Donderdag 10 januari.

Het was even vreemd vanmorgen om wakker te worden in Marokko, ook omdat Gerard en Margot nog in Groningen zijn. Die komen over een paar weken deze kant op.

Vanmorgen naar Maroc telecom geweest en de simkaarten van vorig jaar werken nog. Dezelfde meneer van vorig jaar heeft ze opgewaardeerd en we kunnen weer bellen en internetten.

Vanmiddag zijn we naar de medina en naar de stad geweest. Het was weer gezellig druk in de hoofdstraat. We hadden een kilo bananen, 6 grote sinaasappels, 5 flinke tomaten en een zakje olijven voor nog geen € 2. Ons eerste bakje nos-nos hebben we gedronken bij het plein voor de moskee. Bij de camper hebben we tot half 6 buiten kunnen zitten. Inmiddels staat de cp weer vol, het is hoogseizoen hier.

We zijn alweer aardig geland ( gewend ) hier hoor, gaat steeds sneller.

Morgen gaan we een stukje door want ’s nachts is het hier nog wel fris.

Zaterdag 12 januari.

Gisteren hebben we een lange rit gemaakt, van Asilah naar El Jadida. Ruim 400 km over de tolweg. De afstand valt dus wel mee maar je moet heel veel tolpoortjes passeren en dat houdt allemaal op. De prijs valt ook wel mee, nog geen € 20,00. Bij Larache zijn we even van de weg gegaan om boodschappen te doen bij de Marjane.

Om half 5 stonden we op de camping en konden we nog even van de zon genieten. Het is hier druk maar we konden nog net op ons

 “oude “plaatsje.

Vanmorgen rustig wat klusjes gedaan in en om de camper en heerlijk in de zon gezeten.

Vanmiddag over het strand naar de stad gelopen, heerlijk met blote armen en dat op 12 januari!

De winkelstraatjes hier zijn leuk om door te slenteren, er is altijd veel te zien en te koop. Wil heeft een paar schoenen gekocht voor € 5,50. Ik ben benieuwd hoe lang ze meegaan.

We lopen ook altijd graag langs de kruidenwinkeltjes want daar ruikt het zo lekker!

Na een bakje koffie zijn we weer terug gelopen door het park.

Zondag 13 januari.

Vanmorgen bij het afrekenen weer twee woorden Arabisch geleerd van de campingbaas. Bis lama betekent “tot ziens”en sbah khir ( spreek uit als: spagher) betekent “goedenmorgen”. Altijd leuk zoiets.

Onderweg bij de koffiestop hadden we een Hollands tafereeltje, alleen hadden deze koeien een touw aan hun poot zodat ze niet op de snelweg konden komen.

Bij het verlaten van de snelweg werden we aangehouden door de politie. We waren gelazerd en schijnbaar hadden we iets te hard gereden. Ze wilden de papieren zien en we moesten 150 dirham betalen. We wisten het niet zeker en we dachten ,dit is een koopje dus vooruit maar het zal wel. Cor was aan het terugzoeken op de dashcam en toen de agent dat zag ging hij weer in overleg met zijn collega die in de auto zat. We kregen de papieren en het geld weer terug en het was ons vergeven zei hij. Maar voortaan wel goed uitkijken! Ja meneer de agent dat zullen we doen. We hebben net terug gekeken en we gingen inderdaad iets te hard, 68 waar 60 mocht, net voorbij de tolpoort. Soms moet je een beetje geluk hebben!

Om half een waren we op de camping bij Safi met een lekker zonnetje erbij. We waren hier nog nooit geweest dus om twee uur liepen we naar de medina. Onderweg daar naartoe was nog iemand zijn koeien aan het hoeden op het gras naast een grote drukke rotonde. Hier in Safi wordt veel aardewerk gemaakt. We waren een pottenbakkerij aan het zoeken, en ja hoor, wij werden gevonden door een gids. Toch maar met de man meegelopen en we hebben gezien hoe ze van een hoop klei een tajine maken. Wel leuk hoor maar op het eind moesten we mee naar de winkel. We wilden niets kopen en dat was geen probleem. De gids wees ons een beetje chagrijnig de weg naar de medina en wilde 100 dirham hebben. Hij moest genoegen nemen met de helft, dat vonden we meer dan genoeg.

Bij de medina een bakje koffie gedronken want daar waren we wel aan toe. Even door de winkelstraatjes gelopen en daar heeft Cor nog een paar sandalen gekocht voor € 18,00. We zitten weer goed in de schoenen. Behalve een hoop aardewerk was er verder niet heel veel te zien dus hebben we een taxi genomen die ons voor 6 dirham (€ 0,54) terug naar de camping heeft gebracht. Dat is toch ongeveer 3 km dus deze man heeft wel een fooi gehad.

Morgen gaan we maar weer een stukje verder, de moskee staat wel heel dichtbij!

Maandag 14 januari.

Het bleef niet bij die ene moskee vanmorgen. Het begon om kwart over zes en met tussenpozen hoorden we wel 4 imams bidden en zingen, het ging wel een uur door. Waren we in ieder geval op tijd wakker!

De rit was maar 150 km dus we hadden geen haast en besloten om via de kustweg te gaan. De route was mooi, af en toe langs zee en dan weer door groene heuvels en beboste duinen. Het wegdek was echter heel slecht! Vol gaten en kuilen en ook niet al te breed, de zijkanten hier en daar een beetje rafelig. Rustig aan dus maar, de camper moet nog een poosje mee.

De laatste 10 km naar Sidi Kaouki wordt er aan de weg gewerkt. Het asfalt is weg en het is nu een brede, vlakke, onverharde piste. Maar dat reed eigenlijk best wel goed. Het laatste stukje was dan wel weer asfalt en daar kon je zien hoe smal de weg geweest is. Was wel aan vervanging toe dus.

Nu staan we op een voormalige camping met uitzicht op zee. Een mooie plaats vlak bij het brede strand. De schapen kwamen ook hier vanmiddag even langs. Vanmiddag hebben we heerlijk in de zon gezeten en om 5 minuten voor 7 zakte hij in zee.

Dinsdag 15 januari.

Vandaag niets gedaan, alleen een strandwandeling.

Vanmiddag in de zon gezeten. Het waaide wel dus hebben we een windschermpje opgezet. Daarachter was het heerlijk.

We hebben wel genoeg aanloop gehad. We konden kopen: zonnepanelen, nieuwe mat, hoezen voor de banden, armbanden,honing, vis,brood. We hebben alleen brood gekocht. De bakker kwam langs op zijn ezeltje.

Het dorpje bestaat uit een paar huizen, een paar restaurantjes en een winkeltje. Er zijn wel 2 campings en een camperplaats.

Woensdag 16 januari.

We willen toch nog wat meer naar het zuiden dus vanmorgen weer verder gegaan.

Het was een hele mooie rit vandaag. De eerste 20 km was een smalle maar goede weg door de arganbossen met af en toe uitzicht op zee. De meneer op de vrachtbrommer moest vast naar de markt.

Later ging het weer op de N1, de doorgaande weg. Deze gaat door stadjes en dorpjes, slingerend omhoog en naar beneden met af en toe prachtige vergezichten. Om een broodje te eten vonden we een plekje vlakbij een blauwe moskee. Hier keken we op een oase vol met bananenbomen. Je kunt ze hier overal kopen, van die lekkere kleintjes.

Het laatste stuk ging weer langs zee en er worden nog steeds appartementen bijgebouwd langs de kust hier iets ten noorden van Agadir. Sinds we hier 5 jaar geleden voor het eerst kwamen zijn er al een paar kleine dorpjes “verdwenen “.

Bij de laatste rotonde richting camping was het een beetje druk. Er was markt in het dorpje, Aourir. We waren nog niet eerder op deze camping en wilden hier even kijken. Hij ligt in een mooi dal maar iets te ver van het dorp, zo’n 5 km, net te ver om te fietsen want de weg gaat omhoog.

Het is niet wat we zoeken dus morgen weer een stukje verder.

Vrijdag 18 januari.

We zijn weer op de camping van monsieur Bakanou. Deze ligt 30 km ten zuiden van Agadir en vorig jaar zijn we hier ook geweest.

De camping ligt vlakbij een klein dorpje en hier omheen zijn veel broeikassen. Het is 5 km naar de kust naar het dorpje Tifnit.

Hier blijven we even een weekje staan, het is zo heerlijk rustig hier en het weer is goed. Overdag is het zonnetje lekker warm en ’s nachts koelt het wel af tot een graad of acht maar dan kun je lekker slapen.

Een beetje fietsen, een beetje wandelen of een boodschap doen in één van de kleine winkeltjes in het dorp waar je trouwens wel alles kunt krijgen.

Maandag 21 januari.

Er staan heel veel Fransen op de camping maar toch is het wel gezellig.

Gisteren tijdens de zondagse borrel met hapjes waren er een paar die echt wel hun best deden voor een gesprekje. Toen hoorden we ineens Nederlands praten, er was een Duits stel uit Gronau net over de grens bij Enschede, daar hebben we ook even leuk mee staan praten.

De aardbeienverkoper kwam ook nog even langs en die kon ook nog wat slijten.

Vandaag zijn we na een paar luie dagen op de fiets naar Tifnit geweest.

Vlak voor het dorp kwamen we een kudde kamelen tegen in de duinen.

In het dorp zelf wonen niet veel mensen meer en de huizen zijn bijna allemaal vervallen. Er wordt nu echter op verschillende plaatsen aan de huizen gewerkt. Er waren flink wat bouwvakkers bezig.

Na even door het dorp en op het strand gestruind te hebben zijn we op een “terrasje” beland waar we een tajine besteld hebben, de eerste deze reis. Het zat heerlijk in het zonnetje,  ondertussen konden we de vissers gadeslaan die hun verse vangst op de camping komen verkopen en na drie kwartier was de tajine klaar. We waren intussen wel verhuisd want het water kwam akelig dichtbij. Onze schoenen hadden we uitgedaan dus af en toe even de voetjes omhoog. Heerlijk om zo met je blote voeten in het zand te zitten eten, doen we ook niet alle dagen!

Het drinken wat je besteld en het brood bij het eten wordt gekocht in een piepklein winkeltje in het dorpje. Onze fietsen hadden we gestald bij een “guardian”die er voor € 0.54 op heeft gepast. Zo verdient iedereen iets aan de komende toeristen en dat is prima.

Gerard en Margot zijn intussen helaas onder in Frankrijk gestrand. Ze zijn in Argeles en daar is een defect aan de motor geconstateerd. Er moeten enkele onderdelen besteld worden dus het kan wel een paar dagen duren. De boot die ze donderdag zouden nemen is geannuleerd.

Waarschijnlijk wordt het toch een overtocht vanuit Algeciras. Jammer, maar het is niet anders. We missen ze wel een beetje hoor, is wel anders zo. Hopelijk kunnen ze binnenkort weer verder.