Dinsdag 12 maart.

Eenzame rit vandaag door verlaten landschappen. Een paar stadjes gehad onderweg, Tazzarine, Alnif en Rissani en een paar hele kleine dorpjes. Ergens in de middle of nowhere stond een bord dat politiecontrole aangaf. Het was de heren te warm denk ik, ze zaten onder een boompje gezellig thee te drinken in plaats van op de weg te letten. Er was ook niet zoveel om op te letten.

Om een uur of half vier waren we op de camping bij Merzouga en de zandduinen.  Er staat niet heel veel op de camping, we zijn drukker gewend. De weerberichten zijn lekker warm de komende week.

Woensdag 13 maart.

Het koelde vannacht gelukkig lekker af dus konden we lekker slapen. Vanmorgen was het zonnetje er meteen bij en lekker in de zon koffie gedronken. Daarna warmde het snel op. We zijn op de fiets gegaan en met een windje erbij was dat lekker.

Eerst hebben we even bij Kanz Erramal gekeken. Daar hebben we een paar keer heerlijk gestaan maar nu zijn ze nog steeds aan het bouwen, net als vorig jaar. Het is een rommeltje en er stonden ook geen campers. Jammer.

Daarna zijn we naar Hassibalied gefietst, het dorpje vlakbij de camping. Als je het dorp uitfietst kom je op een grote kale vlakte bij de duinen. Hier staan heel veel dromedarissen te wachten om ’s avonds de duinen in te gaan met toeristen. Heel bijzonder om hier even te fietsen.

In het dorpje zijn een paar levensmiddelenwinkeltjes, souvenirwinkeltjes, restaurantjes en heel veel hotels. In de winkeltjes is wel alles wat je nodig hebt en op een klein terrasje hebben we heerlijke vers klaargemaakte tajine gegeten.

Terug op de camping hebben we ons eerst een poosje koest gehouden in de schaduw want de zon was wel heet geworden. Tegen de avond zijn we het duin nog een stukje ingelopen, dit blijft mooi. Helaas komen er steeds meer motoren en quads in de duinen crossen. Dat geeft lawaai en stank en hoort hier niet. Gelukkig liepen er ook weer kamelen!

Donderdag 14 maart.

Weer mooi weer vandaag. Vannacht waaide het wel wat en vanmorgen ook dus zijn we niet gaan fietsen maar gaan lopen. Door het duin heen en voor de hotels over de weg terug. Langs een paar mopperende kamelen, het geluid dat ze maken klinkt echt als mopperen. Daar was geen reden voor, ze hadden een goed gevulde voerbak en ze krijgen aandacht genoeg.

Terug op de camping hadden we nog een gesprek met de eigenaar. Deze man spreekt goed Engels en hij vertelde ons dat er aan wordt gewerkt om de overlast van de motoren in de duinen te verminderen door een afgebakend gebied speciaal voor motoren te maken. De bivaks moeten ook uit de duinen weg dan is er al minder aantrekkingskracht. Hopen dat het gaat lukken.

Vanmiddag stond er nog steeds een windje en konden we lekker in de zon zitten.

Morgen willen we op de fiets naar een meer in de buurt waar veel flamingo’s zitten. Een groep Nederlanders is er gisteren heen geweest met 4x4 auto’s. Het is maar acht kilometer dus we gaan het op de fiets proberen.

Vrijdag 15 maart.

Om half elf zijn we op de fiets gestapt. Eerst naar Merzouga en daar moesten we een onverharde weg in. Soms splitste de weg zich en dan namen we het pad waar het meeste gereden wordt. Na drie kilometer stonden we voor het meer. Bijzonder hier in de droogte. We hebben net gelezen dat hier sommige jaren als het niet geregend heeft helemaal geen meer is en dus ook geen flamingo’s. Nu zagen we een paar grote groepen aan de overkant in het water.

We wilden graag wat dichterbij komen dus zijn we een stuk langs het meer gaan fietsen. Er zijn genoeg onverharde paden en het ging goed. Aan de overkant gekomen waren we iets dichterbij. Er komen hier best veel auto’s dus de vogels komen niet heel dicht bij de kant maar we konden ze goed bekijken.

Als ze in het water staan zijn ze gewoon wit. Als ze aan komen vliegen en dalen kun je goed zien dat de onderkant van de vleugels zwart en oranje is. Dit is een heel mooi gezicht. Verderop zaten nog twee groepen en af en toe vlogen er wat heen en weer. We hebben vol bewondering naar dit kleurige schouwspel staan kijken. We hadden de tijd, broodje meegenomen, prachtig.

Via een andere onverharde weg zijn we weer teruggefietst. Om het meer groeit veel groen en hier en daar een veld kamille.

Terug was helemaal onverharde weg en dat is af en toe zwaar trappen en in zo’n leegte verkijk je je ook op de afstand, is het verder dan je denkt. Maar het was beslist de moeite waard.

Zaterdag 16 maart.

Tegen de middag stapten we op de fiets naar Merzouga want we dachten dat er souk was. De souk was vrijdag geweest, helaas. Met zijn vieren gezellig in het dorp gegeten.

Tegen de avond nog een rondje duin gedaan. Dat is altijd leuk, vooral naar beneden lopen en dan lekker wegzakken tot je kuiten.

Zondag 17 maart.

Na de koffie broodjes gesmeerd en weer gaan fietsen. Dit keer een eind voorbij Merzouga. De Duitse buurman had gezegd dat daar een plaats moest zijn waar je mooie stenen zou kunnen vinden. Ongeveer 10 km voorbij Merzouga moesten we afslaan naar een piste voor 4x4 auto’s. Na een km werd het te zwaar, de banden zakten weg in het zand. Gelukkig stond daar een grote boom waar we ons broodje onder konden eten in de schaduw. Dit was bij een hotel waar ook wat campers stonden. Terwijl we daar zaten zijn er een stuk of tien 4x4 auto’s via deze piste de bergen ingereden. Het schijnt dat dit een oefenpiste is voor de vroegere Parijs – Dakar ralley. Voor ons op de fiets was het niet te doen.

Terug op de weg hoorden we Afrikaanse muziek dus wij die kant op. Het bleek echter de radio van een restaurantje te zijn. Dit zag er leuk uit en daar zijn we wat gaan drinken. Het dorpje erachter was niet zoveel maar ook daar woonden mensen.

Om een uur of half vijf waren we weer op de camping. Lekker even in de schaduw. Na een uurtje kwamen de eerste wolken en lag het grote duin plotseling in de schaduw. De lucht werd grauw en de campingbaas kwam waarschuwen dat er zand aan kwam en dat we alles dicht moesten doen. Dat hebben we ook maar gedaan want het werd steeds bruiner in de lucht. Om een uur of zes was er overal zand. We moesten wel naar binnen maar daar was het 30 graden. Om zeven uur zijn we toch maar gaan koken en om half acht kon de deur op een kier en een half uur later was de wind gaan liggen.

Nu is het weer helemaal helder en windstil. Morgen weer mooi weer, insjallah.