Zondag 7 juli.

We zijn weer in Italië.

Vrijdagmorgen om elf uur vertrok onze boot uit Corfustad en om één uur reden we door Igoumenitsa.

De middag hebben we doorgebracht op een P een paar kilometer ten noorden van de stad. op Park 4 night hadden we een plek gevonden met zicht op de baai en op Igoumenitsa. Er stonden een paar grote bomen voor schaduw en er was een windje, we stonden prima.

Lekker gelezen, even met huis gebeld, de foto’s van Corfustad op de site gezet en de rugtassen ingepakt voor op de boot naar Ancona. De middag vloog om.

Om half acht reed Cor de boot op, ik moest door de terminal, en om half tien gingen we varen.

Tot onze verbazing legde de boot om elf uur aan bij Corfustad en daar kwamen nog een paar auto’s aan boord. We wisten het niet maar we hadden gewoon ook daar aan boord kunnen gaan!

Na een nachtje lekker slapen bij een kalme zee kwam de volgende morgen de hak van Italië in zicht . Op googlemaps kun je mooi bijhouden waar je bent.

Om half zes legde de boot aan in Ancona en na een uurtje reden we eraf.

Na 30 kilometer rijden waren we in Morro d’Alba waar we op de heenreis ook hebben gestaan. Gauw de sleutel van de slagboom gehaald bij de bar die we nu weten te vinden. Toen was het tijd voor een heerlijke pizza met een koud biertje. Daarna nog even naar de dorpswinkel geweest, die was nog net open. Op aanraden van de mevrouw in de winkel nog een lekker ijsje gehaald bij de trattoria even verderop.

Vanmorgen de sleutel weer terug gebracht en over de tolweg naar het noorden gereden. Vanaf Rimini hadden we echter zo’n 60 kilometer langzaam rijdend verkeer. Dat viel tegen want we hadden juist de tolweg genomen omdat de kustweg vorige keer niet opschoot. Het is niet een dure weg, dat viel erg mee. Voor 180 á 190 kilometer betaalden we € 18.

Iets ten noorden van Modena zijn we van de tolweg afgegaan. Er stonden drie camperplaatsen op ons lijstje en het werd de laatste in San Benedetto Po.

Er zijn acht plaatsen maar vijf daarvan werden bezet door gewone auto’s. Er is een volleybaltoernooi op het sportpark hierachter en het is druk. Er was nog net één plaatsje voor ons.

Na een poosje in de schaduw te hebben gezeten zijn we naar het oude centrum gewandeld. Er zijn een paar kerken en een voormalig paleis dat nu een museum is.

Aan het eind van het dorp zagen we een dijk en we dachten dat de Po daar achter zou zijn, daar ligt echter een groene polder, de Po is nog een stukje verderop. Vanaf de dijk kijk je wel mooi op het dorp.

Nu, om half elf, is de muziek op het sportpark niet zo luid meer. Hopelijk is het straks helemaal stil.

Caldonazzo.

Maandag 8 juli.

Helemaal stil is het niet geworden maar we hebben toch wel lekker geslapen.

Zondagmorgen zijn we weer gaan rijden richting Trento.

Op zo’n 20 kilometer ten oosten van Trento ligt het Lago di Caldonazzo vlakbij het dorpje met dezelfde naam. Toen onze dochters nog tieners waren zijn we hier vaak op vakantie geweest, een buurman had ons deze plaats aangeraden en we bleven terugkomen. Er kwamen toen al veel Nederlanders hier en dat is nog steeds zo.

Op camping Spiaggia, de tweede in het rijtje van zes campings, was nog een plaatsje voor ons hier kunnen we tot zondag blijven.

Er is na 25 jaar nog niet veel veranderd. De campings zijn iets uitgebreid en er zijn wat meer chalets, ook het pad langs het meer is verhard tot aan het volgende dorp Calceranica.vroeger was dit een zand/blubberpaadje als het had geregend.

Met een beetje fantasie kun je ook de slapende reuzen, op de bergen hiernaast, nog steeds zien liggen!

Onderweg hierheen hadden we de afslag naar de Lidl gemist en dus moesten we ’s middags naar de coop in het dorp om boodschappen, een paar kilometer is op de fiets goed te doen. Bij het spoor hebben we, net als vroeger, een kwartier voor de spoorbomen staan wachten. De trein staat dan op het station 100 meter verderop en moet op een andere trein wachten voordat hij weg mag. Al die tijd zijn de slagbomen dicht en wordt de rij wachtende auto’s langer. Na al die tijd nog steeds hetzelfde! Goed voor de zonuurtjes. 

Vanmorgen eerst maar een keer uitgeslapen, het is hier heerlijk rustig ’s nachts.

Na het onmisbare bakje koffie hebben we een rondje gefietst. over de smalle weggetjes met veel fruitboomgaarden in het dal naar het dorpje Calceranica hier anderhalve kilometer vandaan. Hier gingen we vaak na het ( pizza ) eten een ijsje halen bij de ijssalon met een heel groot terras. De ijssalon is nu dicht en het terras is gedeeltelijk rotonde geworden. Jammer hoor maar het wordt hier natuurlijk ook drukker.

Toen naar het centrum van Caldonazzo, deze ijssalon is er gelukkig nog!

We zijn het dorp nog even doorgefietst naar de rivier. Hier gingen we voorheen wel heen om te barbecueën. Getuige de stenen die er lagen wordt dit nog steeds gedaan. Heerlijk al die leuke herinneringen.

De camping heeft twee ligweiden bij het strand met ligbedjes voor de campinggasten. Hier hebben we vanmiddag lekker geluierd en wat gezwommen.

Vanmorgen was het net onder de 30 graden en vanmiddag net erboven. ’s Avonds koelt het op tijd af en om tien uur kun je best een vestje aan. ’s Nachts wordt het zo’n 20 graden, lekker.

Woensdag 10 juli.

Het wil niet helder worden deze week. De temperatuur is prima hoor maar er zijn aldoor sluierwolken en dan is de lucht niet blauw dus het water ook niet op de foto’s. dat ziet er nog veel mooier uit.

Vanmorgen zijn we als vanouds naar Borgho gefietst naar de markt, 19 kilometer dalinwaarts. Er is een goed fietspad aangelegd, gedeeltelijk over een oud spoorwegtracé langs de rivier en gedeeltelijk over een smal weggetje onder de berg langs. Onderweg liggen aan weerszijden een aantal dorpjes. Heerlijk fietsen.

De markt is nog steeds over het hele centrum van Borgho verspreid. Het was alleen wat minder druk dan voorheen.

Natuurlijk hebben we een bakje capucino gehaald en fijn door het dorpje geslenterd, ook door straatjes waar we nog niet eerder geweest waren. De huizen langs de gracht zijn leuk om te zien met de overhangende balkonnetjes.

 ’s Middags weer lekker geluierd en gezwommen in het meer.

’s Avonds hebben we pizza gegeten op een terras aan de overkant pal aan het meer.

Daarna natuurlijk voetbal gekeken. Wel op een Duitse zender want ons abonnement is afgelopen maar dat maakt niet uit. Voetbal is voetbal en jammer dat ze verloren hebben!

Donderdag 11 juli.

Na de koffie zijn we weer op de fiets gestapt. We zouden een klein stukje langs het meer. Ook hier is een mooi fietspad aangelegd.

Aan de overkant aangekomen vonden we een pad naar Pergine. De afstand was nog maar 2 kilometer, we dachten dat het verder was, dus zijn we maar door gefietst.

Het was heel stil in het stadje. We zijn nog een rondje door het oude centrum gefietst. Inmiddels kregen we trek maar er was geen bakker of eettentje te bekennen. Toen maar weer teug naar het meer. Onderweg zagen we nog wel dat de plastic kassen ook hier in opkomst zijn.

In San Christoforo vonden we een bakker. Hier hebben we een paar lekkere broodjes gekocht die we aan de oever van het meer hebben opgegeten.

De terugweg ging over hetzelfde pad want aan de andere kant van het meer is geen fietspad, alleen een drukke doorgaande weg.

Terug op de camping hebben we weer een ligbedje opgezocht voor een kleine siësta en om lekker te zwemmen. Zo blijven we in een lekker ritme!

Het wordt trouwens wel steeds drukker op de camping.

Zaterdag 13 juli.

Gistermorgen begon bewolkt. Om negen uur begon het te waaien en de lucht werd donkergrijs. Het kan in de bergen behoorlijk spoken dus hebben we de luifel maar ingehaald en de ramen en luiken dicht gedaan. Er zaten harde windvlagen bij en we hadden een flinke regenbui.

Om elf uur klaarde het op en zijn we gauw op de fiets gesprongen om naar de supermarkt te gaan.

Toen we daar weer uit kwamen was de lucht boven het meer bijna zwart. De fietsen op turbo en snel richting camping. Onderweg kregen we een beetje regen maar gelukkig waren we binnen voor de bui echt los barstte en het begon te onweren.

’s Middags klaarde het helemaal op en de lucht werd blauw en konden we nog een laatste wandelingetje maken. Over het nieuwe pad langs het meer naar Calceranica. Nog even door het dorp en tussen de appelboomgaarden door weer terug naar de camping. De oogst wordt vast goed dit jaar, er hangt nogal wat aan!

Omdat het de laatste avond bij het meer was zijn we naar restaurant El Pescatore gelopen om lekker pizza te eten. Hier zijn we voorheen ook heel vaak geweest en het smaakt nog steeds goed!

Neustift.

Vanmorgen zijn we dus weer verder naar het noorden gegaan. De route ging rustig over binnenwegen naar Neustift. De Brennerpas is heel mooi om onderlangs te rijden.

Nu staan we op Camping Stubai waar we in het jaar 2000 voor het eerst heen gingen om te wintersporten. Hier hebben we op het dorpsweitje de beginselen van het skiën geleerd.

De camping staat behoorlijk vol maar er was nog een plaatsje voor ons net onder de kerk. De weerberichten zijn een paar dagen redelijk tot goed dus willen we een paar wandelingen gaan maken.