Kastraki.

 

Maandag 17 juni.

 

Gisteren was het was- en poetsdag. ’s Nachts was het lekker afgekoeld dus het was goed te doen om wat schoon te maken. Er was een hele grote wasmachine dus lekker ook het beddengoed erin en de badlakens weer fris en alles zo droog natuurlijk!

Tegen de avond weer even naar het strand, lekker hoor.

Bij het afrekenen kregen we twee petjes mee van camping Sylvia. Het zijn echt hele aardige mensen hier. Op de vorige camping kregen we een potje olijven.

De temperatuur bij de kloosters van Meteora is weer wat gezakt dus daar zijn we vandaag heen gereden.

De rit ging vlot, allemaal goede vierbaanswegen. Het laatste stuk van 30 kilometer was een gloednieuwe tolweg. Hij eindigde bij de afrit naar Kakambaka waar we eraf moesten, kosten € 2,05. De weg richting Athene is wel prijzig, voor ongeveer 120 kilometer hebben we zo’n € 20 betaald. Maar het rijdt wel goed, vandaag waren er ook drie flinke tunnels.

We staan nu op camping Vagros onder aan de kloosters. Bij het zwembad kun je er één zien liggen. Het is een beetje rommelige camping maar het sanitair is goed en we hebben een mooi schaduwplekje gevonden.

Even verderop ligt het dorpje Kastraki, daar gaan we morgen even kijken.

De bushalte voor de bus naar boven ligt vlakbij de camping. Overmorgen gaan we één of twee kloosters bezoeken.

 

 

Dinsdag 18 juni.

 

Het was heerlijk afgekoeld vannacht, buiten 21 en binnen 22 graden.

Om tien uur gingen we aan de wandel richting Kastraki. Langs de weg zijn wat tavernes, souvenirwinkels, een bakker en ook een leuke galerie met zelfgemaakte kleurige mobiles.

Wel bijzonder zoals de huizen hier onder die grote rotsen liggen. Volgens googlemaps zou er een kasteel moeten zijn maar we konden de richting niet vinden. Bij het plein vroegen we aan een mevrouw of ze wist waar het was maar die wist het ook niet. Er werden drie mensen bij gehaald om ons te helpen maar niemand wist het precies. Misschien in het oude dorp, zei een meneer die een beetje Engels sprak. Iedereen wil je hier graag helpen.  Dus wij omhoog naar het oude dorp. Er was ook een schildpad die omhoog ging!

Daar aangekomen stond er nog één stukje muur en een guesthouse met de naam Kastello. Geen wonder dat niemand de weg wist!

Er was ook een koffiehuis. Tijd voor een bakje! De Grieken weten er wel raad mee, overal kun je koffie krijgen. Op de wimpel stond heel toepasselijk: all you need is coffee.

Na de koffie zijn we weer rustig naar beneden gelopen naar de camping.

Vanmiddag lekker geluierd en bij het zwembad gezeten. Daar was nog een windje. Dat was wel lekker, het werd 34 graden vanmiddag.

 

 

Woensdag 19 juni.

 

Het was vroeg dag vandaag. Om negen uur stonden we bij de bushalte en een half uurtje later stonden we bij het Great Meteora klooster, althans op de parkeerplaats.

De twee kloosters die we vandaag bezocht hebben zijn allebei in de veertiende eeuw gebouwd door de monniken zelf. Toen waren er nog geen trappen dus al het bouwmateriaal moest in manden omhoog gehesen worden. Met recht monnikenwerk.

We zijn rustig met drie tussenstops de driehonderd traptreden omhoog geklommen. Af en toe kon je even zitten en er was een beetje schaduw onderweg.

Eenmaal binnen was het een stuk koeler tussen de dikke muren. Het gedeelte wat bezichtigd mag worden is niet heel groot. De kerk was wel  mooi van binnen maar daar mochten geen foto’s worden gemaakt.

De binnenplaats is wel heel mooi en ook het uitzicht op de omgeving en het Varlaam klooster is prachtig.

Toen we uitgekeken waren ging het weer driehonderd treden naar beneden en toen een stukje over de weg naar het Varlaam klooster.

Daar stond een snackwagen en hebben we een broodje en wat te drinken gekocht.

Hier hoefden we maar 150 treden. Het was inmiddels een stuk drukker geworden, de excursiebussen reden af en aan.

Dit klooster deed wat vriendelijker aan. Weer dat mooie uitzicht en in de kerk heb ik stiekem een foto gemaakt van een beschilderde muur en een kroonluchter. De muren waren zo mooi en er stonden ook stoelen met veel houtsnijwerk. 

Toen we naar buiten liepen zagen we het liftje nog gaan. Hier worden goederen en monniken in vervoerd zodat ze niet alle trappen hoeven te lopen.

Na al het moois op ons gemakje te hebben bekeken zijn we naar de bus gelopen. die kwam om half twee en om twee uur waren we weer op de camping. Onderweg zagen we nog een derde klooster.

Vanmiddag hebben we maar een beetje uitgerust van al dat geklim en vanavond zijn we naar het dorp gelopen om te eten. We vonden een terras met uitzicht op de rotsen en erg lekker eten.

 

 

Donderdag 20 juni.

 

Vandaag nog maar een keer de bus naar de kloosters gepakt. Er zijn er nog meer en we zijn er nu toch!

Ons eerste doel was het Saint Stefanosklooster. Deze ligt vlak langs de weg dus je hoeft geen trappen te klimmen.

De poezen waren net gevoerd en deze deed zich tegoed aan een berg brokjes.

Dit klooster is wat kleiner als die van gisteren en hier wonen alleen nonnen. Het deed heel vriendelijk aan met overal bloemen en een kruidentuin. Er werden ook weer zelf gemaakte souvenirs verkocht. De entree is overal maar € 3 dus daar verdien je niet zoveel aan. De excursiebussen reden wel weer af en aan!

Het lukte om in de kerk een foto van een grote kroonluchter te maken, de doorsnede was wel drie meter, en natuurlijk een bijbel in het Grieks.

Onder dit klooster ligt de stad  Kalambaka.

Hierna was het tijd voor een bakje koffie en daarna zijn we naar het volgende klooster, Saint Trinity, gewandeld. We hadden ons huiswerk niet goed gedaan want  deze is dicht op donderdag. Het wandelingetje, circa 500 meter, erheen was wel mooi. Alleen een beetje oppassen voor de bussen.

Toen zijn we met de lijnbus een stuk mee terug gereden tot het klooster Saint Nikolaos. De trappen hier naartoe liggen grotendeels in de schaduw, fijn want het zijn er 270!

Dit klooster is nog kleiner. De kerk was dicht want die wordt gerenoveerd net als het één na bovenste terras. Daar werd een muur gemetseld met hele zware rotsblokken die in een liftje omhoog gehesen werden en dan met de hand naar de bouwplaats worden gebracht, zwaar hoor met deze temperaturen!

Dit was het enige klooster waar Cor even een monnikenbroek aan moest over de korte broek. In de andere keek men niet zo nauw.

We konden helemaal naar de klokkentoren op het bovenste terras, hier sta je vlakbij die grote rotsen en heb je mooi zicht op Kastraki.

Na 270 treden sta je weer op de weg en dan is het nog 1,8 kilometer naar de camping dus dat hebben we maar gewandeld. Het was wel warm maar het ging allemaal naar beneden dus was te doen. We kwamen langs de bakker dus even een lekker broodje feta gehaald voor de lunch.

De rest van de middag niets en ’s avonds zijn we lekker door Oma zelf gemaakte moussaka wezen eten bij een taverna vlakbij de camping.

 

 

Zaterdag 22 juni.

 

Gisteren zijn we weer naar de kust gereden. De eerste 45 kilometer ging over een binnenweg. Prachtige route over een hoog gelegen weg met dorpjes en vergezichten.

Daarna verder over de tolweg naar de Lidl bij Ioanina. Boodschappen gedaan en weer door naar Parga.

Het laatste stuk stuurde de navigatie ons dwars door Parga. Smalle straatjes, bergop en erg druk. Cor is inmiddels helemaal aan de camper gewend gelukkig. Gisteren heeft hij weer genoeg ervaring op gedaan.

Bij de camping aangekomen was deze helaas helemaal vol. Dinsdag is er weer plaats. Parga zag er erg leuk uit dus dinsdag gaan we er weer heen.

Een stukje de andere kant op is ook een ACSI camping en daar zijn we maar heen gereden. Het was al erg warm en we waren moe en daar zijn we maar gaan staan voor één nacht. De camping is erg verwaarloosd, het sanitair ziet er niet uit, onvriendelijk personeel, de pin doet het alleen als je erg aandringt en hij is duur, € 30 zonder stroom.

Het strand is wel mooi en ligt aan een baai. Daarvandaan moesten we wel weer een stuk omhoog naar de camper. Beneden onder de bomen kunnen alleen tenten staan. Kortom, voor ons geen goede camping.

Het bleef lang warm gisteren, toen we om kwart over twaalf naar bed gingen was het buiten nog 29 en binnen 30 graden. Toch wel lekker geslapen.

Zo’n 30 kilometer naar het zuiden hadden we een kleine camping aan het strand gevonden. Daar zijn we vanmorgen naartoe gereden. Eerst weer een kilometer omhoog over een smal weggetje naar de doorgaande weg. Om tien uur waren we al hier.

Dit zag er meteen al beter uit. Veel kleiner en gezelliger en we hebben een goede plek met veel schaduw om onder de bomen te zitten. Er was ook nog plaats vooraan bij het hek. Dan kijk je wel op zee maar sta je ook de hele dag volop in de zon dus dat hebben we maar niet gedaan.

Het was wat minder warm dan gisteren en er stond een lekker windje. We hebben lekker over het kiezelstrand gewandeld.

 

 

Maandag 24 juni.

 

Dit is een leuke plaats om een paar dagen te staan, onthouden dus.

Twee dagen niets gedaan. Genoten van ons uitzicht op zee, beetje over het strand gewandeld. Hiernaast is nog een camping en de andere kant op is een andere baai met een huis erboven.

De golven kunnen hier heel hoog en sterk zijn. Het ene moment zit je droog op het strand en drie golven later wordt je weggespoeld! Koelt wel lekker af. 

Gisteravond hebben we in het restaurant van de camping gegeten. Was erg lekker.

Vanmorgen hebben we een stukje gefietst. Niet heel ver, een kilometer of 5 hiervandaan, want de weg gaat steeds op en neer. Er liggen allemaal strandjes en baaien. Langs de weg zijn veel appartementen te huur en tavernes met ligbedden op het strand. Bij het dorpje Lichia, een paar huizen, wat appartementen, een kerk, een supermarktje was  een bakker waar je ook koffie kunt kopen. Dat werd dus koffie met uitzicht! De kleine supermarktjes die je tegenkomt vinden we wel erg duur. Onderweg maar weer naar de Lidl.

 

Parga.

 

Donderdag 27 juni.

 

We staan alweer een paar dagen op camping Valtos vlakbij Parga, dinsdag zijn we hier heen gereden.

Er zijn veel bomen op de camping, ook heel oude olijfbomen. Onze plaats is goed met genoeg schaduw. Naar het strand aan de groene baai is 200 meter lopen. Het strand is wel druk met heel veel ligbedjes. Er zijn veel hotels en appartementen maar op de camping is het rustig, ook ’s avonds en ’s nachts.

Gistermorgen zijn we naar de burcht gelopen, we waren al vroeg vanwege de warmte en het was goed te doen. Boven heb je natuurlijk mooi zicht op de baai en aan de voet van de burcht kijk je op Parga dat aan de andere kant van de rots ligt.

Op de terugweg een bakje koffie gedaan, weer met uitzicht!

’s Middags weer lekker een poosje naar het strand geweest en om een uur of zeven zijn we met een taxibootje naar Parga gegaan, het was nog te warm om te lopen want dan moet je dus eerst naar boven.

De taxibootjes gaan de hele dag heen en weer. In een ritje van 5 minuten brengt het bootje je om de rots heen naar de haven aan de andere kant.

Het was wel heel druk in het stadje. Er is een boulevard en wat smalle winkelstraatjes en heel veel terrassen. Vooral in de buurt van de haven is het heel erg druk.

Na wat rondgekeken te hebben zijn we gaan eten, heerlijke gyros met van alles erbij.

Terug zijn we gaan lopen door een straatje met allemaal winkeltjes en heel veel traptreden omhoog. Het was inmiddels donker en gezellig druk op de trappen.

Boven eerst maar uitgerust met zicht op de lichtjes van Parga. Die foto is helaas mislukt!

Vanmorgen de was gedaan en wat schoon gemaakt.

Vanmiddag weer lekker naar het strand. Het was niet zo warm vandaag. Er was een windje en de temperatuur kwam niet hoger als 30 graden.

Morgen gaan we op tijd weg want om half twaalf gaan we met de ferry naar Corfu vanuit Igoumenitsa.