Zondag 19 januari.

Om tien uur liepen we op de souk. Eigenlijk waren we bij de uitgang afgezet, hier staan de volgeladen vrachtwagens met balen stro en hier is ook de ezeltjesstalling. Een stukje verderop is de dierenafdeling, hier koop je koeien, geiten of schapen. Kamelen hebben we niet gezien.

Op de groente- en fruitafdeling was het zo vreselijk druk dat er opstoppingen ontstonden, ook door de vele handkarren waarmee de gekochte spullen voor je naar de weg gebracht kunnen worden.

Het viel hier wel op dat er bijna geen vrouwen liepen, meer naar het zuiden zijn er meer vrouwen die groente kopen, hier doen de mannen dat blijkbaar.

Het terrein is heel groot, ik denk wel bijna een vierkante kilometer en er is van alles te koop. B.v. een nieuwe voordeur, visnetten, huishoudelijke artikelen, gereedschap, planken, kleding en nog veel meer.

Het was ons eigenlijk iets te druk. We zijn op een terrasje gaan zitten om een bakje koffie te drinken en alles even rustig te bekijken. Hier zaten natuurlijk alleen mannen en die dronken allemaal thee. De melk voor onze koffie moest eerst ergens anders gehaald worden maar dat gebeurt wel vaker.

Na de koffie kwamen we weer op een heel ander stuk markt. Hier werd gereedschap gemaakt, o.a. van betonijzer. Er was ook een straatje met wel tien kappers op een rij, ze wilden allemaal Cor zijn baard er wel afhalen! De dadelverkoper was de enige die eigenlijk niet op de foto wou, die stak zijn hand op.

Het is leuk om hier een keer geweest te zijn maar dit is wel een drukke, rommelige souk.

In de loop van de middag werd het bewolkt maar het bleef wel droog gelukkig. We hebben nog een rondje door het dorp gelopen. De camping is netjes maar daar buiten is het rommelig. We hebben wel nettere dorpen gezien.

Maandag 20 januari.

Het heeft vannacht flink geregend. Volgens de weerberichten komt er nog meer dus zijn we weer gaan rijden.

Bij Essaouira zijn we eerst naar de Carre Four geweest om jus d’orange in te slaan, onderweg was alleen de hele zoete te krijgen en dat vinden we niet lekker.

Bij de parkeerplaats bij de duinen werd ons verteld dat we daar niet mochten overnachten. De camping bleek ook verdwenen te zijn, daar staat een groot flatgebouw dus zijn we maar doorgereden. Sidi Kaouki slaan we over want ook hier regent het morgen. Vanaf Ounara tot ver voorbij Essaouira werd de weg aan beide kanten geflankeerd door grote, rode Marokkaanse vlaggen. Het mag wat kosten!

Landschappelijk was het een mooie route vandaag. Heuvelig, met heel veel Argan-bomen en af en toe een dorpje. De meeste parkeerplaatsen worden in beslag genomen door arganolieverkopers maar we vonden toch nog een mooi plekje om een broodje te eten. Over fijnstofuitstoot wordt hier nog steeds niet moeilijk gedaan.  Een eind verderop gaat de weg een heel eind omhoog en dan heb je een mooi uitzicht over waar je hebt gereden. Over de berg zie je ineens de zee en dan gaat  het slingerend naar beneden.

We hebben nog een eind langs de oceaan gereden en nu staan we op camping Atlantica park bij het plaatsje Imi Ouadar, 30 km ten noorden van Agadir. De camping ligt vlak langs de weg en we waren er al eens langsgereden en nu wilden we wel kijken hoe het er uitziet. Het ziet er keurig uit met grote afgebakende plaatsen, een groot zwembad met helaas koud water en goed sanitair. 140 Dirham zonder stroom vinden we wel een beetje duur voor Marokko. De eigenaar is echter een Fransman. Er staan ook veel chalets, in onze ogen heeft de camping niets Marokkaans. Voor een nachtje is het prima!

We hadden net de koffie op en toen kwam er iemand langs van de ANWB. Of hij ons een paar vragen mocht stellen over Marokko voor een artikel  in de kampeer-en caravan kampioen. Hij doet een rondje langs campings om Nederlanders ter plekke te vragen naar hun ervaringen met Marokko. We hebben gezellig een half uur over Marokko zitten praten. Het blad van november waar het artikel in komt krijgen we thuis gestuurd, leuk.

Woensdag 22 januari.

Gisteren zijn we naar camping Le Jardin bij Taroudant gereden. Dat was niet zo’n lange rit dus met de middag waren we er al. Vorig jaar waren we hier ook, dit is een nette, rustig gelegen camping met goede douches, drie km van het centrum van het stadje.

Het weer is hier goed, gisteren konden we tot kwart over zes in de zon zitten. Vandaag ook, alleen af en toe een wolk.

Vanmiddag zijn we naar de stad gefietst om groente en kalkoensvlees. Het stadje is erg gemoedelijk en leuk om door te lopen. Het centrum is ommuurd en hier en daar is een poort. Er zijn veel winkeltjes en het terrasje waar we vorig jaar lekker hebben gegeten is er ook nog. Er rijden ook koetsjes voor een rondritje maar wij lopen en fietsen liever. We hebben ook aardbeien gekocht. Als je denkt dat ze te duur zijn moet je even verderop gaan kijken, scheelde de helft. Wij hadden een halve kilo voor € 0,75.

De fietsenstalling van vorig jaar was verdwenen. We hebben de fietsen maar bij een café gestald. Gelukkig stonden ze er nog!

Donderdag 23 januari.

Het was bewolkt vandaag met af en toe een heel klein beetje regen. Goeie dag om te gaan shoppen!

Eerst op de fiets naar Maroc Telecom, die sloot net zijn deuren voor de middagpauze. Om kwart over twaalf al! Niet erg want de buurman verkocht ook telefoonkaarten volgens het bord bij de deur. Helaas had hij ze niet maar we moesten aan de overkant zijn. Ja hoor, die had ze wel. Fijn! De buurman kwam nog even vragen of het gelukt was, zo behulpzaam zijn ze hier.

Hierna hebben we de fietsen weer bij het café gezet om lopend het stadje in te gaan.

Doordat we via een overdekte markt gingen raakten we de weg een beetje kwijt en kwamen we bij een heel ander plein uit als vorig jaar. Zo zie je nog wat van de stad, leuk, overal drukte. We kregen trek en zijn tajine gaan eten in een echt Marokkaans restaurantje. Het zag er van buiten niet sfeervol uit maar het zat vol, voornamelijk vrouwen. Dan moet het eten goed zijn dachten wij en het was ook erg lekker. Binnen was het ook verrassend schoon, ook de borden en het bestek dat we kregen. Zelfs bij elkaar passend en geen aardappelmesjes. Met de kakelende vrouwen om ons heen hebben we lekker gegeten voor € 6,00.

Hierna zijn we de overdekte berbersouk ingegaan. Cor had al een broek gescoord maar ik wou er ook nog één. Natuurlijk wou ik hem wel passen en er kwam een opvouwbaar scherm tevoorschijn, voor het passen van een broek was het hoog genoeg en ik heb er ook een lekkere “bankhangbroek”bij.

Er waren veel “Blokkertjes” maar we konden geen goede trechter vinden, goeie reden om weer naar een andere markt te gaan. We lopen ook altijd graag langs de geurige en kleurige kruiden en specerijen.

Na nog een “nos-nosje” in de stad zijn we weer terug gefietst naar de camping.

De zon wou niet komen vandaag maar vanaf morgen is hij/zij er weer. In het noorden is wel veel regen gevallen lazen we.

Vrijdag 24 januari.

En ja hoor, het zonnetje was er weer dus wasdag vandaag. Hier is een goede wasmachine voor 40 dirham te gebruiken. Er zijn ook waslijnen en dat is niet overal.

Vanmiddag zijn we op de fiets gestapt. Buiten de poort niet links naar de stad maar rechtsaf. Na twee kilometer is een dorpje, onderweg heb je zicht op de Hoge Atlas. Het dorpje bleek groter dan we dachten. Na een paar kilometer dwalen door onverharde straatjes met mooie en minder mooie huizen kwamen we bij de doorgaande weg uit. Wat zal het een modderpoel zijn als het heeft geregend. Hier hebben we nog even naar een andere camping gekeken, le Grande camping de Taroudant. Het ziet er keurig uit, maar je staat op beton en hij ligt pal naast de doorgaande weg, hier zouden wij niet gauw gaan staan. We zijn weer door het dorp terug gefietst. Hier roepen de kinderen bijna allemaal bonjour! En ze vragen nergens om. Ook veel volwassenen groeten heel vriendelijk.

We waren zomaar nieuwsgierig of er een dorp zou zijn want het weggetje langs de camping kan behoorlijk druk zijn.

Terug op de camping hebben we tot zes uur buiten gezeten.

Klik op de foto om te vergroten.

Zaterdag 25 januari.

Vandaag een fotoreportage van deze keurige gemoedelijke camping. Er is een receptie, een netjes douchegebouwtje en in de buitenkeuken wordt op bestelling heerlijk gekookt.

Vanmiddag zijn we nog even naar de stad geweest. De camperplaats binnen de muur is er niet meer zagen we. Maar het kan volgende week wel weer anders zijn!

Morgen maar weer een stukje rijden.

Zondag 26 januari.

Vandaag hebben we een mooie rit gemaakt. We zijn de tizn’test pas opgereden tot het cafeetje met het mooie uitzicht. We wilden niet helemaal doorrijden naar Marrakech maar alleen even boven kijken.

Onderweg eerst nog een bakje gedaan bij een voetbalveld. Hier was plaats genoeg om even te staan en er lag ook geen glas wat helaas op veel plaatsen wel anders is. De route ging langs de sinaasappel- en mandarijnboomgaarden. Deze meneer had zijn kar vol met mandarijnstruiken, die worden denk ik op deze manier geplukt.

Op weg naar boven, over een goede tweebaansweg, kom je nog wat dorpjes tegen in de diepte. Na heel veel slingers ligt op 1800 meter hoogte een klein cafeetje met wel heel mooi uitzicht. Hier wilde ik heel graag even naar toe. Het was er niet druk vandaag. De eigenaar zette een tafeltje en een paar stoeltjes voor ons neer op het randje zodat we in het zonnetje gezeten goed konden kijken. Bakje koffie erbij met koekjes, wat wil een mens nog meer!

Na een poosje zijn we rustig weer terug naar beneden gegaan. Op 1400 meter hoogte bloeien al amandelbomen. Onder aan de pas staan arganbomen. We hadden het geluk dat er net een kudde geiten liep, die klimmen in de bomen om de noten te kunnen eten.

Onderweg hebben we nog een poosje in de zon gezeten en om half vijf waren we weer in Taroudant. Het is leuk om een avond bij de muur te staan. ’s Avonds gaat iedereen naar het centrum en er loopt heel veel voor de camper langs.

Net lekker in de stad gegeten, kalkoenspiesjes, patat, salade en cola, voor € 8,00.

Gerard en Margot zijn in Sete op de boot gegaan en komen dinsdagavond aan in Tanger Med. Over een aantal dagen gaan we weer gezellig samen verder reizen.

Dinsdag 28 januari.

We hebben de mat weer uitgerold bij meneer Bakanou op de camping. Gisteren onderweg hier naartoe waren er weer veel vlaggen langs de kant van de weg. Bakanou  vertelde ons dat het is voor de koning die hier eerdaags in de buurt komt om een groot drinkwaterproject te openen.

Deze camping ligt bij een klein dorpje 25 km ten zuiden van Agadir, midden tussen de broeikassen. We zijn hier wel vaker geweest. Het is hier lekker rustig. Je kunt hier een beetje fietsen en wandelen, het strand is 5 km verderop.

Vandaag was de wekelijkse barbecue met grote kamelenkarbonades, met een soort aardappelpannenkoeken dit keer. Best lekker!

Vanmiddag hebben we een rondje gefietst en brood gehaald in het dorp. Er zijn een paar kleine winkeltjes waar ze echt van alles verkopen.

Het was weer heerlijk weer vandaag.

Woensdag 29 januari.

Heerlijk geslapen vannacht. We zijn al twee keer door de vroege moskee heengeslapen.

Het was weer fietsweer vandaag. Nu de andere kant op. De heenweg ging door dorpjes, langs arganbomen en muurtjes met cactussen. Overal kom je langs piepkleine winkeltjes. De kippenboer was heel herkenbaar.

Voor de terugweg hadden we een andere weg gevonden op Maps Me. Toch wel handig zo’n mobieltje! De weg liep een kilometer of drie tussen rijen broeikassen door, bananen aan de ene kant en tomaten aan de andere kant. Het wegdek was niet zo best, zand en grint. Na een poosje kwamen we in een dorpje en dat lag aan de doorgaande weg naar de camping. We zijn bijna de hele middag op pad geweest en waren blij weer op de camping te zijn. We hebben geen E-bike mee en het is hier best wel glooiend. Goed voor de conditie!

Vanmorgen kwam de visboer de vis brengen die we gisteren hadden besteld, dorade, een soort brasem met vrij rood vlees. Dus vanavond moest er vis gebakken worden. De pan met olie stond buiten af te koelen terwijl we zaten te eten. Die hoefde niet meer afgespoeld te worden want hij was al schoongemaakt door de campinghond. Makkelijk hoor, morgen gaan alle vieze pannen naar buiten. We konden er wel om lachen, de campingbaas mopperde op de hond.