Cambrils.

Maandag 14 maart.

Een regenachtige rijdag vandaag met harde wind.

Via een bijzondere rotonde reden we het dorp uit richting Peniscola. De aangegeven parkeerplaats was gauw gevonden maar er stonden borden van verboden te parkeren en wegslepen. Dit wilden we niet riskeren dus na een bakje koffie in de camper met uitzicht op het kasteel zijn we maar weer doorgereden. Een paar jaar geleden zijn we hier al eens geweest op de terugweg uit Marokko. Toen stonden we een paar kilometer verderop op een camping en daar kwamen we nu ook langs.

Een dorp verderop hebben we boodschappen gedaan en de route ging verder langs de kust. Langs het water vonden we een plekje om te stoppen en een broodje te doen. Helaas regende het en zijn we de camper bijna niet uit geweest.

In Amposta was het droog en zijn we er nog even uit geweest om de oude brug over de Ebro, de langste rivier in Spanje met een lengte van 925 kilometer, op de foto te zetten.

Om vier uur waren we op de camping bij Cambrils en na een bakje koffie zijn we nog even wezen uitwaaien op het strand waar de camping naast ligt.

Dinsdag 15 maart.

Het is de hele dag droog geweest. Fijn, want vandaag stond er een bezoek aan Reus, de stad waar de bekende Spaanse architect Gaudi geboren is, op het programma.

Na een wandelingetje en een bakje koffie bezochten we het Gaudi Center. Hier is een expositie over het leven en de werken van deze architect. De ideeën voor de ontwerpen haalde hij uit de natuur. Twee van zijn bekendste werken zijn het park Guell en de Sagrada Familia, beide in Barcelona die we zaterdag gaan bezoeken. Er was ook een filmpje hoe de kerk langzaam “groeide”. Hij is nog steeds niet af, de nieuwe streefdatum is 2026.

Hierna hadden we een paar uur voor onszelf om wat te eten en de stad te bekijken. Er zijn mooie winkelstraten, gebouwen en pleinen met terrasjes. Helaas was het wat te fris voor een terrasje dus hebben we lekker binnen een pizza gegeten!

Om vier uur was er nog een bezoek aan het huis van een textielhandelaar die er in het begin van de twintigste eeuw ging wonen.

Tot 1989 heeft er iemand gewoond en het huis in de oude stijl gelaten.

We mochten alleen in de entree foto’s maken. Wat een pracht en praal. Heel veel glas in lood en mozaïek vloeren.

Ook het woongedeelte op de eerste verdieping, waarvan dus geen foto’s, was heel mooi. Hier waren houten vloeren en zijde op de muren en door het hele huis elektriciteit wat toen best bijzonder was. Er was ook een compleet ingerichte badkamer met een bad met douche en een boiler en een toilet terwijl de meeste mensen toen nog een houten w.c. buiten hadden en geen stromend water. Als laatste was er nog een grote daktuin met mooie muurschilderingen.

Hierna ging de rit weer terug naar de camping waar we om kwart voor zes weer aankwamen.  

Woensdag 16 maart.

Vanmorgen wat klusjes bij de camper gedaan.

Het was droog dus om een uur zijn we op de fiets gestapt. Door het achterpoortje de camping af en het fietspad op richting het centrum van Cambrils. Door de hoge golven stond af en toe het fietspad onder water. Het loopt hier en daar heel dicht langs de zee. Via de haven met dure bootjes gaat het pad naar Salou, dat ligt aan Cambrils vast. Aan het begin van Salou staan nog een aantal mooie oude villa’s. We wilden naar Cap de Salou naar de vuurtoren. Na ongeveer 10 kilometer gaat de weg dan omhoog naar de kaap. Daar liggen ook nog mooie strandjes onderaan de rots. Na nog 7 kilometer kwamen we bij de vuurtoren. Er was een wandelpad hoog boven de zee die best woest was.

Na een poosje uitzichten zijn we weer een stukje naar beneden terug gefietst en vonden we een restaurantje voor een bakje koffie.

Via Salou waar we de kaap weer konden zien liggen ging het weer terug naar de camping langs het bijna verlaten strand.

Op de camping hebben we nog even een drankje gedaan met de rest van de groep die buiten zat. Gezellig, weer een lekkere dag gehad.

Donderdag 17 maart.

Vanmiddag zijn we langs het strand naar het centrum van Cambrils gelopen, iets van drie kilometer. Even vergeten dat de winkels na de middag dicht gaan. Jammer, want er zijn er genoeg.

Er leven hier hele zwermen grote groene parkieten. We zagen dat ze takjes “knippen” met hun snavel. Ze zijn dus nesten aan het maken. Als ze opvliegen krijsen ze heel hard.

Het was een beetje regenachtig vandaag dus voor de rest niet zoveel gedaan, beetje lezen en puzzelen, ook lekker.

Mataro.

Vrijdag 18 maart.

Om negen uur startten we de motor. Als POI onderweg was er het klooster van Montserrat. Dit ligt hoog in de bergen ten westen van Barcelona. Het was de bedoeling om naar de parkeerplaats in het dorpje onderaan de berg te gaan en dan met een treintje naar het klooster. Wij hadden echter andere coördinaten in de navigatie gezet en zijn naar boven gereden naar de parkeerplaats bij het klooster. Ook goed, de kosten zijn ongeveer hetzelfde en de weg was goed te doen, beetje bochtig.

Jammer dat het niet helder was, het klooster ligt prachtig en bij mooi weer kun je vast heel ver kijken. Er zijn ook wandelroutes aangegeven, we gaan nog eens terug als we in de buurt zijn.

Het concert van een jongenskoor was al afgelopen maar we zijn toch even in de kerk wezen kijken. Het orgel speelde nog en dat gaf een bijzondere sfeer. Een jongenskoor houden we niet zo van, het orgel was mooi.

Het was best fris boven. Na nog een vingerhoed te hebben gescoord en wat souvenirtjes zijn we langs de andere kant van de berg weer afgedaald en naar de camping bij Mataro gereden. Dit ligt een stukje ten noorden van Barcelona aan de kust. Morgen gaan we met de bus naar de stad.

Zaterdag 19 maart.

Op tijd op vanmorgen voor de laatste gezamenlijke excursie.

Om half tien liepen we met de groep in Barcelona naar de Sagrada Familia. Voordat we naar binnen mochten was er een grondige veiligheidscheck. Tassen door de scan, jassen uit en riemen af. Gelukkig mochten we allemaal door.

Buiten kregen we een uitleg over de beelden aan de buitenkant. De binnenkant is heel strak, de versiering zit aan de buitenkant. Iedere beeldengroep vertelt een ander verhaal uit de bijbel en dat in verschillende stijlen.

Van binnen is evengoed heel mooi door het vele glas in lood in verschillende kleuren en de prachtige pilaren die gemaakt zijn als bomen. Vandaag was het donker maar als de zon schijnt weerspiegelen de verschillende kleuren op de pilaren.

Vandaag precies 140 jaar geleden, 19 maart 1882, werd de eerste steen gelegd. Op een Maquette is te zien dat de kerk nog niet af is. Het grijze gedeelte is klaar, het gele moet nog. Hoe lang het nog gaat duren weet niemand. Voor de hoofdingang gebouwd kan worden moet er eerst nog een heel flatgebouw gesloopt worden maar de bewoners willen niet verkopen, vragen er te veel geld voor.

Na het bezoek aan de kerk hebben we met de bus een oriëntatierit door de stad gemaakt en zijn we bij een uitzichtplek geweest. Daarna was het tijd voor de lunch met paella. Tot slot nog een wandeling door de Gotische wijk gedaan naar de bus die ons weer terug naar de camping bracht.

Zondag 20 maart.

Om half elf stapten we in de shuttlebus van de camping die ons in drie kwartier naar de Plaza Catalunya in Barcelona bracht.

Hiervandaan vertrekken de hop on hop of bussen door de stad. Die vinden we handig want dan kun je uit- en weer instappen waar je wilt. We hebben de blauwe lijn genomen en zijn eerst bij de Sagrada Familia uitgestapt om nog even rustig een rondje er omheen te lopen. Onze volgende stop was het park Guel, ontworpen door Gaudi, een kwartier lopen vanaf de bushalte.

 Dit park heeft typische Gaudi bankjes en zuilen en is leuk om doorheen te lopen. Bij de lange bank heb je mooi uitzicht op de stad. Het was een beetje donker maar we hebben maar één klein buitje gehad en toen konden we schuilen in de ruimte onder de lange bank.

Hierna wilden we weer naar de bus maar het was even zoeken naar de juiste uitgang, er bleken er 5 te zijn. Uiteindelijk kwamen we toch weer bij de goede terecht en hadden we de bus snel gevonden.

Toen door naar het Palau Reial, daar zouden paviljoens te zien zijn ontworpen door Gaudi. Helaas was dit gesloten wegens werkzaamheden. Dit werd niet gezegd in de informatie in de bus dus waren we wel uitgestapt. Gelukkig hoefden we niet lang op de volgende bus te wachten die ons weer naar het beginpunt bracht.

Daar was het tijd voor een bakje koffie met worteltaart, verrassend lekker! Toen nog een rondje om het plein gelopen en een klein stukje de Ramblas op. Die was erg druk en het liep ook tegen vijf uur dus moesten we naar de shuttlebus en waren om kwart voor zes weer op de camping.

Morgen willen we nog even terug voor de Ramblas en wat winkels kijken en misschien de rode busroute nog doen. Barcelona is een erg leuke stad en we zijn nu toch in de buurt!

Dinsdag 22 maart.

Gisteren zaten we al om negen uur in de shuttlebus naar de stad samen met nog vier stellen van de groep. Toen de bus wegreed regende maar om tien uur was het droog en heeft de zon de rest van de dag geschenen.

Eerst was het tijd voor een bakje koffie in café Zurich op de hoek van de Ramblas. Daar hebben ze erg lekkere koffie. Het was nog rustig dus daarna was de Ramblas aan de beurt met zijn vele souvenirkraampjes en bijzondere gevels. Op het eind staat Columbus nog steeds over zee te kijken.

Hierna was het tijd voor de rode buslijn. We zijn uitgestapt bij de Plaza Espanja vlakbij de oude arena. Hiervandaan kun je via heel veel trappen naar boven lopen naar het vroegere koninklijk paleis wat tegenwoordig nationaal historisch museum is. Van boven heb je mooi uitzicht over de stad. Op de trappen hebben we een broodje gegeten met uitzicht  dus!

Hierboven is weer een bushalte dus zijn we weer ingestapt. De bedoeling was om naar de cabinelift te gaan en daarmee naar beneden te gaan over de haven. De lift was echter gesloten wegens onderhoud. Dit houden we nog tegoed. We zijn toch maar uitgestapt en hebben even door het park gelopen waar al tulpen stonden te bloeien. Ook was er vanaf daar zicht op de stad natuurlijk.

Toen maar weer met de bus naar beneden. De rit ging eerst langs de havens, een groot winkelcentrum, het World Trade centrum en de dierentuin. Uiteindelijk zijn we bij de Gotische wijk uitgestapt. Daardoorheen weer naar de Ramblas en de Plaza Catalunya. Nog wat winkels gekeken en nog een bakje gedaan en toen was het alweer tijd voor de bus terug naar de camping.

’s Avonds was het tijd voor het afscheidsdiner. Het was erg gezellig, in zes weken leer je elkaar maar een beetje kennen natuurlijk  maar toch wel genoeg om een band op te bouwen. Met de één meer als met de ander, dat is logisch. Over het algemeen was de sfeer erg goed. Er was ruimte genoeg om je eigen dingen te doen en iedereen werd geaccepteerd zo als hij was en dat met zoveel verschillende mensen!

Het is ons beslist niet tegen gevallen en we vonden het een luxe om niets te hoeven regelen. De excursies met de bussen en de etentjes waren prima geregeld. De reisbegeleiders waren heel enthousiast en Ad bleek nog te kunnen zingen ook. Kortom prima, alleen vonden we de locaties van de campings niet allemaal geweldig. Veel lagen ver buiten de bebouwde kom.

Vanmorgen is iedereen zijn eigen weg weer gegaan. De meesten meteen naar huis en sommigen blijven nog wat in de buurt.

Wij staan nu in Argeles waar een paar dagen mooi weer is voorspeld.

Hier blijven we even “bijkomen”van de reis. Het is best vreemd zo met zijn tweetjes, even wennen.  Wie weet komt er nog wel een reünie.

Argeles sur Mer.

Woensdag 23 maart.

Vandaag ging heel vaak de reisapp, iedereen liet even horen waar hij was, leuk.

Het was mooi weer en we hebben een wandeling gemaakt over de hele rustige boulevard en door het dorp terug. Vanmiddag lekker in de zon gezeten, meer eigenlijk niet!

Donderdag 24 maart.

Het was tijd om boodschappen te doen dus de fietsen gingen van het rek om naar de Lidl te fietsen, het zonnetje scheen ook nog.

Na de middag werd het bewolkt. De fietsen waren toch van het rek dus hebben we nog een rondje gedaan.

Langs de boulevard en de haven en toen omhoog naar het park Valmy bij het kasteeltje boven Argeles. Vorige keer dat we er waren, in september, bloeide er meer dan nu maar het uitzicht blijft mooi.

Op de terugweg begon het te sputteren maar gelukkig ging het niet hard. De vooruitzichten voor de komende dagen zijn wisselvallig dus gaan we morgen richting Dordogne waar het beter lijkt te zijn.

La Roque-Gageac.

Zaterdag 26 maart.

Gisteren dus naar de Dordogne gereden. De afstand was flink, 430 kilometer, dus we hebben een heel eind tolweg gedaan. Dat schiet lekker op! De navigatie liet ons de laatste 60 km binnendoor rijden en dat had niet gehoeven maar het was wel mooi rijden door de heuvels.

We staan nu op een camping aan de Dordogne vlakbij het dorpje La Roque-Gageac. Hier zijn we vanmiddag even heen gelopen langs de rivier, ongeveer een kilometer. De bovenste huizen zijn gedeeltelijk in de rotsen gebouwd zoals je hier wel vaker ziet. Mooi dorpje maar helaas zijn alle winkeltjes en terrasjes nog dicht. Het is natuurlijk nog geen seizoen maar wel erg mooi weer dus dat is niet slim.

Verder hebben we lekker in de zon gezeten vandaag, het weercijfer was een tien!

Zondag 27 maart.

Weer een tien vandaag! Dus genieten van het zonnetje en vanmiddag een wandeling gedaan, de andere kant op dit keer. Daar is ook een dorpje Castelnaud la Chapelle met een kasteel. Dit heet niet voor niets de vallei van de kastelen.

Het was wel een hele klim dit keer. Boven aan gekomen bleek dat je entree moest betalen voor het kasteel, waren we toch de pinpas vergeten! Gelukkig was er ook op een andere plek uitzicht. In de verte, voorbij het bloeiende koolzaad ligt de camping.

Weer terug nog lekker buiten zitten lezen.

Na het eten is de mat weer opgerold, morgen gaan we verder naar het noorden. Het is mooi geweest, tijd om naar huis te gaan.

Hier willen we nog wel een keer terugkomen, er is nog heel veel te zien en te wandelen.

Donderdag 31 maart.

Gisteren zijn we weer thuisgekomen na een reis van negen weken. De laatste overnachtingen waren ten westen van Orleans en ten westen van Lille vlak bij de Belgische grens.

We kijken met plezier op deze reis terug. Het was voor ons een hele bijzondere ervaring met zoveel mensen op reis. Dat alles al geregeld is was een grote luxe! Nu moeten we het weer zelf doen maar ook dat lukt weer hoor.

De volgende trip is al in de planning. Als alles kan en mag hopen we half juni naar het noorden te gaan, tot aan de Noordkaap. Dan moet de diesel niet te duur worden natuurlijk!