Piesport.

Maandag 25 september.

Na een koude nacht, om zeven uur was het 8 graden buiten, bleef het gistermorgen lang mistig. Maar tegen half twaalf kwam de zon erdoor en werd het prachtig weer.

’s Middags zijn we via oud Piesport en een mooi fietspad langs het water en de druiven naar Trittenheim gefietst. Ook daar was de cp vol.

Via de brug kun je daar naar de andere kant en dan gaat het fietspad naar Neumagen-Dhron. Hier wilden we federweiss gaan drinken op een klein terrasje waar we vaker zijn geweest maar alles was vol. Ook de andere terrasjes in het dorp waren bezet. We vonden wel de pinautomaat. Vroeger was er hier in het dorp ook een maar die is weg en hier wordt nog best vaak cash gevraagd, veel meer dan in Nederland. Geld opnemen kost hier wel € 4,95, dat moet je dus niet te vaak doen!

Bij de camper nog heerlijk in de zon gezeten.

Vanmorgen begon de mist om half elf op te trekken en een kwartier later was het weer mooi weer.

Op het weggetje bij de cp zat een hele familie zwanen, jong en oud. De jongen waren heerlijk van de druiven aan het snoepen! Dit hadden we nog niet eerder gezien.

We zouden net weg op de fiets en toen kwamen G en M de cp oprijden. Er was al wat gewisseld en ze hadden op dat moment het laatste plaatsje. Gezellig, morgen samen naar de pizzeria.

Ons fietsdoel was Bernkastel- Kues, zo’n 17 kilometer stroomafwaarts.

Onderweg werden er druiven geplukt met een machine, dit gaat super snel. Wij denken dat er grote borstels in het apparaat zitten want alleen de druiven gaan eraf en de trosjes/steeltjes blijven zitten.

Onze route ging ook door het wijndorp Kesten waar veel mooie wijnhuizen staan. In Lieser staat een mooi kasteel, nu hotel.

Bernkastel-Kues heeft op de oude Markt mooie vakwerkhuizen. Er staan ook een paar hele smalle huisjes. Het is hier altijd heel druk met toeristen. Ook hier waren de terrassen vol. Een lekker ijsje gaat er altijd wel in!

Op de terugweg scoorden we toch nog een federweisser. Bij Wintrich stond er op een groot grasveld een heuse weinhutte. Er waren tafels met banken en ligstoelen en heel veel fietsers! Voor € 2,50 kreeg je een groot glas heerlijke koude federweisser. Van fietsen krijg je dorst dus dat ging er goed in!

Dinsdag 26 september.

Weer een laat zonnetje maar om half twaalf was hij er weer.

We zijn op de fiets gestapt en hebben aan de overkant een mooie panoramaroute gefietst.

Via Minheim gaat er een weg geleidelijk tussen de druiven door omhoog en na heel veel mooie uitzichten gaat de weg bij oud Piesport met heel veel S-bochten weer naar het water.

’s Avonds zijn we met zijn vieren naar de pizzeria in het dorp geweest. Was lekker en gezellig. Hierna hebben we voor de tweede keer afscheid genomen van Gerard en Margot. Zij blijven nog een poosje aan de Moezel en wij willen het Zwarte woud gaan bekijken. Daar zijn we nog niet eerder geweest dus we zijn benieuwd.

Gleiszellen.

Woensdag 27 september.

Op tijd opgestaan vanmorgen en om een uur of negen reden we van de cp af. Het was weer mistig.

De rit ging eerst naar de Edeka-supermarkt om van alles in te slaan.

Na de boodschappen en een bakje koffie reden we richting Trier. Bij Trittenheim was de doorgaande weg afgesloten. Toen moesten we over de brug en mochten we nog een keer hoog boven de Moezel langs rijden. De mist was al opgetrokken dus dat was nog een mooi ritje.

Eenmaal op de grote weg vonden we een P voor nog een bakje en daarna ging het vlot. De automaat begint goed te wennen, zowel in de dorpjes en op de grote weg maar ook heuvel op heuvel af.

We zouden eigenlijk doorrijden naar de Rijn maar we vonden het landschap wel mooi en dus zijn we van de grote weg af gegaan en hebben een cp gezocht.

De eerste keuze was al vol, het is hier ook druk met campers. De tweede stond nog niets.

We staan in een soort boomgaard die hoort bij een wijngoed vlakbij het wijndorpje Gleiszellen en weer tussen de druiven.

De kosten, € 5, kun je betalen met een app maar die hebben we niet. In het dorp kun je ook betalen dus hadden we meteen een mooi loopje. Het ziet er gezellig uit met al die bloemen en vakwerkhuisjes.

Baden Baden.

Donderdag 28 september.

Om half elf reden we de cp van Baden Baden op.

Deze stad ligt in het noordelijk deel van het Zwarte woud en hier beginnen we ons rondje.

De cp ligt ongeveer 4 kilometer van het centrum maar er loopt een goed fietspad naartoe langs de cp. Dus vanmiddag de fiets gepakt richting stad.

Baden Baden staat bekend als kuuroord. Al in de Romeinse tijd waren er heet waterbronnen. De thermale baden dateren uit het begin van de negentiende eeuw. De stad werd druk bezocht door de elite die hier kwam kuren in het geneeskrachtige bronwater.

Beneden in de stad zijn een aantal mooie winkelstraten met imposante gevels en dure merken in de etalage. Er zijn ook veel mooie hotels, er komen nog steeds mensen om te kuren.

Het oude Kurhaus is tegenwoordig casino. De oude Trinkhalle die onderdeel was van het Kurhauscomplex staat er nog steeds. In een mooie 90 meter lange zuilengalerij hangen 14 fresco’s met afbeeldingen van mythen en legendes uit de regio. In de fonteinkamer komt “geneeskrachtig” water uit een bron.

We zijn naar boven geklommen naar het Nieuwe Slot op de Florentinerberg. Het slot was helaas niet toegankelijk maar het zicht op de stad was wel mooi.

In de grote kerk waren glas in lood ramen te bewonderen. We zijn er niet lang binnen geweest want het orgel werd gestemd. Binnenkort zijn er orgelwandelingen in de stad en dan moet het wel mooi klinken natuurlijk. Nu deden de hoge noten pijn aan de oren!

Weer beneden hebben we op een van de vele terrassen een heerlijk Italiaans ijsje genomen, een glas wijn voor € 6,20 vonden we toch iets te duur. Die hebben we lekker bij de camper genomen!

Oppenau.

Vrijdag 29 september.

Tijd om weer een stukje te rijden, het werd de Schwarzwalderhöhenstrasse. Hoog gingen we zeker!

Bij de Bühlerhöhe zijn we gestopt voor een wandelingetje, even het Zwarte woud ruiken. Hier zijn heel veel gemarkeerde wandelingen en heel veel bos.

Verderop kwamen we langs een heuse skipiste op duizend meter hoogte.

Volgende stop was de Mummelsee, een meertje met hotel op 1000 meter hoogte. Hier waren mooie panorama’s maar de lucht was helaas niet helder. Misschien kwam het door de bakker? 😄

Om een uur of twee waren we op de cp van Oppenau, deze ligt aan het riviertje de Lierbach. Er was nog een mooi plekje voor ons vrij.

Zaterdag 30 september.

De fietsen kwamen uit de garage en na de koffie zijn we opgestapt, we wilden naar de waterval bij Allerheiligen.

Het was niet ver, acht kilometer tot de parkeerplaats. Het ging wel acht kilometer stevig omhoog het dal van de Lierbach in. Het is hier mooi groen en onderweg staan nog wat huisjes aan de beek die ver beneden ons stroomde.

Bij de P begint het wandelpad naar de waterval. Na een halve kilometer gaat het in stukjes 400 traptreden omhoog langs de waterval die in een aantal etappes naar beneden stort. Niet spectaculair maar wel heel mooi. Boven gaat het pad verder naar een kloosterruïne. In de tuin van het klooster lopen nu geitjes. We vonden er ook een bankje voor de lunch. Er waren ook twee terrassen en een souvenirwinkel met o.a. stukjes kloosterzeep van bijna € 9!

We zijn weer rustig terug gewandeld, alle 400 treden weer naar beneden.

Het fietsen terug was een makkie, bijna alleen maar remmen.

Bij de camper hebben we nog lekker in de zon gezeten. Tegen de avond werd ook het allerlaatste plekje naast ons in gebruik genomen. De herfstvakantie is hier begonnen. Margot appte al dat het aan de Moezel nog veel drukker is geworden, zelfs het hele grote veld in Enkirch staat vol.

Maandag 2 oktober.

En het blijft maar mooi weer. De nachten zijn hier ook niet zo koud en er is geen mist ’s ochtends.

Zowel gisteren als vandaag hebben we een mooie wandeling gemaakt. Alle paden gaan hier naar boven!

Eigenlijk zouden we vandaag weer een stukje rijden maar we hadden twee wandelingen gezien die we wilden doen dus zijn we nog maar een dagje gebleven.

Gisteren hadden we de roodborstjesroute, een familiepad maar voor ons zwaar genoeg! Een mooie route.

Vandaag hebben we het dorp van de andere kant af gezien. Ook mooi maar zwaar want het ging op en neer en het werd best warm. We hebben maar een stuk afgesneden!

Morgen willen de benen rust dus gaan we maar weer een stukje rijden.