Diekirch.
Zaterdag 6 januari, drie koningen.
Allereerst wensen we iedereen een gelukkig en gezond 2024.
Na lang dubben hebben we besloten toch naar het zuiden te gaan.
In november hebben we na een hoop gedoe eindelijk de goede koelkast in de camper gekregen. Het is echter een nieuw type en twee weken geleden bleek dat er een verkeerde printplaat in zit. Als je hem op gas wilt zetten springt hij op storing, een gasblokkade. Dat wordt dus een nieuwe printplaat maar die wordt op zijn vroegst 31 januari geleverd. Eigenlijk wilden we 3 januari rijden. Aangezien de koelkast op 12 volt en op 230 volt wel goed werkt hebben we dus besloten toch te gaan, dan maar aan de stroompaal! We willen gewoon naar het zonnetje!
De eerste etappe was gisteren naar Diekirch in Luxemburg. Daar is een goede cp voor de camping met stroom en water voor € 7,00.
De rit ging vlot en om 4 uur stonden we met nog 2 campers.
Het water stond hoog. Zo te zien heeft de hele camping onder water gestaan. Het pad naar de loopbrug was nog onbegaanbaar dus dat werd geen wandelrondje maar een heen en weertje naar het centrum. Toch even de benen strekken.
Vanmorgen om 9 uur reden we weer. Omdat het zaterdag is was er weinig vrachtverkeer. Tot Toul gaan we altijd via de snelweg en dan de laatste 110 kilometer naar Langres binnendoor. Dit is iedere keer weer een mooie en rustige route. Het water van de Maas, waar je af en toe langsrijdt, staat wel hoog maar daar hadden we gelukkig geen last van.
Langres.
Om 3 uur reden we de cp op. De slagboom stond open maar we hebben toch een ticket gekocht want daarop staat de code voor de stroompaal, kost trouwens nog steeds maar € 10,10.
Het was koud, 3 graden. Evengoed maar even aan de loop geweest, dat is altijd wel lekker na een rijdag.
Inmiddels regent het maar vanmiddag was het droog met een beetje zon. Het uitzicht over de Vogezen is hier dan mooi.
Brassac les Mines.
Zondag 7 januari.
Omdat het een lange rit was vandaag, 450 km, reden we om negen uur weg. Het was maar net boven nul en donker weer maar gelukkig niet mistig.
De route ging eerst naar Dion. Daar wilde de navigatie een andere route dan wij wilden. Met heen en weer rijden waren we toch een half uur kwijt. Uiteindelijk kwamen we toch op onze route langs Montceau les Mines, de N70. Deze weg loopt door in de A79, een vrij nieuwe tolweg die we voor het gemak genomen hebben. De € 6,10 tol zouden we ’s avonds via internet betalen, er zijn namelijk geen tolpoortjes hier. Na Clermont-Ferrand zijn we de A 75 opgegaan. Meestal staan we dan in Issoire maar daar is geen stroom dus hadden we een plaats 40 km verderop gevonden van de Pass Etapes, een organisatie met camperplaatsen door heel Frankrijk voor een schappelijke prijs. De plaats in Brassac les Mines was 12 km van de grote weg maar dit is goed te doen. De omgeving is mooi, heuvelachtig en de cp ligt aan een rivier.
Het was koud en regenachtig en we zijn de hut niet meer uit geweest. Wel hebben we nog geprobeerd de tol te betalen maar dat wilde iet lukken, morgen nog eens proberen.
Argeles.
Maandag 8 januari.
Vanmorgen was het een beetje wit buiten.
Binnen 10 minuten waren we weer op de A75. Aan weerszijden van de weg was het wit maar de weg was alleen maar nat en we konden lekker doorrijden. Later, toen we weer wat afgedaald waren was de sneeuw verdwenen. Bij Millau kozen we toch weer voor de tolbrug want dat scheelt gauw drie kwartier rijden en dat is best veel op een rijdag.
We wilden naar Argeles en dat is gelukt. Om half vier reden we de cp op, ook van de Pass Etapes. We hadden geluk, volgens de app hadden we de één na laatste plaats en die was een half uur later ook vol. Er zijn al meerdere campers weer omgedraaid bij de slagboom.
Het was vanmiddag tien graden en de zon scheen, helaas stond er wel een koude wind.
Het betalen van de tol is uiteindelijk toch gelukt. Niet met de laptop maar op de tablet. Waarschijnlijk houdt de laptop teveel onbekende dingen tegen??? We waren wel blij want de boete bij niet op tijd betalen is € 90.
Morgen blijven we een dagje hier, even bijkomen van vier rijdagen.
Dinsdag 9 januari.
Ook hier kan het dus vriezen! Vanmorgen was het min één buiten. Binnen was het lekker met de kachel aan en al gauw kwam de zon binnen en kon de kachel uit.
Na de koffie moest er eerst gepoetst worden. De camper zag er niet uit, overal zout.
Nu is hier op de cp een hoge drukspuit. Vorig jaar hebben we die gebruikt en dat ging heel goed met warm water. Nu is hij buiten werking. Als we het goed begrepen hebben vanwege beperkingen in het watergebruik. Dan maar met een emmertje en de spons, werkt ook.
Het was heel mooi weer, volop zon, een graadje of tien en geen wind vandaag.
Vanmiddag hebben we dus de fietsen gepakt voor een rondje. Natuurlijk over de boulevard langs de zee, die vandaag mooi blauw was. In de haven, die nog in kerstsfeer is, liggen altijd hele mooie jachten.
Ook maar even langs de Lidl gefietst voor wat boodschapjes. Na een rondje door de stad waren we weer op de cp waar we nog even in de zon hebben gezeten. Heerlijk zo’n dagje!
In de buurt van L Ampolla hebben we een leuke cp gevonden bij een finca. We hebben gebeld en er is plaats dus daar gaan we morgen heen. Een rit van 350 km dus dat valt mee, bijna allemaal grote weg.
L Ampolla.
Donderdag 11 januari.
Gisteren reden we weer om 9 uur. Eerst mooi over de binnenweg naar La Jonquera net over de grens in Spanje. Daar diesel en LPG getankt. Scheelt toch zo’n 20 cent per liter met Frankrijk.
Daar natuurlijk ook even een bakje koffie gedaan.
Hierna zijn we de grote weg opgegaan richting Barcelona. Dat ging vlot, ook bij Barcelona, hier hebben we het wel eens drukker gehad. Helaas was er even verderop een ongeluk gebeurd. Dat resulteerde in 11 km file en anderhalf uur vertraging. Gelukkig waren we niet zelf de oorzaak van de file maar een vrachtwagen die we later weggesleept zagen worden.
We zijn wel op een mooie cp terechtgekomen. Op de whatsapp hadden we een filmpje gekregen hoe het laatste stuk te rijden. Dat was maar goed ook! Onze navigatie gaf een hele andere weg.
De cp ligt ongeveer 7 km van de doorgaande weg N230. De weg is smal maar goed te doen en gaat tussen olijfboomgaarden heuvelopwaarts. De laatste 300 meter is stenig, langzaam aan dan breekt het lijntje niet en blijft de camper heel.
We staan bij het huis van een Fransman. Hij wil hier appartementen in maken, momenteel lijkt het op een combinatie van Ik vertrek\Help mijn man is klusser! Ze doen het rustig aan zei de eigenaresse. Het zijn allebei hele aardige en behulpzame mensen.
Vandaag was het prachtig weer, volop zon. Het waaide wel maar de camper staat precies goed zodat we in de zon konden zitten.
Vanmorgen zijn we een stuk verder de heuvel opgelopen. Langs de weg staat hier en daar een huis en voor de rest veel olijfbomen.
Iets hogerop heb je mooi zicht op de zee en de delta van de Ebro, de langste rivier van Spanje die hier uitmondt in de Middellandse Zee.
Vanmiddag lekker geluierd in het zonnetje!
Vrijdag 12 januari.
Het was koud vannacht! Omdat de kachel niet hoog genoeg stond was het binnen ook koud, 7 graden. Gauw de kachel aan en weer in bed gekropen. De zon was er ook al bij dus ook de luikjes opengedaan en toen warmde het snel op.
Na de koffie hebben we ons gestort op het downloaden en activeren van de ACSI app en kortingskaart die we nog niet hadden ontvangen. Er bleken wel vaker problemen mee te zijn, na heel veel gedoe en telefoontjes hadden we het toch voor elkaar. Voorheen hadden we boeken, nu is alles online.
Intussen was het ook buiten lekker opgewarmd en hebben we nog een poosje in het zonnetje zitten lezen.
Na de lunch zijn we gaan fietsen, de heuvel af naar L Ampolla. Hier vonden we de fietsroute langs de zee naar een natuurpark met meerdere meren van de zee gescheiden door een lage duinenrij. Hier zouden soms flamingo’s te zien zijn, vanmiddag helaas niet.
Weer terug in het dorp zijn we langs de haven naar het centrum gefietst. Er zijn een paar restaurantjes open en we hebben even gekeken waar we morgen kunnen lunchen. Ook vonden we de Spar voor wat boodschappen. Om vier uur zijn we terug naar de cp gefietst waar we om half vijf weer bij de camper waren. Mooi op tijd want dan begint het alweer af te koelen.
Het hele terrein is omheind met een gazen hek. Iedereen krijgt een zendertje om het toegangshek te openen zodat je vrij in en uit kunt.
Onze twee buren zijn vanmorgen vertrokken maar er is toch weer iemand voor teruggekomen.
Zaterdag 13 januari.
Er waren wat wolkjes aan de lucht vandaag maar de temperatuur was iets hoger en ook weinig wind.
In de loop van de ochtend zijn we op de fiets gestapt en door de olijfboomgaarden weer naar de kust gefietst voor een rondje door het natuurpark. Er lopen heel veel routes doorheen, ook om te fietsen. Op verschillende plaatsen kun je de vogels observeren, helaas weer geen flamingo’s.
Uiteindelijk kwamen we bij de zee uit, die vandaag heel kalm en vlak was.
Toen kregen we trek en was het tijd om terug naar het dorp te gaan. Het restaurantje waar we heen wilden was nog dicht maar bij de haven vonden we een pizzeria die open was en daar zaten we lekker in de zon aan de pizza.
Daarna nog een rondje gelopen om de pizza te laten zakken. Het dorp heeft ook een paar mooie strandjes.
Terug bij de camper konden we nog even buiten zitten. Het was zowaar 17 graden! Gaat de goeie kant op.
Zondag 14 januari.
Vanmiddag hebben we een rondje gefietst. Er is een route van 16 km door de heuvels en die loopt langs de cp. Mooi door de olijfboomgaarden omhoog en naar beneden. Boven kijk je op de Delta en de zee. Het was bewolkt maar niet koud.
Morgen weer een stukje verder.
Maak jouw eigen website met JouwWeb