30 september.

Foto’s kiezen was moeilijk vandaag want het was een bijzonder mooi fietstochtje.

Eerst over een smalle weg een heel eind omhoog tot het nationaal park.

Daarna nog 7 km over een soort grintpad langs de kloof van de rivier de Tolmin slingerend  omhoog tot een parkeerplaats. Op plaatsen met minder bomen kon je goed de overkant en de diepte zien.

Vanaf de P was het nog 20 minuten stijl omhoog lopen. En daar was het kerkje, the memorial church of the holy spirit.

Dit bijzondere kerkje is gebouwd in 1916 door de manschappen van de derde bergbrigade, een strijdmacht van het vijftiende corps. Ter nagedachtenis aan hun kameraden die hier gesneuveld zijn tussen 1915 en 1917 tijdens de eerste wereldoorlog. In de kerk staan hun namen op houten panelen. Aan de buiten kant staan de wapens van de regio’s waar ze vandaan kwamen.

Het kerkje ligt op een hele mooie plek aan het eind van het dal vlakbij de plaats waar de rivier de Tolmin ontspringt.

Gelukkig reden er ook op de terugweg niet veel auto’s want door de losse stenen naar beneden fietsen gaat niet zonder slingeren.

Op het laatste stukje van het pad, vlakbij Tolmin, ligt de begraafplaats van deze soldaten.

2 oktober.

Inmiddels zijn we onder in Duitsland.

Het werd kouder in Slovenië dus zijn we gisteren een stukje terug gereden.

Via Bovec en de Predelpas naar Italie. Als je het hoogste punt gepasseerd bent, 1250 meter, en de grens over dan ligt er een heel mooi stuwmeer voor je. Via Tarvisio zijn we naar Oostenrijk gereden. Dat was nog even uitkijken want Truus stuurde ons in Tarvisio een straatje in wat verboden was voor verkeer breder dan 2 meter! Truus denkt dat we in een gewone auto rijden. Maar we konden op tijd keren en er was een andere route. Eenmaal in Oostenrijk ging het via Hermagor en Lienz naar het Pustertal en zo Italie weer in. Klinkt ingewikkeld maar ging prima en we wilden tolwegen vermijden. Is gelukt! We hebben overnacht in Rasun. Hier regende het de verdere middag en avond.

Vanmorgen op tijd weer weg richting Brixen en dan richting Brenner.

Het was mooi weer en de toppen van de bergen zijn al wit. We zijn weer eens ouderwets, niet over de snelweg, over de Brennerpas gegaan. Dat was alweer een poos geleden maar is toch wel erg mooi. De top van de Patscherkofel was ook mooi wit. Ik, Wil, moest toch wel weer aan de wintersport in Neustift denken. Het is dat de weerberichten niet goed zijn anders waren we even langs gegaan.

Door Insbruck ging ook vlot, we wisten de weg nog. Op de P boven Nasareith was het tijd voor een broodje. Hier zijn we al heel vaak gestopt voor het uitzicht.

Hierna kwam de Fernpas, blijft ook een hele mooi route.

Zo zijn we vanuit Tolmin naar Nesselwang helemaal tolvrij gereden en we denken een goede route gevonden te hebben naar Slovenië.

Je moet geen haast hebben maar wij vinden het wel heel mooi rijden door al die dorpjes.

3 oktober.

Tot gisteravond laat kwamen er nog campers aanrijden op de cp maar die was toch echt helemaal vol. Het is hier altijd druk maar dit hadden we niet verwacht. Misschien komt het omdat het hier herfstvakantie is.

Vanmorgen zijn we op tijd vertrokken. Onderweg viel het op dat de parkeerplaatsen vol stonden met vrachtauto’s. Even gegoogeld en toen bleek dat het een nationale feestdag is dus dan mogen ze ook niet rijden. Het was wel heel druk met gewone auto’s.

Ons doel was de cp bij de outlet bij Wertheim. Truus gaf al file in de buurt van de afslag en ja hoor aan beide kanten van de grote weg bij de afslag Wertheim, vette file! Iedereen gaat blijkbaar op zijn vrije dag naar de outlet. We zijn maar doorgereden. Een nieuwe plaats gezocht op de app en zo kwamen we in Seligenstad, net voor Frankfurt.

Eerst koffie gedronken en toen een rondje gelopen, doen we meestal wel even. Onderweg naar de Altstad zagen we al borden met de aankondiging van een traditionele mostpressing. Voor de abdij waren ze aan het appels persen van de nieuwe oogst. Dit is hier traditie en de mensen zitten gezellig sap te drinken en wafels te eten.

De abdij is prachtig. Er is ook een groot kloostercomplex bij met een grote kloostertuin waar nog veel staat te bloeien.

Er zijn ook een paar straten met vakwerkhuizen en er was zowaar federweiss te krijgen, met zwiebelkuchen! Zo hadden we alvast een voorproefje op de Moezel, waar we morgen heengaan!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

De Moezel 

4 oktober.

Na een drukke rit staan we aan de Moezel.

Er was veel vrachtverkeer en een flink aantal wegwerkzaamheden maar gelukkig hoefden we niet zover. Het laatste stukje stuurde Truus ons nog naar een weg met een hoogtebeperking van 2,50 meter dus moesten we weer terug. Omdat er aan dit deel van de Moezel geen goede camperplaatsen zijn staan we nu op een camping bij Burgen. Hier hebben we nog nooit gefietst dus dat gaan we morgen maar eens doen.

Het is hier mooi weer en we hebben uitzicht op de plek waar de parasailers naar beneden springen.

5 oktober.

Vannacht was het afgekoeld tot 6 graden. Dat hebben we hier nog nooit gehad. Het duurde vanmorgen dan ook even voor de zon er door was. Maar om een uur of half elf kwam hij te voorschijn en om twintig voor zes ging hij weer achter de berg.

Om half 12 gingen we op de fiets en in de schaduw was het nog wel fris maar het warmde al snel op. Mooi rondje gefietst, een brug de ene kant op en een brug de andere kant op. Zo krijg je vanzelf een rondje en kun je alles van twee kanten bekijken. Er was een mooie burcht onderweg, leuke dorpjes met aparte huizen en natuurlijk veel druiven! Er is nog steeds veel vrachtvervoer over de Moezel, je ziet regelmatig grote vrachtschepen voorbijkomen. Helaas geen leuke terrasjes gezien onderweg dus die houden we nog tegoed. Wel notenbomen maar die zijn in de dorpjes hier allemaal privat. Daar hadden we helemaal geen erg in maar we werden wel aangesproken dat we geen noten mochten meenemen. Gelukkig hebben we al een zak vol uit Slovenië.

6 oktober.

Het was toch wel een beetje druk op de camping met aan de ene kant de trein en aan de andere kant een drukke verkeersweg dus zijn we maar weer een stukje verder gereden. We staan nu in Valwig, 4 km voorbij Cochem. Hier is een leuke cp met uitzicht op de Moezel.

Toen we hier om 11 uur kwamen kwam de zon er ook door en konden we al gauw buiten zitten.

Vanmiddag zijn we naar Cochem gefietst. Het was gezellig druk in het stadje en ook op het water met al die boten. Lekker weer even een terrasje gedaan voor de federweisser.

Terug bij de camper konden we weer in de zon zitten. Door alle kronkels in de rivier staan we nu heel anders en de zon was er tot kwart over zes.

Het is hier een stuk rustiger dan op de camping. Er is geen trein en er wordt minder hard gereden.