Corfu    Dassia.

Zaterdag 29 juni.

En zo zijn we op Corfu.

Gistermorgen waren we op tijd voor de boot van kwart voor elf en we konden er nog op dus tegen half één kwamen we aan in de haven van Corfustad.

Na een tussenstop bij de Lidl waren we om twee uur op camping Kardabeach. Hier hebben we voor een week een plaats gereserveerd. We wilden zeker zijn van een plaats want onze dochter is hier ook op vakantie en zit op vijf minuten lopen in een hotel. Zij heeft een auto gehuurd en we gaan samen over Corfu toeren.

Wij zijn al bijna zeven weken onderweg en het was wel heel apart om elkaar hier te ontmoeten. Na zo’n tijd komt je dochter gewoon de camping oplopen, bijzonder hoor!

Vandaag hebben we een mooie rit gemaakt.

De rit ging door de bergen naar het dorpje Pelekas. Boven het dorp is een uitzichtpunt genaamd Kaiser’s Throne naar de Duitse keizer Wilhelm II die hier in de buurt een paleis had en bij Pelekas naar de zonsondergang kwam kijken.

Met de auto kwamen we al een stuk omhoog maar de laatste slingers hebben we gelopen. Rustig aan met deze temperatuur!

Het uitzicht is prachtig, Corfu is heel groen met veel bomen.

Op het terras hebben we wat gedronken met zicht op de blauwe zee.

Hierna weer verder door de bergen langs wat dorpjes, o.a. door Sinarades  richting  de kust naar een ander mooi uitzichtpunt boven de baai van Agios Gordias met zijn mooie stranden.

Toen het binnenland in naar het kleine bergdorpje Kato Garouna. Het centrumpje ligt tegen de berg aan en is nog redelijk authentiek met smalle straatjes en een kleine dorpswinkel. Hier hebben we een ijsje gekocht en toen vroegen we aan de eigenaar die wat Engels sprak of we een foto van zijn winkel mochten maken omdat we het een leuke winkel vonden. Dat vond hij heel leuk maar we moesten wel zelf op de foto! Hij was best wel trots op zijn winkeltje geloof ik.

De terugweg ging over smalle bergweggetjes, door een paar dorpjes met nog smallere straatjes. Het ging niet snel maar dan zie je ook wat, was een mooie route.

’s Avonds hebben we gezellig in een restaurant aan het water gegeten.

Zondag 30 juni.

Om een uur of tien zijn we richting Danilia- village gereden. Dit is een openluchtmuseum hier niet ver vandaan.

Hier is een Corfiotisch dorp uit de 19^e eeuw nagebouwd met lokaal geproduceerde traditionele bouwmaterialen, er wordt ook wel gezegd dat het een stukje Corfustad is.

In de hoofdstraat staan oude huizen en werkplaatsen met gereedschappen, natuurlijk ook olijvenpersen en druivenpersen. Op het toetsenbord van de drukmachine staan natuurlijk hele andere letters dan bij ons!

We zagen een hele oude brandweerwagen  en een “Hans en Grietje “huisje. Al met al een dorpje in het klein.  

Op het dorpsplein hebben we koffie gedronken onder de bomen.

Er is een kerkje met een los carillon waar nog steeds huwelijken worden voltrokken en een grote zaal waar het feest kan worden gevierd. Gisteren was hier nog een trouwerij en toen was het dorp ook gesloten. Dit is natuurlijk wel een hele romantische locatie om je huwelijk te vieren.

Er zijn ook verschillende filmscènes opgenomen, oa. voor de film For your eyes only en My big fet Greek Wedding.

Na een paar uurtjes te hebben rondgekeken zijn we terug naar de camping gegaan en vanmiddag hebben we lekker gezwommen en geluierd.

Maandag 1 juli.

Verjaardag van Wil! Eindelijk AOW 😃

Als verrassing gingen we een mooie boottocht maken.

Om tien uur voer de boot bij het hotel van Ilona vandaan. Het was heerlijk rustig op de boot, niet zo vol gestampt. We hadden alle ruimte, heel fijn.

De route ging langs allemaal kleine dorpjes en baaitjes en stranden. Onder andere langs Barbati, Nisaki. Bij de Blue cave zijn we gestopt om te zwemmen. Je kon een grot inzwemmen maar dat durfden we niet want dan moest je onder water. Er zwommen wel hele grote vissen om ons heen!

Hierna gingen we langs Kalami met The White House. Hier heeft één van de Durrels gewoond. Over deze familie is een Britse tv-serie gemaakt oa. opgenomen in Danilia village.

Verderop was nog een mooie witte villa uit de James Bond film Fot your eyes only te zien.

In de verte was een klein Grieks eilandje met een vuurtoren erop en daarachter zie je het vaste land van Albanië.

De volgende stop was om 12 uur op een bountystrandje waar je alleen met een boot kunt komen. De barbecue op de boot ging aan want dit mag niet op het strand vanwege brandgevaar. Na twee uren van lekker zwemmen en eten ging de boot weer verder naar Kassiopi, een voormalig vissersdorp uitgegroeid tot een bekende badplaats bij de Britten.

Het plaatsje ligt prachtig in een baai. Hier hadden we een poosje om rond te kijken en te winkelen.

Op de terugweg legden we nog aan bij the Blue Lagoon beach, ook hier kon weer gezwommen worden.

Na de laatste zwemstop werd er omgeroepen dat er een jarige aan boord was en kreeg iedereen een gratis wijntje aangeboden en werd het liedje Happy Birthday van Stevie Wonder gedraaid, erg leuk!

Weer een verjaardag om niet te vergeten.

Dinsdag 2 juli.

Het was een beetje bewolkt vandaag maar de temperatuur was goed, 29 á 30 graden.

Met de auto op pad naar het noorden.

Ons eerste doel was Cape Drastis op de noord-westpunt, zo’n drie kwartier rijden. Het laatste stukje weg er naartoe is smal en stond al flink vol auto’s maar we vonden nog een plekje.

Het uitzicht bovenop is erg mooi. De kust is hoog en steil met grillig gevormde rotsen. Het waaide wel flink en dus stoof het ook flink op het zandpad. Vorige week mocht je hier niet komen vanwege brandgevaar maar de linten waren weer weggehaald gelukkig.

Zoals op het hele eiland zijn hier ook veel olijfbomen en de oogstnetten blijven hier gewoon liggen.

Hierna zijn we naar Sidari gereden. Daar vlakbij ligt een camping en daar wilden we even kijken voor een eventuele volgende keer. De  camping ligt mooi, in een vallei met veel bomen. De beheerder was erg aardig. Hij komt eigenlijk uit Athene maar daar was hij al 23 jaar niet meer geweest en wij snappen waarom. Het is hier veel mooier!

Toen was het tijd voor de lunch. Vlakbij was een leuk terrasje, weer met uitzicht.

Daarna nog even naar een bergdorpje even verderop, Karoussades. Hier nog even rondgeslenterd door de stille straatjes en daarna maar weer richting camping.

De zon kwam erdoor dus nog lekker gezwommen. ’S Avonds lekker gegeten in het restaurant op de camping waar de tv aanstond dus konden we Oranje zien winnen van Roemenie. Mooie afsluiting van de dag!

Woensdag 3 juli.

De laatste dag met auto dus nog maar een ritje gemaakt, naar de westkant dit keer, naar de plaats Paleokastritsa.

Dit is eigenlijk een langgerekt dorp onder aan de steile kust met 15 hele mooie stranden aan blauwe baaien. Het is een geliefde bestemming voor dagjesmensen dus wel heel druk. langs de hele weg staan auto’s geparkeerd maar op het eind is een grote parking waar je voor € 5 kunt staan dus dat hebben we maar gedaan.

Hiervandaan een stukje omhoog staat een klooster. Daar zijn we eerst naartoe gelopen, er was een windje dus het was goed te doen. Boven natuurlijk weer dat mooie uitzicht op die blauwe zee en de onderliggende baaitjes, prachtig!

We zijn ook even op de binnenplaats wezen kijken. de monniken wonen erg mooi in een soort hofje met heel veel bloemen en een kruidentuin.

 Het was druk op de strandjes maar op Alipa-beach vonden we een plekje om even te zonnen en te zwemmen. Het water is aan deze kant wel wat kouder dan aan de oostkant maar het was wel lekker even afkoelen. Onze spinacopita, broodje van bladerdeeg met spinazie en feta, smaakte ook erg goed.

Terug op de camping even een appje naar de autoverhuur en het autootje werd weer opgehaald, handig hoor!

’s Avonds zijn we op een terras aan het water gaan eten met zicht op de bergen van Albanië aan de overkant. Met zonsondergang kleuren ze mooi roze en aan de andere kant kunnen we Corfustad zien liggen, daar gaan we morgen nog even kijken.  

Donderdag 4 juli.

Vanmorgen eerst maar weer eens een beetje gepoetst want morgen gaan we weer verder. Ook nog even naar de supermarkt geweest en langs de bakker voor lekkere broodjes voor de lunch.

Vanmiddag hebben we nog een poosje op het strand gelegen. Een stukje verderop is een zandstrand met bomen voor de schaduw, heerlijk.

Tegen zes uur hebben we de bus naar de stad gepakt, die stopt langs de weg vlakbij de camping. De bus wordt flink vol gepakt maar gelukkig konden we wel zitten. Er zijn veel haltes onderweg en hij stopt overal dus het duurt zo’n 40 minuten en dan sta je in de stad.

Ilona weet de weg en leidde ons door mooie brede en smalle straatjes eerst naar het oude fort met een klein haventje ervoor.

We zagen ook net een groot cruiseschip wegvaren, er ligt iedere dag een andere voor anker.

Na een poosje wandelen kwamen we door een klein steegje bij een restaurant met het terras buiten op een pleintje  met rondom appartement gebouwen, hele aparte plek. Die had ze zes jaar geleden bij toeval ontdekt maar nu hebben meer toeristen het terras gevonden. Hier hebben we lekker gegeten.

Inmiddels was het donker geworden en dan zien de straatjes er weer heel anders uit en is het nog steeds gezellig druk op straat.

Op het plein waar op de heenweg muziek gemaakt werd, werden nu volksdansen uitgevoerd. Daar hebben we ook nog een poosje staan kijken en toen moesten we snel terug naar de bus. Het was zomaar laat! De bus zat weer erg vol maar een Nederlands meisje maakte plaats voor Cor, erg lief en ook ik kreeg een zitplaats van een Nederlander. Dan voel je je toch een beetje oud worden maar het was wel fijn. Zijn vrouw wilde wel even kletsen dus dat was een gezellig ritje.

Bij de camper nog wat gedronken en gekletst en afscheid genomen van onze dochter. Wij gaan dus morgen terug naar Igoumenitsa en zij vliegt zaterdag terug naar huis. Was een bijzondere week zo!