23 september.

De kerk ging de hele nacht door dus zijn we weer verder gereden.

Eerst door de groene heuvels van de Kocevski Rog naar Kocevje. Toen een stukje naar het noorden door een dal en daarna westwaarts door de heuvels naar Cerknica. Als het in de herfst veel regent vormt zich hier een groot meer wat dan vervolgens langzaam in de bodem wegzakt. De grond is heel poreus en eronder liggen karstgrotten en spelonken waar het water dan inzakt. In juni en juli is het meer soms helemaal verdwenen en dan grazen er koeien.  Er was nu een klein meertje.

Volgens de cp-app kun je hier overnachten maar dat wilden we niet want het was een gewone parkeerplaats dus zijn we weer verder gereden en staan nu in Pivka bij het oorlogsmuseum op een legale cp met weer mooi uitzicht op het dal.

25 september.

Gistermorgen werden we om 7 uur wakker van een stortbui met onweer. De camper stond te schudden van de windstoten maar na een uur was het gelukkig weer over en scheen de zon. Het waaide gister en vandaag wel hard af en toe. Maar in de luwte is het lekker.

We staan nu op een cp bij Dornberg, een klein dorpje in een wijnstreek. Het weggetje er naar toe was wel wat smal maar gelukkig niet zo druk dus dat ging toch prima.

De cp hoort ook bij een wijngoed en dat kun je af en toe ruiken!

Gistermiddag lekker geluierd bij het zwembad, het water is helaas wat aan de frisse kant.

Vanmorgen wilden we wat fietsen. Helaas zijn we niet zover gekomen want je kunt alleen over de hoofdwegen en die zijn druk. De kleine zijweggetjes lopen allemaal dood bij huizen. Uiteindelijk hebben we nog een rondje kunnen doen door de wijnvelden achter de cp. Hier staan ook bomen met kakifruit. Ik wist niet dat dat hier ook groeit.

Op het ogenblik zijn ze druk bezig om de druiven met de hand te plukken. Volgens ons is de oogst prima!

26 september.

Maar weer een stukje gereden vandaag. Eerst de druivenvallei uit naar Novo Gorica en toen het smalle dal in van de rivier de Soca met aan weerszijden hoge groene bergen. Hele mooie weg maar helaas wordt ook hier erg hard gereden, ook door het vele vrachtverkeer. Af en toe dus file achter ons!

We staan nu op een camping net buiten het stadje Tolmin aan de rivier de Tolmin.Het ligt in een mooie vallei aan de zuidkant van de Julische Alpen en het Triglav-nationaalpark.

Vanmiddag hebben we een wandeling gemaakt langs de Tolmin naar de plek waar deze uitkomt in de Soca-rivier. Mooi loopje en af en toe moesten we even bukken om onder de rotsen door te kunnen lopen.

We hebben een goed plekje uitgekozen want we konden tot zes uur in de zon zitten. Toen ging de zon achter de berg en dat scheelt meteen tien graden. Vannacht wordt het waarschijnlijk een graadje of vijf. Lekker de kachel aan!

27 september.

Slaapt lekker hoor als het zo afkoelt. Vanmorgen eerst even de kachel aan en om kwart voor negen kwam de zon op de camper en wordt het vanzelf warm. Pas om tien uur is het lekker om buiten te zitten, kun je toch merken dat het eind september is.

Om elf uur zijn we op de fiets gestapt om naar de kloof te gaan. Via Tolmin en nog een klein dorpje was het 5 km, goed te doen dus. Omdat het één of andere feestdag is hoefden we vandaag geen entree te betalen. Anders wel omdat de Tolmin-kloof bij het nationaal park hoort.

De kloof is niet heel lang maar wel diep en er is ook een zijkloof en veel trappetjes en een paar bruggen. Terug ga je dan over een brug die 60 meter boven het water ligt en een smal weggetje. Deze brug is in 1911 door de plaatselijke bevolking gemaakt om gemakkelijker naar het volgende, hooggelegen dorpje te kunnen gaan. Af en toe rijden daar dan ook auto’s.

Al met al hebben we een paar uur heerlijk gelopen. Terug naar de camping ging over een pad langs de rivier.

28 september.

De was moest gedaan en een beetje gepoetst vanmorgen want dat was al weer een poosje geleden.

Na de middag zijn we op de fiets gestapt naar een dorpje verderop. Onderweg stond een twee-persoons houten rustbank waar vanaf we mooi over de vallei konden kijken.

Hiervandaan was het nog een half uur lopen (klimmen) naar de Beri-slap,is waterval. Over een smal ruig pad met veel rotsblokken kwamen we boven. Er was niet heel veel water maar het was toch wel een mooi gezicht. Het loopje was al de moeite waard.

29 september.

Het is wat koeler geworden en harder gaan waaien maar de zon scheen nog volop dus zijn we weer gaan fietsen vanmorgen.

We hadden een leuk rondje bedacht op de kaart maar eerst moesten we wel een eindje omhoog. Door wat kleine hoog gelegen gehuchtjes gefietst, daar stonden een paar koeien om appeltjes te schooien en die kregen ze ook! Vast goed voor de melk.

Af en toe kon je ook mooi op de rivier de Soca kijken.

Even voorbij Hum vonden we een bankje met uitzicht om een broodje te eten. En jawel hoor, een paar kilometer verderop het bordje “slap “. Op het bordje stond 10 minuten lopen dus dat gingen we doen. Het ging alleen nogal stijl omhoog dus het duurde iets langer. Er was niet veel water maar het was wel een mooi plekje. We vonden er een boek waar je je naam in kan schrijven. Onze kinderen hadden in deze buurt eind april een huis gehuurd dus bladerden we even door het boek. Op 23 april kwamen we de familie Vermaat tegen. Dat was wel even bijzonder om te lezen. We hebben zelf ook onze naam er maar ingezet.

Daarna verder naar beneden, via Kneza richting Klavze waar het gehuurde huis zou moeten staan. Er stonden niet veel huizen dus dat hadden we snel gevonden. We hadden wel foto’s gezien natuurlijk maar in het echt ziet het altijd mooier. Van de buurman/ beheerder mochten we wel even kijken dus dat hebben we ook gedaan. Leuk hoor!

Nu staat het huis leeg want de eigenaar woont in Engeland.

De weg bleef dalen tot we weer bij de Soca waren en via Most na Soci zijn we weer naar de camping gefietst. Was een bijzonder rondje van 30 km.