Zaterdag 25 september.

De hele hoge toppen hebben we achter ons gelaten. Gisteren zijn we door de uitlopers van de Pyreneeën richting kust gereden.

We staan nu in Montagut, weer een klein dorpje ,ongeveer 60 km ten westen van Figueras. De camping ligt op 220 meter hoogte in een mooie groene, heuvelige omgeving.

Vanmorgen zijn we “even” naar het dorpje om boodschappen gefietst, ruim twee kilometer flink omhoog. Na wat zoeken vonden we de supermarkt annex slager vlakbij de kerk in het oude centrum. Mondkapje op en in de rij voor de winkel, er mochten maar twee mensen naar binnen want het is niet zo groot. Ik had niet zoveel nodig maar wat ik zocht was er wel gelukkig want de grote supermarkten zijn op 15 km afstand.

Later op de middag hebben we nog een rondje gelopen. Bij de Romeinse brug een stukje verderop beginnen verschillende wandelpaden. We kozen voor een boswandeling de heuvel op en kwamen onderweg een paar mooie maar verlaten huizen tegen.

Vanavond hebben we lekker tot half tien buiten gezeten. Het is wel wat rumoerig met weekendbezoekers, hopelijk gaan die morgen weer naar huis.

Wij blijven nog een paar dagen. De omgeving is mooi, de camping en het zwembad ook en de weerberichten zijn goed.  

Zondag 26 september.

Na een bakje koffie in de zon zijn we op de fiets gestapt. Het was maar een ritje van 4 kilometer naar Saderness. Hier was geen dorp maar een oude kerk, een café en een camping. We hebben even rondgelopen. Ook hier gaan veel wandelroutes van start. Er was een bordje met het opschrift “Molina” dus zochten we een molen. Molina  was echter geen molen maar een groepsaccommodatie. Het was toch een leuk loopje en op een weiland zagen we nog een hertje in de zon liggen.

Vanmiddag hebben we lekker geluierd. We wilden niet in het zwembad want daar was het te druk. Vanavond werd het rustig op de camping want de weekendgasten gingen weer naar huis.

De mooie vlinder op het pad heeft een spanwijdte van wel acht centimeter maar was helaas overleden.

Maandag 27 september.

Wat was het lekker stil vanmorgen!

Om elf uur zijn we aan de wandel gegaan.

Eerst naar de oude brug en daarvandaan naar Tortella, een loopje van 4 kilometer. Halverwege kwamen we een kudde schapen tegen. Het pad ging grotendeels door het bos en stijgend en dalend. Af en toe was het lastig lopen met losse stenen maar was toch wel lekker. De vijgen waren nog niet rijp.

In het dorpje hebben we bij de enorme kerk in de schaduw ons broodje opgegeten. Na even te hebben rondgekeken zijn we via dezelfde route weer teruggelopen anders moesten we over de weg. Er lag een slangetje op onze route te zonnen.

Terug op de camping zijn we lekker gaan zwemmen, dit keer hadden we het bad voor onszelf.

Dinsdag 28 september.

Niet zoveel gedaan vandaag.

Voor de middag nog even naar de oude brug gelopen en na de middag siësta gehouden en nog even gezwommen. Tegen de avond hebben we de spullen opgeruimd en de mat opgerold want morgen rijden we naar de kust.

Dit is wel een camping om te onthouden maar wel boodschappen meenemen want er is maar één winkeltje in het dorp.

Woensdag 29 september.

Tegen half tien reden we de camping af. Figueras was maar 40 kilometer rijden. Daar zochten we een Lidl maar dat werd de Aldi, ook goed.

Ons doel was een camping bij Roses. Daar zijn we nog niet eerder geweest en wilden we even kijken. De beide campings en de cp waren echter zo vol, echt hutje mutje, dat we er niet wilden staan.

We besloten om over de hoge kustweg naar Cerbere in Frankrijk te rijden. Deze route is prachtig met mooie uitzichten, stadjes en baaien alleen niet zoveel plaatsen om te parkeren.

Boven op de pas waaide het heel hard en bij de camping van Cerbere ook nog steeds. Het leek ons beter om door te rijden naar Port Vendres naar de cp voor wat luwte. We reden net weer op de weg toen hoorden we een gebonk bij een achterwiel. Zodra het kon zijn we gestopt en toen bleek er een schroef in de band te zitten. Moet op de P bij de camping gebeurd zijn. De band liep niet leeg dus zijn we rustig doorgereden. Bij de touristinfo in Banyoles konden ze ons de weg wijzen naar een garage, die was vlakbij langs de route. Daar werden we meteen geholpen en 20 minuten later, € 30,00 armer, reden we weer.

We staan nu op de cp in Port Vendres, hier willen we morgen een stuk van het kustpad gaan wandelen.

Donderdag 30 september.

Om half negen kwam de gendarmerie het geld voor de cp ophalen dus we waren er op tijd uit.

Na de koffie hebben we broodjes gesmeerd en zijn we aan de wandel gegaan.

De route begint tegenover de cp. Eerst een stuk langs het water en dan klim je de rotsen op en krijg je mooi zicht op Port Vendres. Het is maar een paar kilometer naar Cap Bear waar de vuurtoren staat. Daar gaat het pad over de rotsen weer verder richting Banyoles. Op een klein kiezelstrandje bij een paar vakantiehuisjes hebben we gegeten en daarna zijn we nog een stukje verder gelopen. Het pad gaat steil op en neer en is dus best zwaar, na een kilometer zij we teruggegaan.

Het fort boven ons konden we niet bijkomen. Wat is deze kust toch mooi!

’s Avonds zagen we een cruiseschip voor de haven liggen, dit kon je niet missen, één grote lampenwinkel.

Vrijdag 1 oktober.

De gendarmerie was weer op tijd en wij dus ook.

We hoefden niet zo ver vandaag dus rustig aan  gedaan. Om een uur of half elf, na vuil water te hebben geloosd zijn we gaan rijden.

Onderweg moesten we even bij de Lidl langs. De P daar was nogal klein maar er was net genoeg ruimte om te keren en er was een zijstraat met parkeervakken. Cor is maar in de camper gebleven want eigenlijk mochten er geen campers parkeren. Gelukkig  geen gendarme gezien.

Ons doel was camping Les Criques de Porteils net voorbij Collioure, ongeveer 5 kilometer rijden. Dit is een terrassencamping boven zee gelegen. We hebben een mooi plekje gekregen met twee heel verschillende uitzichten.

Zaterdag 2 oktober.

Hier vandaan is een wandelpad over de rotsen naar Collioure. Eerst om de camping heen naar een strandje en daar omhoog.

Na een paar kilometer sta je dan in het centrum van het oude stadje. In het midden ligt een grote burcht met daaromheen kleine straatjes. Er zijn veel kunstgaleries maar ook heel veel kledingwinkeltjes en terrasjes. Een fleurig geheel met nog veel bloeiende planten. De strandjes zijn ook altijd wel in trek. We hebben heerlijk rondgeslenterd.

Terug hebben we een ander pad genomen, langs de druivenvelden.

De laatste foto is een mooie plant bij de receptie.

Tegen de avond ging het hard waaien. Nu stormt het! We durven de schotel niet eens omhoog te zetten. Op het hoogste punt van de camping vang je nu eenmaal veel wind. Hopelijk is het morgen wat minder.