Woensdag 23 januari.

Gisteren was de wekelijkse barbecue met kamelenvlees. We hebben  lekker een dikke karbonade gebakken en bij de camper opgegeten. Er was ook gepofte aardappel met crème fraish  en als toetje mandarijnen en koekjes. Erg lekker allemaal!

De zon had een moeilijke start vandaag. Tot een uur of half elf zat hij achter de wolken. Om elf uur gingen we boodschappen doen in de lange broek en toen we terugkwamen was het warm. Zo snel gaat dat dan.

Hier vlakbij gaat een weggetje slingerend de heuvels in en dat weggetje zijn we vanmiddag maar eens ingefietst. Onderweg kwamen we natuurlijk een kudde schapen tegen, die lopen hier veel want er groeit genoeg om te eten. Zo is ook het dorpje vlakbij de camping, genaamd Laazibh, ontstaan. Er kwamen ooit schaapherders hier met hun kuddes en omdat er genoeg te grazen was bouwden ze hier hun huizen. Zo ontstond er in de loop van de tijd een dorpje. Later kwamen de broeikassen erbij en werd het dorp nog wat groter. Dit verhaal werd ons van de week verteld toen we op het strandterras zaten te eten. De ober was heel trots op zijn dorp.

Het eerste dorpje wat we vanmiddag tegenkwamen leek uit de verte heel wat maar dichterbij gekomen waren er drie straatjes met wat krotjes en een mooie moskee. Ook hier heel veel kassen en veel cactussen. Het dorpje nog iets verderop was iets groter, had zowaar twee winkeltjes en een school. We hadden gehoopt een telefoonkaart te kunnen kopen maar dat ging niet.

Het was vandaag moeilijk foto’s kiezen voor de site. Het was een heel mooi fietstochtje met ook nog arganbomen vol met noten en bloeiende bougainville. Ik had veel te veel foto’s!

De mensen die we tegenkwamen, dat waren er trouwens niet zo veel, waren ook allemaal weer heel vriendelijk. Allemaal zwaaien en bon jour roepen.

Aangezien ons internet hier niet zo goed werkt, steeds wegvalt, gaat Cor dit morgenochtend in de receptie op de site zetten. Hopelijk doet de wifi het daar dan wel!

Donderdag 24 januari.

Vorig jaar waren we ook al in de kassen geweest maar we zijn toch nog maar een keer gaan kijken.

In plaats van courgettes waren er nu komkommertjes, lekker!

Er waren nog heel veel tomaten, die zijn voor de export naar Frankrijk zei de “patron”. Niet naar Spanje want daar worden ze overgestickerd en weer doorverkocht als Spaanse tomaten. De groene puntpaprika’s die klaar stonden waren voor de souk en de ronde paprika’s gaan ook naar Frankrijk.

Het was weer een leuk rondje en uiteindelijk gingen we terug naar de camping met drie volle tassen groente. Kosten , een oud mobieltje, was hij erg blij mee.

We hadden natuurlijk veel te veel maar gelukkig wilden de Nederlandse buurvrouw en een Duitse iets verderop ook wel wat hebben. De rest komt wel op.

Als we naar het dorpje lopen komen we altijd langs een geïmproviseerd hek van takken en daar staan dus de ezeltjes achter. Dat kun je goed ruiken bij het voorbij gaan.

De propaanfles was bijna leeg dus die is vandaag ook weer gevuld hier. Bakanou heeft ook propaan en daar doet onze koelkast het beter op dus dat is fijn. Een volle fles kost hier € 20,00 dus dat scheelt niet zoveel met Nederland maar je kunt het in Marokko niet overal krijgen, dus vol is vol.

Zaterdag 26 januari.

Gistermiddag zijn we nog een keer naar het strand gefietst. Het was vrijdag gebedsdag, en dat is voor veel Marokkanen een vrije dag dus er waren veel families op het strand aan het picknicken. Wij hebben lekker gelopen, je kunt hier helaas niet in je bikini gaan liggen!

Vanmorgen zijn we een stukje teruggereden. Onderweg was een grote souk in Sidi Bibi en daar zijn we ook wezen kijken, altijd leuk. Boodschappen gedaan bij de Marjane in Imezghane, vlakbij Agadir, en toen doorgereden naar Taroudant, 70 km ten oosten van Agadir.

Gisteren hadden we erg gezond gegeten, lekker “stoofpotje”met veel groente en kalkoen. Vandaag hadden ze bij de Marjane zowaar Dr. Oetker ristorante pizza’s. die waren erg lekker vanavond.

De vallei waar Taroudant in ligt is erg vruchtbaar, ook is het hier altijd een paar graden warmer als elders en er wordt hier dan ook veel citrusfruit geteeld.

We staan nu op een nette camping met veel bloemen. De receptie staat verscholen achter de sinaasappelbomen en een grote cactus. De stad is op twee en een halve km afstand. Leuk om morgen heen te fietsen. Vorig jaar zijn we hier ook even geweest, toen stonden we bij de stadsmuur. We wilden nog even terug om de stad wat uitgebreider te bekijken.

Hierna willen we toch nog wat zuidelijker maar de weerberichten voor El Outia zijn nog niet zo goed, veel bewolking.

Gerard en Margot rijden inmiddels gelukkig weer en zijn onderweg naar Algeciras.

Maandag 28 januari.

Zondag was wasdag. Volgens weerxl zou het stralend mooi weer zijn dus de wasmachine aan. Voor het eerst bleef het bewolkt. Toch maar opgehangen, insjallah.

Tegen de middag zijn we naar de stad gefietst. Het weggetje is net breed genoeg maar heeft hier en daar een wegversmalling en is redelijk druk.

Eenmaal op de doorgaande weg is het best hectisch maar gewoon rustig rechts blijven fietsen dan gaat alles om je heen.

Eerst hebben we een “terrasje”gezocht om te eten. We vonden een leuke op de hoek van een druk kruispunt in de hoofdstraat. Hier hebben we heerlijk gegeten, salade, patat, brochettes en een colaatje, dat alles voor € 7,00. Het leek tijdens het eten wel of we naar een film keken, het dagelijkse leven in Taroudant trok aan ons voorbij. Af en toe voelden wij ons een beetje bekeken want er zat verder niemand buiten te eten, dat is blijkbaar niet de gewoonte!

Na het eten hebben we de souk opgezocht, die is groter dan we dachten. Vorig jaar zijn we ook maar even binnengeweest, nu hebben we wat langer rondgedwaald.

Intussen was het opgeklaard en toen we weer op de camping kwamen was de was gelukkig droog!

Vanmiddag zijn we nog even naar de stad geweest want we wilden nog naar een nieuwe mat kijken. In de souk was een hele mooie voor € 15,00 maar die kon niet mee op de fiets. Als we met de camper weggaan kunnen we bij de muur parkeren en dan gaan we toch even terug voor de mat.

De bewaker van de fietsenstalling herkende ons van gisteren en kwam ons al tegemoet. Hij maakte plaats voor onze fietsen en was heel behulpzaam bij het neerzetten en weer ophalen. We hebben hem vast te rijkelijk beloond voor zijn diensten.

Gerard en Margot hebben gisteren en vandaag flink gereden en zijn nu in Algeciras. De camper is gelukkig weer helemaal goed.

Dinsdag 29 januari.

De dag begon vandaag mistig en het was maar 8 graden buiten. We staan hier aan de stroom dus lekker het kacheltje aan. Er lag nog veel groente uit de kassen dus hebben we nog maar een keer lekkere salade gemaakt voor tussen een broodje met verse koriander dit keer. Heerlijk!

Om elf uur kwam de zon en een kwartier later was het warm en konden we naar buiten.

Vandaag hebben we behalve aan ons kleurtje werken, niet zoveel gedaan. Nog wel even gewandeld. Langs het weggetje staan bomen met gele bolletjes, volgens ons is het mimosa. Ook staan er veel oude olijfbomen maar zo te zien wordt daar niets meer meegedaan. Langs de andere kant van de weg staat één lange muur en daarachter allemaal sinaasappelbomen.

De camping is vandaag volgelopen met hele grote Franse campers. Morgen gaan we maar weer een stukje naar het zuiden maar eerst nog even naar Taroudant. In dit levendige stadje zijn twee hele grote overdekte dagelijkse souks, een oude en een nieuwe. In tegenstelling tot Marrakech komen hier nog niet zoveel toeristen en zijn de prijzen nog niet zo hoog. In de nieuwe souk willen we even kijken of die mooie mat er nog is.

Gerard en Margot gaan morgen over naar Tanger Med.

Woensdag 30 januari.

Vanmorgen op tijd weggereden, het was weer bewolkt.

Op het eind van het weggetje moet je even kiezen welke kant van de boom je moet nemen. Links gaat het beste!

We hebben de camper bij de stadsmuur geparkeerd en zijn naar de souk gelopen, ongeveer 20 minuten. De mat die we wilden hebben was er nog, de prijs was alleen per vierkante meter en wij dachten per strekkende meter. Het blijft Marokko! Voor € 25,00 hebben we weer een mooie mat voor de deur. We hoorden jonge katjes piepen en tussen de rollen bleek een nestje te zijn. Moeder en kindjes krijgen wel te eten want alles zag er goed en schoon uit. Deze hebben het getroffen. De koopman vond het leuk dat ze op de foto gingen.

Toen moesten we met de rol dwars door de souk en de medina terug naar de camper. Niemand die daar raar van opkijkt, bijna iedereen sjouwt wel ergens mee.

Het was goed weer om te rijden, pas in de buurt van Tiznit werd het warm. Onderweg was weer genoeg te zien. Het lijkt wel of de mandarijnen niet geplukt maar gerooid worden, karren vol met groen met mandarijnen er nog aan. Ook weer veel dieren langs de weg.

We zijn nu op de gemeentecamping in Tiznit. Het zonnetje was er weer bij en na de koffie moesten we eerst aan het werk. De mat moest geknoopt anders rafelt hij uit elkaar. De camping staat mudvol en eigenlijk willen we morgen een ander plekje dus dan leggen we de mat wel neer.

Gerard en Margot zijn gelukkig eindelijk in Marokko en staan in Asilah.

Donderdag 31 januari.

Er was vandaag één plekje vrijgekomen en daar wilden we wel staan. Er was echter ook een Duitse man die hier al 20 jaar komt en die had achteraan geen stroom, aangezien hij hier een maand blijft wilde hij heel graag dat plekje dus zijn wij maar blijven staan. We gaan morgen toch verder want het is hier veel te vol. De Duitse man zei dat dit eigenlijk geen camping is maar een bejaardenhuis. De mensen hier komen alleen maar voor de zon, hebben heel Marokko al gezien en staan hier goed omdat alles wat je nodig hebt vlakbij is.

De meesten komen hier dan ook al jaren en kennen elkaar.

Onze oude mat heeft alweer een nieuwe bestemming gekregen. We hadden hem bij de vuilnisbak gezet. Een Franse vrouw zag dat en zei dat ze iemand kende die hem wel kon gebruiken. Eén van de poortwachters woont met zijn familie in de bergen en die zou de mat graag willen hebben.  Dat vonden we prima, beter als gewoon weggooien.

Tegen de middag zijn we naar de medina gelopen. Het duurde even en toen vonden we een terrasje met drie tafeltjes en daar hebben we een lekkere tajine gegeten. Ondanks de vele overwinteraars, alleen op onze camping staan wel 300 campers en er zijn nog 2 campings in de buurt, zijn er niet zoveel terrasjes.

’s Avonds is het ook leuk om even een rondje medina te lopen. De camping ligt vlakbij de poort, met een paar minuten sta je er middenin.

Vrijdag 1 februari.

De afstand was vandaag niet zo groot dus we hebben een mooie omweg gemaakt. Andere jaren reden we binnendoor door hele mooie groene heuvels naar Sidi Ifni. Nu zijn we eerst naar Aglou Plage gereden en toen langs de kustweg naar het zuiden. Het was een prachtige ( en ook goede ) weg, bijna overal kon je de zee zien. Er worden alleen heel veel appartementen en vakantievilla’s gebouwd en alles staat leeg. De meeste Marokkanen kunnen dit toch nooit betalen!

Gelukkig waren er een aantal plaatsen waar we even konden stoppen om te kijken en natuurlijk om een bakje te doen. Soms kom je dan schapen tegen.

Ongeveer 20 km voor Sidi Ifni zou een goede camping moeten zijn met  mooi uitzicht op zee. We zijn even wezen kijken maar we het viel een beetje tegen. Eigenlijk was er helemaal geen uitzicht op zee, alleen op de campers om je heen. Het waaide ook hard zo hoog boven zee. We zijn dan ook maar doorgereden.

Nu staan we dus weer in Sidi Ifni op camping El Barco, hier hebben we al vaker gestaan. Pal aan zee, door het geruis van de golven hoor je de moskee hier niet.

Vanmiddag was het erg mooi weer en we hebben eerst de nieuwe mat maar eens uitgerold. Is het niet een plaatje?

Gerard en Margot hopen hier zondag aan te komen, insjallah, zou gezellig zijn!

Zondag 3 februari.

Gisteren zijn we de stad in geweest om boodschappen, we hadden kalkoenfilet nodig voor een stoofpot. Op de lokale markt zagen we een kraampje met kippen dus daar hebben we maar even gevraagd. Deze man had alleen maar kip maar de buurman twee kraampjes verderop kon wel voor kalkoen zorgen. Om 5 uur zou hij verse kalkoen hebben dus zijn we nog een keer teruggegaan. Toen lag er inderdaad een heel mooi mager stuk voor ons klaar. We hoefden maar de helft maar dat was ook prima en het werd mooi in stukjes gesneden. Voor 500 gram betaalden we maar € 2,75. Dat halen we dus niet meer in de supermarkt! Ook zijn we nog even langs het soukterrein gelopen maar daar was nog niet veel activiteit.

Vandaag was weer wasdag. Er is nog steeds een wasvrouwtje op de camping en voor 10 dirham (0,91) per kilo is de was weer schoon, op het dakterras is het ook zo weer droog als de zon eenmaal over de muur heen is.

Na de koffie naar de souk geweest om verse groente. Gerard en Margot zouden vandaag komen en we wilden ze verwelkomen met een lekker stoofpotje. Het blijft leuk om zo je groente en fruit te kopen al moet je wel even goed kijken wat je koopt. Maar ook de Marokkaanse vrouwen zoeken het beste eruit hoor.

Net na de middag waren ze er al en in het zonnetje konden we lekker bijkletsen, hun reis is niet zonder hindernissen verlopen.

Maar gelukkig zijn alle problemen opgelost en nu maar van het mooie weer genieten.

De stoofpot was goed gelukt en die hebben we gezellig samen opgegeten. Fijn om hier weer samen te zijn!

Dinsdag 5 februari.

Vandaag en gisteren hebben we niet zo veel gedaan. Een loopje naar het centrum om telefoonkaarten, een strandwandeling, een beetje lezen en van het zonnetje genieten. Gister hing er heel veel zeedamp, uit de verte was heel Sidi Ifni in de nevel gehuld.

Vanmiddag was het best wel warm op het strand en dan vind ik het wel jammer dat je niet in zwemkleding kunt lopen. Dat kan echt niet dus dat doen we dan maar op de camping.

We houden ook de weersite in de gaten om te kijken wat ons volgende reisdoel gaat worden. Nog meer naar het zuiden is er meer bewolking dus we wachten het nog even af. Op deze hoogte is volop zonneschijn.