Zondag 24 februari.

Vandaag stond in het teken van de koelkast. Om elf uur kwam de monteur en hij ging meteen aan het werk. Gisteravond had hij al wat basisdingen nagekeken maar daar kwam uit dat hij te kort of geen gas kreeg. Het zou aan de elektronische gasregelkraan liggen. Die ging vanmorgen meteen open, werd schoongemaakt en er weer ingezet. Dit werkte nog niet. Weer uitgebouwd en de regelklepjes nagekeken, één daarvan ging niet goed open en daardoor kwam er niet genoeg gas bij de brander. Het klepje is iets omgebogen dus nu kan het gas erdoor. Het filtertje wat daar zit was ook keihard geworden en is vervangen door DE FILTER VAN EEN SIGARET. Maar hij raadde ons wel aan om het kastje te vervangen als we thuis zijn. Ze zijn hier zo handig, van niets maken ze iets. Hij wist heel goed waar hij mee bezig was want de koelkast werkt weer, hij koelt nu langzaam af. We kregen een jaar garantie, insjallah! Om één uur was hij klaar maar vanavond heeft hij zijn geld gekregen want we wilden eerst zien of de koelkast weer werkte. We gaan nu proberen om via E-mail bij een bedrijf in Agadir de gaskraan te bestellen. Dan halen we hem daar op en kunnen we het erin zetten mocht het nodig zijn. Dat kunnen de mannen zelf.

Vanmiddag was het om het uur de temperatuur meten dus we zijn de camperplaats niet af geweest. Hier kun je ook een mooi rondje wandelen. Kom je schapen tegen en is er mooi zicht op Tafraoute.

Volgens de guardian staan er nu ruim 200 campers. Donderdag begint het amandel-festival dus het zal nog wel wat drukker worden. Er is nog plaats genoeg. Misschien blijven we ook nog wel even.

Maandag 25 februari.

De koelkast doet het prima, hij was vanmorgen 3 graden!

We hadden water nodig vandaag dus hebben we de waterwagen aangehouden en voor € 2,30 hadden we de tank weer vol.

Tijdens een rondje fietsen hebben we het winkeltje van de koelkastmonteur gevonden. We willen graag wat reclame voor hem maken dus hebben we hem op het camperforum gezet, kan ook handig zijn voor andere camperaars.

Vanmiddag hebben we lekker gegeten in de tuin van een hotel, vorig jaar waren we hier ook al een keer geweest en het eten is nog steeds lekker. Er loopt inmiddels een blauw geverfde schildpad, net als de rotsen. Eerst vonden we het niet zo leuk maar het beestje lijkt het zelf niet erg te vinden. Hij is gek op groente en eet tomaat uit je hand!

Dinsdag 26 februari.

Wasdag vandaag. De grote was hebben we uitbesteed en om negen uur werd hij opgehaald. Alles komt hier langs dus ook de wasmevrouw. Heel veel mensen verdienen wel iets aan al die campers. Er zijn drie campings en twee camperplaatsen, samen goed voor ongeveer 400 á 450 campers.

Vanmiddag zijn we naar Tazka gewandeld. Een klein berberdorpje hier vlakbij. Het dorpje is voor een deel in de rotsen gebouwd. Misschien gaan we later in de week nog een keer terug voor het museumpje. De gids had lunchpauze.

Tegen half vijf werd de was weer afgeleverd. Keurig opgevouwen en schoon in de tas. Weer een fris bedje vandaag!

Woensdag 27 februari.

Na de koffie zijn we naar de markt gewandeld. Zoals gewoonlijk op marktdag was het gezellig druk in het dorp. Voor de groente en het fruit is er een hele nieuwe markthal gebouwd. De groente ligt niet meer op de grond maar in schappen. Dit is natuurlijk beter voor de groente maar de charme van het buiten in de bulten struinen is weg.

In Tafraoute zijn de voorbereidingen voor het amandelfestival in volle gang.

Vanmiddag hadden we zin in een rondje fietsen en zijn we naar het kleine dorpje gefietst waar we gisteren liepen. De weg ging nog anderhalve kilometer verder het dal in. Bij een bord dat waarschuwde voor bijen zijn we maar gestopt. De bekende springplank waar veel naartoe gewandeld wordt lijkt hier vandaan wel een honkbalpet. In dit gedeelte van het dal staan veel grote, mooie huizen. Er wordt nog steeds gebouwd , maar voordat ze een huis gaan bouwen wordt eerst de muur eromheen gebouwd en de stroom- en watermeter geplaatst.

Terug op de camperplaats hebben we de langskomende geiten nog even verwend met groenteafval en restjes brood. De geitenhoedster is hier erg blij mee.

Donderdag 28 februari.

Na de koffie zijn we aan de wandel gegaan. Achter in het dal kun je over een soort pasje omhoog lopen, als je boven bent moet je nog een klein eindje door en dan kun je mooi in het amelndal kijken. Ook op dit pad liggen grote rotsen en er groeien grote bolvormige cactussen. Langs het wandelpad naar het pasje staan een paar tenten waar mensen in wonen die geiten houden en kippen. Er staan ook bijenkorven.

Vanmiddag om vier uur, werd dus kwart over vijf, werd het amandelfestival geopend met het Spectacle de Fantasia. Het leek op een soort demonstratie van hoe men vroeger ten strijde trok. De geweren moesten met de hand met kruit gevuld worden, maar ze deden het nog wel!

Het publiek bestond voornamelijk uit toeristen en enkele plaatselijke bewoners.

Straks gaan we nog even naar het dorp. Daar zijn dan optredens en er zijn allemaal marktkraampjes.

Vrijdag 1 maart.

Gisteravond hebben we het optreden gezien van een groep vrouwen die Afrikaanse liederen zongen, begeleid door een aantal trommels. Het is niet de muziek die wij gewend zijn in Europa, hier moet je van houden. Maar het is tenslotte ons feest niet. Het is hier een heel sociaal gebeuren, hele gezinnen zijn de hele avond aanwezig en er wordt wat afgekletst. De gezichten van de vrouwen mochten natuurlijk niet op de foto, maar ook hier loopt iedereen met een mobieltje foto’s te maken. Daar hadden ze een hele creatieve oplossing voor. Eén hele grote groene sluier, zag eruit als een slang.

De marktkraampjes waren gisteravond dicht dus vanmorgen na de koffie zijn we naar het dorp gegaan. Waar in Nederland een bierwagen zou staan, staat hier een theewagen. Er waren veel kraampjes met locale producten zoals arganolie, honing, safraan, kruiden, zeepjes, sieraden,mandjes, houtsnijwerk en kleding.

In de gewone winkelstraatjes was meer bedrijvigheid.

Hier kwamen we onze buren tegen, een aardig Frans doofstom echtpaar. Hij wilde ons perse op de foto zetten dus vooruit maar! Hij kan dus niet praten maar “kletst de oren van je hoofd”. Hij kent iedereen en maakt overal een praatje met zijn handen. Hij komt hier al heel lang.

 Bij de werkplaatsjes werd volop gewerkt, zoals tuinhekken spuiten op straat.

Vanmiddag hebben we nog een keer in het dorp gegeten op een klein terrasje. Daarna zijn we teruggelopen naar de camperplaats, natuurlijk over straat zoals iedereen want de stoep is aangelegd voor de palmbomen.

Tegen de avond nog een rondje over de cp gelopen. Ons laatste rondje voorlopig want morgen gaan we naar Agadir om een onderdeel voor de koelkast te halen. We hebben gemaild met een bedrijf en als het goed is, is het  in voorraad. Insjallah!

Zaterdag 2 maart.

Gisteravond ook weer even naar het dorp gelopen en het was drukker als donderdag. De hoofdstraat was afgesloten en er werd veel geflaneerd zowel door meisjes als jongens.

De groep op de foto speelde wel een paar nummers die we leuk vonden klinken, de ritmes zijn heel moeilijk te volgen voor ons. De vrouwen en de meeste meisjes zaten apart op stoelen en de jongens waren aan het dansen. Ze hebben wel ritmegevoel hier.

Vanmorgen op tijd opgestaan en tegen half tien reden we weg.

Eerst een prachtige rit door de bergen richting Tiznit. Veel omhoog en naar beneden en bochten dus het ging niet snel maar dan kun je ook wat zien.

Vanaf Tiznit is het een doorgaande weg naar Agadir. Het was erg druk op de weg, in een paar dorpjes was het souk en dat geeft extra drukte. De lijnbus voor ons was denk ik warm gelopen, dit zien we wel vaker.

Om een uur of half drie waren we bij Trigano, het bedrijfje waar we mee gemaild hadden. Het was gelukkig makkelijk te vinden,Agadir is toch wel een hele grote stad. Het is eigenlijk een kleine werkplaats met veel onderdelen, zowel nieuwe als gebruikte. Het zag er rommelig uit maar dat is hier wel vaker. De persoon waar we mee gemaild hebben was er niet en de aanwezige medewerker kon het juiste onderdeel niet vinden. Na een telefoontje kwam de mede-eigenaar en die verzekerde ons dat het gevonden onderdeel wel het juiste was. Het artikelnummer klopte helemaal niet en een ander nummer was ook niet helemaal hetzelfde. Toen vroegen we naar de prijs en die was 500 dirham hoger als in de mail van deze week. Dat lieten we zien en toen kwam hij met een vreemde berekening op 2300 dirham i.p.v. 1800. Dit vonden we niet correct en dat hebben we ook gezegd en toen zijn we weggelopen. De persoon waar we mee gemaild hebben was er niet, dit was zijn compagnon en die wou er blijkbaar een slaatje uitslaan.  Gelukkig doet de koelkast het nog steeds goed en we hopen dat hij het volhoudt tot we thuis zijn.

Nu staan we weer op camping Bakkanou bij Tifnit. Morgen komen Gerard en Margot ook en dan rijden we maandag samen naar Marrakech.