Zondag 3 maart.

Om vijf uur vannacht tikte de koelkast. De gaspit deed het ook niet dus moest Cor naar buiten om de fles te wisselen en toen werkte de koelkast ook weer. Het blijft toch een beetje een fobie, gaat wel weer over.

Na de koffie lekker een beetje gerommeld en gepoetst in en om de camper. Om elf uur kwam het zonnetje er lekker bij en kon de korte broek weer aan. Op zondag is op de camping altijd een borreluurtje met hapjes dus dat troffen we! Gezellig staan praten met een Belgisch stel. Voor de rest is het allemaal Fransen.

Gerard en Margot zijn ook gearriveerd en staan weer naast ons.

Vanmiddag nog een rondje dorp gelopen. Het is hier op zondag net zo stil als thuis. De enige die we tegenkwamen was een ezeltje. Op zondag is er ook geen school dus ook daar was het stil net zoals in de stal. Langs de weg daarentegen werd wel gewerkt. Er liggen hele grote rioolbuizen en er werd druk gegraven.

We hebben de gasfles vandaag ook maar weer laten vullen, dat kan hier met propaan en is toch goedkoper dan in Nederland. Zijn ze vast maar vol voor als we straks naar IJsland gaan.

Maandag 4 maart.

Een eind gereden vandaag, bijna driehonderd kilometer. Na Agadir hebben we daarom voor de tolweg gekozen, een goede weg door de bergen. Ook daar kom je wagens met stro tegen, een kunst apart om die zo te laden dat alles blijft hangen.

Het schoot lekker op en om kwart over één waren we na een hectische rit door de middagspits bij de Marjane in Marrakesh. De koelkast blijft het goed doen dus we durfden wel weer vlees te halen voor in de vriezer, insjallah.

Tegen drie uur waren we bij camping Le Relais, hier hebben we al vaker gestaan. Het is nu wel erg vol hier, het was even zoeken voor een plaatsje maar het is weer gelukt. Het was warm vanmiddag, nu om negen uur koelt het lekker af.

Dinsdag 5 maart.

Vanmorgen na de koffie zijn we verhuisd. Er waren twee ruime plaatsen met wat bomen vrijgekomen. Een beetje schaduw is hier wel lekker.

Cor moest even op het dak om het zonnepaneel schoon te maken. Na een paar ritten is dat altijd wel weer stoffig en dat is natuurlijk niet goed voor de stroomproductie.

Voor de rest hebben we niet zoveel gedaan. Een rondje camping langs de bloeiende bomen en we hebben nog een agave gekocht in het winkeltje net buiten de poort.

Margot waagde zich in het zwembad, het was ons te koud!

Vanavond hebben we tot half negen buiten kunnen zitten, dat was de eerste keer.

Voor morgenmiddag hebben we een taxi besteld, gezellig naar de stad!

Donderdag 7 maart.

Het is bewolkt vandaag dus mooi even tijd om de dag van gisteren op de site te zetten.

Gisterochtend na de koffie zijn we op de fiets gestapt om naar een dorpje hier vlakbij te gaan. Een paar boodschapjes gedaan in een klein winkeltje en wat fruit en groente op de markt gehaald.

Om drie uur stond de taxi bij de poort om ons naar de stad te brengen. Fietsen is voor ons geen optie want het is veel te druk op de weg richting stad maar voor € 19,00 ben je met zijn vieren heen en terug.

Heerlijk een paar uur door de medina en omliggende straten gedwaald. Echt gedwaald dit keer maar niet verdwaald. Je ziet altijd wel weer wat bekends.

Om zes uur hadden we met Gerard en Margot op het plein afgesproken om te gaan eten. Bij café La France hebben we op het bovenste terras tajine gegeten met uitzicht. Terwijl we zaten te eten kwamen er steeds meer wolken en begon het zachtjes te regenen. De eerste regenbui in twee maanden! Het werd weer droog en nog even een rondje gaan lopen, de taxi zou ons om negen uur weer oppikken. Toen we tussen de winkeltjes liepen barstte de bui los. Het afdak bestond uit stalen golfplaten dus het klonk als een wolkbreuk. Al gauw kwam het water door de kieren heen en liep de medina in. Iedereen ging schuilen in de winkeltjes en binnen tien minuten werden er overal paraplu’s te koop aangeboden. De straatjes en het plein waren een waterballet want goede regenafvoer is hier niet. Na twintig minuten was de regen gelukkig weer over en kwam het plein weer tot leven. De muziek klonk al gauw weer en de handel ging ook weer door.

De taxi was keurig om negen uur op de afgesproken plek en twintig minuten later waren we weer op de camping. Ondanks de regen was het toch weer leuk om in Marrakesh te zijn.

Inmiddels hebben we weer een bui gehad. Vandaag wordt denk ik een lui dagje. Voor morgen zijn de berichten weer goed.

Vrijdag 8 maart.

Maart roert zijn staart, ook in Marokko.

Vanmorgen begon weer bewolkt maar het was wel droog. Na de koffie even gefietst over de onverharde weggetjes achter de camping.

Vanmiddag zijn we gaan wandelen. Tegenover de camping is een klein winkeltje waar we ook een agave gekocht hebben. Het assortiment is hier heel gevarieerd. Er is ook een olijfboomgaard waar gesproeid wordt, voor de rest is het erg droog.

Langs een doorgaande weg tweehonderd meter verderop staan een aantal grote lege hotels te vervallen, zonde. Aan een stoffige onverharde weg kwamen we langs een residentie. Bij de ingang stond een poortwachter en als er een auto aankwam deed hij de grote deuren open. We konden naar binnen kijken en ik mocht wel een foto nemen van de ingang . Hier staan luxe villa’s met zwembad in een mooi park en het geheel  is ommuurd en wordt dus bewaakt. Er zijn nog een paar villa’s te koop en we hebben even gegoogeld, iets boven ons budget, 4.900.000 dirham, iets meer dan € 450.000. Schril contrast met wat we honderd meter verderop tegen een andere muur zagen staan. Ook hier woont iemand, er stond een hond aan een touw.

Ondertussen was de zon er bijgekomen en terug op de camping konden we daar nog even van genieten.

Zaterdag 9 maart.

Om op tijd bij de wasmachine te zijn hadden we de wekker gezet. Toch was ik al nummer twee maar om elf uur was het klaar en om half twaalf hing het aan de lijn. Toen konden we op de fiets naar het dorpje, Sidi Brahim, voor de boodschapjes. Eerst naar de markt en toen het dorpje in op zoek naar rozencrème. We vonden een straatje met mooie winkeltjes waar we nog niet eerder geweest waren. Daar hadden ze crème voor € 1,00 waar ze in Marrakesh € 7,00 voor vroegen. Logisch dat ze daar niets verkopen.

Op de markt kochten we heerlijke mandarijnen voor € 0,30 per kilo. Ik had er maar acht gepakt maar daar moesten er drie bij anders was het geen kilo en dan weten ze niet wat het moet kosten. Er is geen digitale weegschaal maar een ouderwetse met gewichten.

Vanmiddag weer geluierd op de camping en tegen de avond de mat weer opgerold want morgen gaan we rijden richting Ouarzazate. We willen graag nog naar Merzouga met de zandduinen en de tijd schiet al op. Er schijnen wegwerkzaamheden te zijn op onze route morgen maar we gaan maar gewoon. Het is tenslotte de belangrijkste doorgaande weg die kant op dus die zal toch wel berijdbaar zijn. Insjallah.

Zondag 10 maart.

De rit begon door de buitenwijken van Marrakesh. Op dezelfde plek als vorig jaar reden we weer verkeerd, gelukkig konden we meteen keren dit keer. Ongelofelijk zoveel als er gebouwd wordt rondom de stad. Er verrijzen iedere keer nieuwe wijken met mooie huizen.

Na de stad waren er veel olijfboomgaarden en wat kleine dorpjes. Toen we de bergen ingingen kwamen al snel de waarschuwingsborden voor de wegwerkzaamheden. Eerst leek het nog wel mee te vallen. Wat kleine omleidinkjes en we zeiden al tegen elkaar dit gaat misschien meevallen. Dat was niet het geval. Een stukje verder was het wegdek weg en dat duurde ongeveer 25 km. Over het hele stuk worden de scherpe bochten eruit gehaald door hele stukken berg weg te hakken. En er zijn nogal wat bochten! Er is al veel werk gedaan maar het is nog lang niet klaar. De weg was redelijk te berijden, het ging niet snel maar het ging. We hadden denk ik geluk dat het zondag was. Er werd niet zoveel gewerkt, heel veel materieel stond aan de kant.

Het blijft een hele mooie route door de bergen met kleine dorpjes, oases en sneeuw op de toppen.

Op 2100 meter hoogte hebben we een broodje gegeten. Er liepen schapen en er was een waterbron met drinkwater, herkenbaar aan de beker die er bij stond.

Boven op de pas zijn een aantal souvenirwinkels. Hier worden veel sieraden en mineralen te koop aangeboden. De verkopers zijn hier wel erg opdringerig.

Hierna gaat het weer rustig naar beneden. De weg is aan deze kant af en toe niet best, ook hier mag wel wat aan gedaan worden.

Onderweg nog even gestopt om wat te drinken. Hier hadden we mooi uitzicht op roze bergen, met voetbalveld.

We staan nu 30 km voor Ouarzazate op camping Lescale. De rode prut moest wel even van de camper af, dat wordt keihard.

Morgen weer een stukje verder!

Maandag 11 maart.

Er was weer lekker vers brood op de camping en om een uur of half tien zijn we richting Ouarzazate gereden. Vorige keer zijn we al bij de filmstudio’s geweest dus die hebben we maar overgeslagen. Even getankt en een paar boodschapjes gedaan en voorbij het stadje was het tijd voor koffie. Bij een kleine oase met veel kikkers vonden we daar een plekje voor.

Even later ging het de bergen in, ditmaal over een goede weg met uitwijkmogelijkheden. Dat was fijn want de uitzichten waren prachtig. We konden ons deze weg niet herinneren en dat klopt ook want het stukje tussen Ouarzazate en Agdz hadden we nog niet eerder gereden. We zijn een aantal keer gestopt om te kijken want ook de chauffeur wil wat zien. Ons broodje hebben we ook nog op de pas gegeten. Het schoot niet erg op maar dat kwam niet door het wegdek vandaag.

Voor Agdz gaat de weg weer naar beneden en toen ging het weer door dorpjes en langs oases.

Om half vier waren we op de camping bij Nkob. Hier is een zwembad en dat hebben we geprobeerd maar dat was wel erg koud. Maar gauw weer opgewarmd in het zonnetje!

Vanavond hebben we gezellig in het dorp gegeten. Dat hadden we vorig jaar ook gedaan en het was weer erg lekker. Het was ook niet koud, nu om half tien is het nog 22 graden buiten. De warmste avond tot nu toe.

Morgen rijden we naar Merzouga.