Maandag 10 april.

Het waren twee hele warme paasdagen. We zijn blij om op een camping met veel bomen te staan.

Gisteren zijn we hier heen gereden. Onderweg zagen we vast een glimp van de wandeling die we morgen gaan maken.

De camping ligt aan een stuwmeer in de bergen. De weg er naartoe ging flink omhoog en werd steeds smaller en bochtiger. Het was gelukkig niet zover, ongeveer 30 kilometer.

We staan op camping parque Ardales, een natuurcamping midden in het bos. De camping heeft de vorm van een hoefijzer met een dal in het midden. Aan deze kant zijn ongeveer 25 plaatsen voor campers en caravans en aan de overkant zijn heel veel tentplaatsen met picknickbanken, die staan hier trouwens ook. Aan de open kant van het hoefijzer ligt een uitloper van het stuwmeer.

Het begin van de Caminio del Rey, de wandeling die te zien was in het programma “we zijn er bijna” is hier twee en een halve kilometer vandaan. Het oude pad van ijzer, planken en beton werd in het begin van de twintigste eeuw gemaakt om het onderhoud van de waterkrachtcentrales in deze omgeving te vergemakkelijken en deed ook dienst als verbinding voor de bewoners van de omliggende gehuchten. Nadat koning Alfons XIII in 1921 over het pad was gelopen om een stuwdam te openen heette het de Caminio del Rey.

Van 2011 tot 2015 is er een nieuw breder pad gemaakt naast het oude. Tegenwoordig komen er zo’n 1000 toeristen per dag, daarvan zijn wij er morgen twee!

Vanmorgen zijn we vast naar de tunnel gelopen waar je door moet. We zouden eerst onder de rotsen langs maar dat pad is erg op en neer dus gaan we de eerste kilometer langs de weg. Dit is goed te doen. Een stukje verderop is de stuwdam. Onderweg is er zicht op het meer.

Tegen de avond hebben we nog even over de camping gestruind en een paar nieuwe agavestekken gescoord. Hopelijk gaan die het doen thuis.

Het kwik liep op tot 30 graden vandaag. Om half zes hebben we de was nog opgehangen en om zeven uur was het droog, dat is het voordeel van die temperaturen. Nu, om half tien is het nog 24 buiten en 27 binnen. Het begint af te koelen.

Caminio del Rey.

Dinsdag 11 april.

Om half tien zijn we gaan lopen. Het was nog fris want ’s nachts koelt het toch af tot 12 á 13 graden dus toch maar het vest aan.

Eerst dus een kilometer langs de weg, dan 500 meter door het voetgangerstunneltje en nog een kilometer tot de ingang. Er stonden wat mensen te wachten maar na twintig minuten hadden we een ticket en een helm en konden we gaan lopen, wij gingen zonder gids.

Het pad begint bij een waterkrachtcentrale. De kloof is soms smal, soms wat breder en het pad is hoog boven het water tegen de wand verankerd. Op sommige plaatsen zie je nog stukken van het oude pad onder of naast het nieuwe. Na een kilometer is er een gewoon stukje wandelpad en daar hebben we ook gieren gezien. Dan komt er weer een spectaculair stuk met hoge steile rotsen. Vlak voor het eind is er nog een roosterbrug die een beetje wiebelt hoog over het water. Dan nog trappen over de spoorbaan heen en dan na drie kilometer is de uitgang.

Het was erg indrukwekkend allemaal, valt niet zo goed te beschrijven. We hebben maar veel foto’s gemaakt.

Van de uitgang naar de bus in het dorpje El Chorro waar ook een waterkracht centrale is en een stuwmeer is nog anderhalve kilometer lopen. Onderweg zijn een paar kraampjes met drinken, eten en souvenirs. Hier  hebben we een petje en een vingerhoed gescoord. In het dorpje hebben we nog een biertje gedronken op de caminio.

De bussen vertrekken bij een hotel waar je ook kaartjes moet kopen. De weg omhoog naar de camping hebben we van de week ook gereden met de camper. Het was toch twaalf kilometer terug maar we konden voor de camping uitstappen, dat was wel fijn.

Om half vier waren we bij de camper en konden we  uitrusten en bijkomen van alle indrukken.

Woensdag 12 april.

Om tien uur gingen we weer aan de loop, we hadden nog een rondje gevonden.

Dit rondje begon vlakbij de caminio. Er stond een bordje wat de richting aangaf maar dat was een beetje onduidelijk. We zijn eerst omhoog gegaan en al gauw bleek dat dat niet goed was maar het was mooi dus zijn we doorgegaan. Des te hoger we kwamen des te meer roosjes er langs de kant bloeiden. Er vlogen ook een paar gieren en nu lukte het om er één op de foto te krijgen, we waren dan ook veel dichterbij dan gisteren. Op flinke hoogte stopte het pad en was het uitzicht op het stuwmeer heel mooi. Toen maar weer naar beneden, dat ging wel vlugger.

Het goeie pad opgezocht en weer verder. Dit pad liep langs het water. Bij een picknickplaats wat gegeten en daarna liep ook dit pad omhoog. Af en toe kwamen we wandelaars tegen die naar de caminio gingen. Soms ging het door het bos en soms in de volle zon. We liepen boven de dam en de waterkrachtcentrale langs waar we van de week ook waren. Toen tweehonderd meter steil omhoog over een moeilijk pad en daarna kwamen we bij een mirador. Hier is mooi zicht op twee stuwmeren, de éne ligt hoger als de andere, dit was goed te zien.

Op de terugweg nog even langs de ijsboer bij het strandje, dit hadden we wel verdiend.

Tegen de avond stak er een windje op en het is lekker afgekoeld nu.

Morgen weer een stukje rijden.

Donderdag 13 april.

Vanmorgen afscheid genomen van ons mooie plekje op camping Parq Ardales. Ons eerste doel was de Mercadonna in Campanillos, een half uurtje rijden. Weer van alles ingeslagen. Deze Mercadonna was niet op campers ingesteld, wel op warme zomers met allemaal afdakjes op de P. Een straatje verderop konden we langs de kant staan, was alleen even lopen met het winkelwagentje want die nemen we altijd mee naar de camper.

Het was een mooie route naar Montilla, een wit stadje op een heuvel omringd door olijfboomgaarden 40 kilometer ten zuiden van Cordoba.

Net buiten het centrum is een goede camperplaats waar we nu staan.

In de loop van de middag zijn we het stadje ingelopen. Er is een mooie winkelstraat waar we koffie hebben gedronken. Montilla staat bekend om de productie van olijfolie, helaas hebben we geen verkooppunt kunnen vinden, wel een muurschildering.

Het stadhuis is gevestigd in een voormalig klooster. Er zijn een aantal kerken maar de meeste zijn helemaal ingebouwd en zijn niet te zien.

Ten tijde van de Moorse overheersing in Andalusië van het jaar 711 tot 1492 zijn er veel moskeeën gebouwd in de veroverde gebieden, ook in dit stadje. Toen de Moren waren verdreven werden de moskeeën omgebouwd tot kerken. De minaretten werden afgebroken en daarvoor in de plaats kwam er een klokkentoren. Bij sommige kerken kun je aan de deur nog zien dat het een moskee geweest is.

Om half zes waren we terug bij de camper en was het weer tijd om te koken. Morgen weer een dag, dan rijden we door naar Cordoba om daar te kijken.    

Cordoba.

Vrijdag 14 april.

We moesten vanmorgen even wachten voor we wegkonden. Er stonden drie grote touringcars voor de uitgang van de P. Daar gingen allemaal schoolkinderen in, op schoolreisje!

In Cordoba vonden we eerst nog een tankstation, de dieseltank schoot weer op en kon gevuld worden voor € 1,46 per liter. Vast goedkoper dan thuis.

Ons doel was de P bij het stadion, die was gauw gevonden, ligt niet zo ver van de grote weg. Er was ruimte genoeg.

Na een bakje koffie zijn we naar het centrum gelopen, een kwartier hier vandaan.

De eerste aanblik vanaf de brug is al mooi. Daarachter is eerst de belangrijkste attractie van de stad, de grote kathedraal de Mezquita.

Dit gebouw was eerst een moskee en dat is duidelijk te zien aan de vormen van de poorten en deuren. De buiten muur lijkt wel een kasteelmuur. In plaats van de minaret staat er nu een klokkentoren.

De rij voor de ingang en de kaartjes was heel lang dus zijn we eerst doorgelopen, de oude Joodse wijk in. Dit is een doolhof van smalle straatjes. Door een oude poort in de stadsmuur kun je er weer uit. Af en toe kwamen we een koetsje tegen, even aan de kant! Er zijn winkeltjes en terrasjes op leuke pleintjes. Hier hebben we een poosje heerlijk rondgedoold. Toen kregen we trek. Net buiten de Joodse wijk vonden we een plein, de Plaza de la Corraderia, met veel terrassen. Hier hebben we lekker gegeten. Was ook leuk om te kijken, de huizen aan alle vier de kanten zijn helemaal aaneengesloten en hetzelfde. Er waren drie poorten als ingang.

Hierna zijn we teruggeslenterd naar de kathedraal. Nu was het rustig en binnen 20 minuten hadden we een kaartje en waren we langs de beveiliging.

Als je tussen de bogen loopt dan waan je je in een moskee. Ook veel poorten doen aan een moskee denken. Aan de zijkanten zijn de kapellen en daaraan is dus duidelijk te zien dat het een kathedraal is, ook het orgel en de preekstoel met al zijn pracht en praal horen duidelijk in een kathedraal thuis.

Al met al was het heel indrukwekkend en toch wel heel mooi en bijzonder om te zien.

Hierna hebben we nog wat door winkelstraten geflaneerd en op de terugweg nog een biertje gedaan op een terrasje. Toen via de brug weer terug naar de camper. Het was ondertussen al half zeven en de benen waren moe! Gauw de deur open en ook de ramen om het af te laten koelen. Er komt lekker een windje in dus dat gaat goed.

Vannacht blijven we hier staan, er staan er nog een paar. We hebben de “parkeerwachten” een paar €  gegeven dus er wordt goed op ons gelet!

En nu Flikken!

Aranjuez.

Zondag 16 april.

Op aanraden van twee Nederlanders die we op de laatste camping hebben gesproken staan we nu op een camping bij het stadje Aranjuez, 40 kilometer zuid van Madrid.

Hier is een koninklijk paleis dat opengesteld is voor publiek en er zijn veel parken en tuinen die je gratis kunt bezoeken.

We waren om twee uur bij het paleis, het was nog erg rustig want de Spanjaarden zitten dan nog te eten. We hadden het paleis bijna voor ons alleen.

In de grote hal mag je nog foto’s maken, daarna niet meer. De eerste kamer lukte nog maar meer niet want er liep overal bewaking. Jammer want het is zo mooi binnen, dit wil je eigenlijk laten zien! We hebben een paar foto’s op internet gevonden. Er waren een paar kamers die eruit sprongen, de Arabische salon, de porseleinen kamer, hier was alles van porselein tot en met de versierselen en de kroonluchter aan het plafond. Ook het boudoir van de koningin was prachtig, de slaapkamer niet die was heel donker.

Na het bekijken van al dit moois hebben we nog wat door de tuin gewandeld en over het plein waar een mooi theater is. Aan beide zijden hiervan loopt een weg door hoge poorten. Ook met de camper moet je daar doorheen om bij de camping te komen.

Je kunt hiervandaan met de trein naar Madrid maar dit gaan we waarschijnlijk niet meer doen dit keer. Het is mooi geweest en dinsdag gaan we weer een stukje naar het noorden.

Maandag 17 april.

De camping ligt aan de rivier de Taag. Aan de overkant is een groot park, vroeger waren het paleistuinen nu is het vrij toegankelijk voor iedereen.

Hier hebben we vanmiddag gewandeld. Er bloeien geen bloemen maar wel roze bomen en rode kastanje bomen. Het was lekker lopen door de schaduwrijke lanen en paden. Achterin is nog een paleis maar dat wordt momenteel gerenoveerd en staat helemaal in de steigers. In de buurt van het paleis liepen enkele pauwen. We kregen hem niet zover dat hij zijn staartveren omhoog zette! Niet boos te krijgen.

Hier naast de rivier is water genoeg en door het hele park lopen irrigatiekanaaltjes.

Af en toe waren er beelden en bij een soort theehuisje was de enige werkende fontein. Hier staat ook een hoge taxusboom, volgens het infobord is de boom 217 jaar oud. De toenmalige Paus heeft vanuit Mexico zaad meegenomen en daar is deze boom uit gegroeid.

Een stukje verder op staat een gespleten plataan van ongeveer 230 jaar oud. Als we het goed begrepen hebben zijn er registers van deze oude bomen.

De avonden worden al zwoeler. We hebben buiten gegeten en nog een poosje gezeten. De mat is nu weer opgerold, morgen naar Zaragoza.

Zaragoza.

Dinsdag 18 april.

Op tijd weggereden vanmorgen. De rit naar Zaragoza was 345 kilometer, niet heel ver maar we moesten ook langs Madrid. Dat ging overigens erg vlot via de buitenste ring, die is tolvrij. Er zijn wel wat op- en afritten maar het was goed te doen. Wel veel vrachtverkeer.

Een stuk voorbij Madrid ging de weg al hoger en werd het landschap al mooier, het laatste stuk ging het door de bergen.

Tegen drie uur stonden we op de cp aan de noordkant van de stad bij de atletiekbaan. De officiële plek was al vol en we zijn een klein stukje doorgereden naar een andere P, die staat nu ook vol. Alles bij elkaar staan er toch wel 50, dat hadden we niet verwacht.

Na een bakje koffie zijn we met de tram, die hier vlakbij stopt, naar het centrum gegaan. Een ritje van een kwartiertje.

Het centrum is niet heel groot en ligt om een langgerekt plein. Dat plein wordt gedomineerd door een grote basiliek met veel torens en mooie gekleurde dakjes. We hebben ook maar even binnen gekeken.

Achter de basiliek stroomt de rivier de Ebro, met daaroverheen een Romeinse brug.

In de zijstraten zijn winkels en restaurants. Wij kregen om zes uur al trek en toen was er nog niet zoveel open, veel te vroeg natuurlijk. Gelukkig vonden we een kebabtent die al open was. We hebben heerlijk gegeten!

Na nog even rondgeslenterd te hebben en door de markthal te zijn gelopen hebben we de tram maar weer opgezocht die ons in een kwartiertje weer thuis bracht.

Leuk om ook hier even rondgekeken te hebben.