Dinsdag 19 maart.

Gisteren was het weer mooi weer. Alleen een paar boodschapjes gedaan in Hassilabied en lekker gelezen en geluierd op de camping.

Gisteravond hebben we de mat weer opgerold en vandaag zijn we een stukje (100 km) naar het noorden gegaan. De dertigste moeten we in Tanger Med op de boot.

Onderweg zijn we een paar keer gestopt, zo ook bij de zoutwaterbron die niet meer spuit. Drie jaar geleden spoot hij nog wel en nu is alles droog en zijn ook de kleuren op de bodem helemaal verdwenen.

De attractie daar is nu alleen nog een souvenirkraam en een kameel met een heel klein kameeltje. Hij liep nog een beetje wankel op zijn hoge poten en zag er wel heel lief uit.

Een stukje verderop in het dorpje Aoufouss was het markt. Daar wilden we even zoeken naar een brandertje voor onder de tajine. Toevallig stond er één. Ik begreep dat hij 50 dirham moest kosten. Dat was prima, ik gaf 50 dirham en kreeg nog 35 terug. Dus voor nog geen € 1,50 hebben wij een brandertje! De koopman was ook heel eerlijk want voor 50 hadden we hem ook meegenomen. Ook nog lekkere banaantjes meegenomen, van die hele kleine en toen zagen we ook nog aardbeien en peper voor een koopje. Dat was een vruchtbaar rondje markt.

Weer 12 km verderop moesten we naar beneden de oase in. De grote oase in de Ziz-kloof waar we al een aantal keren bovenlangs zijn gereden. Hier wilden we nu een keer kijken.

Nu staan we op camping Tissirt in de oase tussen twee hele kleine dorpjes. Je kunt hier mooi wandelen in de palmerie. Er is hier water genoeg. Er stroomt een irrigatiekanaal met zijtakken en dit wordt gevoed door een stuwmeer bij Er Rachidia, 30 km verderop.

Morgen misschien een stukje fietsen als dat lukt!

Woensdag 20 maart.

Het was fris vanmorgen met opstaan. Dit waren we niet meer gewend. Om een uur of tien konden we in het zonnetje koffie drinken. Een uurtje later gingen we op de fiets op verkenning. De camping af en dan links is na anderhalve kilometer een dorpje. Hier in het eerste winkeltje rechts met maroctelecom-bord zijn wat levensmiddelen te koop en ook traditioneel zelfgebakken Marokkaans brood. De winkelier vertelde heel trots dat zijn vrouw zelf het brood bakt dat hij verkoopt.

Een stukje verderop zijn nog wat winkeltjes, een kapper, een fietsenmaker, een groenteboer en wat werkplaatsjes.

Na het dorp is een zijweggetje. Die gingen we in en toen kwamen we bij de rivier de Ziz. Zo heet dit dal ook, het Ziz-dal. Via deze weg kun je naar de overkant van het dal, door weer een klein dorpje en dan een stukje omhoog. Hier is weer mooi uitzicht op de palmbomen en dorpjes.

Vanmiddag zijn we de camping af rechtsaf gegaan, maar dan lopend. Hier is ook weer een dorpje en ook hier was het weer heel stil op straat op een ezel en wat bouwvakkers na.

Wat wel opvalt is dat in ieder dorpje een moskee, een begraafplaats en een school is.

We zijn terug gelopen door de oase. Die is aan deze kant donkerder, met smalle paden. Ook hier is het lente met bloeiende prunusboompjes.

Terug op de camping moesten we nog water vullen en lozen. Ook nog even het stof weggewassen onder de douche met warm water uit de houtgestookte boiler. Deze geven toch wel heel lekker warm water.

Donderdag 21 maart.

Toen we vanmorgen gingen afrekenen kregen we een mooie hele gladde steen mee als souvenir, een seliniet. Volgens de camping eigenaar is hij gevonden bij Midelt en kun je hem gebruiken voor massage. Toch aardig.

Eerst moesten we de kloof weer uit, dat ging prima. Het eerste stukje was geen asfalt maar verder wel en we waren zo boven. Een klein stukje verder langs de hoofdweg is een grote parkeerplaats waar je de oase inkijkt. Daar hebben we al een paar keer gestaan maar nu was het extra leuk om te zien waar we gisteren hebben gefietst en gelopen.

De volgende stop was de Acima supermarkt in Er Rachidia. Hierna door richting Midelt, dit was voor ons een nieuwe route. Je rijdt zo de bergen in en dan komt al gauw het stuwmeer in zicht. Er kwam een parkeerplaats met mooi uitzicht. Hiervandaan zijn we naar het meer gelopen. De wolkenlucht gaf mooie schaduwen op de bergen. Prachtig! Na een broodje gegeten te hebben was het nog een stukje naar de camping van vandaag. Een mooie rit door de diepe kloof van de Ziz. Deze rivier is 282 km en loopt in het zuiden door tot Algerije. Het stuwmeer hiervan voorziet heel veel dorpjes van water.

Camping Jurrasique ligt ook in de kloof op een hoogte van 1240 meter. Het is een goede plek voor bergwandelaars. Nu is het al fris maar het zal vannacht vast nog veel meer afkoelen.

Straks gaan we in het restaurant lekker kip met pruimen eten en morgen maar weer een stukje verder.

Vrijdag 22 maart.

Op tijd weg vanmorgen want we hadden een rit van 220 km voor de boeg. Voor ons was het net als gisteren een nieuwe route dus we wisten niet hoe de weg zou zijn.

Het was mooi en de weg was redelijk tot goed maar wel erg druk, ook met vrachtverkeer. Dit houdt op bergwegen wel wat op maar dan kun je goed kijken. We hebben een paar passen gehad en daarna hele mooie valleien.

Na de eerste pas was het tijd voor koffie. We stonden net en toen kwam er iemand uit de rivierbedding omhoog klimmen. We negeerden hem maar. Maar toen de koffie op was, was zijn moeder ook gearriveerd met een hele kudde geiten. Ze wilde voor dirhams op de foto met een geitje in haar armen. Dit wilden we niet, ze liet het beestje op de grond vallen en we zijn weggereden.

Voorbij de stad Midelt, waar we een volgende keer toch wel even heen willen, hebben we een broodje gedaan bij een hotelcomplex met uitzicht op de besneeuwde bergen. Die heb je hier ook, er zijn zelfs wintersportgebieden in deze buurt.

Hierna ging het via een pas met veel bomen omhoog tot bijna 2200 meter. Daarna een hele poos over een groene vlakte tussen 1800 en 1900 meter hoog. Hier zagen we de eerste huizen met een puntdak weer en ook de eerste kale bomen. Ongeveer 15 km voor Azrou ging het naar beneden door een cederbos tot 1400 meter.

Emirates Eurocamping ligt net voorbij Azrou in een dal met veel kersenbomen. Vijf jaar geleden hebben we hier ook overnacht. Toen stond het hotel al leeg en nu nog steeds. De campingbaas zegt vanwege constructiefouten en vochtproblemen.

De camping wordt in ieder geval goed onderhouden en het is hier best druk. Ook hier staan bloeiende fruitbomen.

Zondag 24 maart.

Gisteren hadden we geen haast want het was maar 80 km naar Fez.

Een stukje na de camping gaat de weg omhoog en daar zijn we nog even gestopt voor een blik over het dal waar Azrou ligt. Daarna komt al gauw het wintersportdorp Ifrane. Hier waan je je in Europa met al die puntdaken en rechte straten met dezelfde huizen.

Met de middag waren we bij camping Diamant Vert  aan de zuidkant van Fez. De camping is wat duur maar er hoort dan ook een mooi zwembad bij waar helaas net als vorig jaar geen water in zit. Er wordt nog druk aan gewerkt om het zwembad netjes te krijgen voordat hier het hoogseizoen begint. Dat is hier toch wel ’s zomers als de Marokkanen op vakantie gaan.

Vanmiddag zijn we op de fiets naar de andere camping gegaan om te kijken hoe die is. De entree ziet er wel goed uit maar de camping zelf niet. Weinig ruimte om te staan, bijna alleen maar schaduw en een oud toiletgebouw.

Om er te komen moesten we ongeveer 6 km over de ringweg fietsen. Af en toe was er een stukje ventweg maar daar zijn we maar weer afgegaan want die ligt vol met glas. Het glinsterde in de zon.

Langs deze weg is het verschil tussen arm en rijk duidelijk te zien. Er staan prachtige huizen met dure auto’s ervoor en aan de overkant loopt een herder met zijn kudde schapen. Bij een flat in aanbouw graasden een paar koeien aan een touw.

Er staan ook diverse schoolgebouwen , o.a. de universiteit.

Gelukkig kwamen we met hele banden weer op de camping want we hadden geen reserveband meegenomen!

Gistermiddag om drie uur zijn we met een taxi naar de oude medina gegaan. We hadden ons af laten zetten bij de Blauwe Poort, hiervandaan loop je zo de medina in. We zijn hier al een paar keer geweest en weten een beetje de weg. Na een poosje dwalen door straatjes en poortjes kregen we dorst en zijn op een dakterras iets gaan drinken. Er was een grandioos uitzicht over de medina met zijn vele daken en natuurlijk t.v. schotels.

Na deze stop zijn we weer verder gegaan. Af en toe kom je nog ezeltjes tegen, niet heel veel meer want heel veel wordt vervoerd in handkarren. Auto’s kunnen hier niet komen! We zijn helemaal tot de oude leerlooierij gekomen. Hier zie je veel mannen in kleine werkplaatsjes achter de naaimachine zitten om producten te maken van het leer dat hier gemaakt wordt.

Hiervandaan kwamen we uit op het koperslagerplein. Vader en zoon deden flink hun best op een grote koperen schaal.

Gelukkig wordt de route naar de Blauwe Poort goed aangegeven en konden we langs de Koranschool en de moskee met de tombe van Moulay Idriss weer teruglopen. Onderweg nog een bakje koffie gedaan en tegen 7 uur waren we bij de poort waar we hadden afgesproken met Gerard en Margot. Samen een leuk restaurant uitgezocht en aan de straat lekker gegeten. Dit blijft leuk vanwege de hectiek op straat die gewoon doorgaat en waar je goed zicht op hebt. De fles water wordt in een winkeltje verder op gehaald, het brood bij de bakker en de koekjes voor het dessert en de thee komen weer ergens  anders vandaan dus iedereen verdient wat. Er blijft dus ook niets over want het wordt gehaald als het nodig is.

Na het eten zijn we de medina weer uitgelopen door de Blauwe Poort en hebben daar een taxi terug naar de camping genomen.

Vandaag zijn we naar Moulay Bousselham gereden. Helemaal over binnenwegen die niet allemaal goed waren. Om drie uur reden we de camping op en vonden toch nog een plaatsje op een drukke camping die aan de lagune ligt. Zo druk hebben we hier nog niet gehad. Er staan heel veel Fransen die net als wij weer op de terugweg zijn.

Woensdag 27 maart.

Gisteravond hadden we nog een regen- en onweersbui! Onweer hadden we nog nooit in Marokko gehad maar dat kan hier natuurlijk ook. Vannacht was er af en toe nog wat regen en vanmorgen was het weer droog. Eerst wat bewolkt maar om een uur of elf klaarde het op en zijn we naar het dorp gelopen. Dat moet je niet doen als het heel warm is want het is wel een stukje omhoog. Eenmaal boven gekomen heb je mooi uitzicht op de lagune met de vissersbootjes.

Bij de moskee liepen een paar schapen te grazen, het gras is daar vast heel lekker.

Voorbij de moskee zijn we weer naar beneden gelopen naar het lagunestrand. Volgens het opschrift op de muur moet er ook nog een restaurantje zijn maar het hek was dicht.

De vissersbootjes kwamen terug van zee met de verse vangst.

Over de rotsen konden we naar het grote strand lopen. Het water komt hier vast wel eens heel hoog want de muren onder de huizen worden verstevigd.

Na een stuk over het strand te hebben gelopen zijn we weer omhooggeklommen via een hoge trap en kwamen we weer in het dorp uit.

Vorige keer waren we hier niet geweest maar nu hebben we de overdekte markt gevonden. Hier is heel veel verse groente, fruit, vis, olijven, enz. te koop. Gelijk maar wat meegenomen.

Onderweg terug naar de camping liep er een koe langs het pad. Even later liep de koe een stukje de helling af, net als een geit, en begon heerlijk van een grote plant te eten. Dat kan alleen hier, een klimkoe.

Net zijn we nog even naar de lagune gelopen. Het was er heel rustig. De bootjes lagen stil in het laatste daglicht, morgenvroeg varen ze weer uit.

Donderdag 28 maart.

Vanmorgen vroeg toen ik een vers broodje ging halen in het winkeltje naast de camping scheen de zon al en hij bleef de hele dag.

Om een uur of elf kwam er harde muziek uit het dorp. We zagen in de verte ook een paar tentjes staan en zijn gaan kijken wat er te doen was. Niet zoveel, er was een podium opgebouwd en de muziekinstallatie werd getest. Blijkbaar is er feest in het weekend.

We zijn nog even doorgelopen naar het strand waar Gerard stiekem een paar leuke foto’s gemaakt heeft. Bij deze, dank je wel!

Op het weggetje van het strand omhoog kwamen we een hele grote ficus tegen, bij ons thuis doen ze het alleen binnenshuis! In hetzelfde buurtje staat de maraboet die bewoond leek en er is ook een klein winkeltje. De hoofdstraat met al zijn restaurantjes ziet er weer heel anders uit.

Van bovenaf zagen we de vissersbootjes terugkomen van zee dus zijn we naar de visafslag gelopen.

Hier was het een drukte van belang. Als er een bootje aankomt duikt iedereen erin om de vis er uit te halen. Dit gaat in kistjes en wordt meteen verkocht. Er worden veel verschillende soorten vis binnengehaald, o.a. platvis, dikke zeepaling, grote roggen, krabben, sardientjes en nog veel meer. Er wordt ook vis schoongemaakt, het afval wordt in het water gegooid en daar komen de meeuwen dan op af. We konden hier rustig tussendoorlopen en foto’s maken. Ik kreeg ook een zakje aangeboden om met vis te vullen bij de boot, dit aanbod heb ik vriendelijk afgeslagen. Kijken was genoeg!

Vanmiddag stond er een windje en hebben we lekker in de zon gezeten. Samen hebben we nog een wijntje op Marokko genomen, wij rijden morgen naar Asilah want zaterdag moeten we op de boot naar Barcelona. Gerard en Margot blijven nog een paar dagen hier.

Vrijdag 29 maart.

Na 8 weken samen te hebben gereisd hebben we vanmorgen afscheid genomen van Gerard en Margot. Zij blijven nog een paar dagen want begin april willen ze hun zoon in Spanje bezoeken die dan een poosje bij een vriend daar logeert.

Onze rit vandaag ging naar Asilah. De afstand was niet zo groot, 85 km., dus zijn we binnendoor gegaan. De weg was niet overal heel goed maar wel leuk om te rijden en ging door een gebied met veel land- en tuinbouw. Af en toe file door een kudde schapen of trekkers op de weg. We kwamen ook dwars door Larache, een grote westers aandoende stad met vele flatgebouwen.

Vijf km ten noorden van Larache liggen de ruines van Lixus, een stad in de twaalfde eeuw voor Christus gesticht door de Phoeniciers. Later werd de stad een Romeinse kolonie en kwam tot bloei. De meeste overblijfselen stammen uit de tweede en derde eeuw , in de vijfde eeuw slibde de haven dicht en werd de stad weer verlaten.

We wilden Lixus bezoeken en hebben ons aangesloten bij een Duits stel met een gids die Engels sprak. Er wordt nog hard gewerkt om de plaats in orde te maken om toeristen te ontvangen. Het entreegebouwtje is nieuw en het bezoekerscentrum is nog niet geopend. Aan de paden wordt ook nog gewerkt.

Het was een interessante rondleiding, de gids was zelf archeoloog en wist veel te vertellen. We kwamen langs de restanten van een visverwerkingsfabriek, een cysterne( drinkwateropslagplaats), een Romeins theater waar ook mens tegen leeuw gevechten werden gehouden, Romeinse baden, een tempel, een paleis en een moskee met ondergrondse wasplaats voor de traditionele reiniging.

De mozaïek van Neptunus die bij de baden is gevonden is twaalf jaar geleden weer afgedekt met grond want hij werd beschadigd door bezoekers die de steentjes meenamen. Het is de bedoeling dat hij ooit weer wordt gerenoveerd.

De plaats ligt heel mooi, boven heb je mooi uitzicht op Larache en omgeving.

We hebben anderhalf uur rondgelopen. We waren blij dat we met de gids waren meegegaan want die ging overal doorheen, hij wist de weg. Er zijn nog geen plattegrondjes beschikbaar.

Voor de liefhebber: Lixus, vijf km ten noorden van Larache aan de N1 . de coördinaten zijn: N 35,196948  W 06, 112454.

Parkeren aan het begin van dit weggetje, aan de P wordt nog gewerkt.

Nu staan we op de cp aan het strand bij Asilah. Vanavond hebben we en lekkere pizza in de stad gegeten. Na nog een rondje door de medina zijn we over de boulevard weer teruggelopen. Je kunt bij de medina vandaan ook met een koetsje.

Morgen naar de boot. Hopen dat hij vaart want het waait wel hard.