuwd!