1 februari.

We staan in Asilah op de cp aan het strand. bij de haven kan niet meer. Daar is een poort gebouwd en allemaal hekken neergezet. Maar laten we bij het begin beginnen.

Dinsdag stonden we om 10 uur op de haven van Algeciras. Bij Carlos hadden ze gezegd dat er nog geen boten vertrokken maar dat we het beste wel naar de haven konden gaan omdat het er natuurlijk steeds drukker werd. Dan kun je beter maar vast in de rij staan.

Het was er al best druk. Ook met volgepakte auto’s met kleine kinderen en oma’s en volgestouwde busjes, het bekende beeld.

We hebben ons niet verveeld. Beetje rondjes gelopen, gelezen en af en toe naar de terminal voor informatie. Maar alles bleef gecanceld. Aan het einde van de middag kwam er op het bord dat er om 8 uur een boot zou varen. Inderdaad kwam er om een uur of half 7 beweging in de massa. Alle Marokkanen wilden tegelijk weg dus een hoop getoeter en chaos. Uiteindelijk zijn er 4 boten volgestouwd en bleven er alleen nog wat campers over, wij ook dus. De volgende boot stond om 8 uur de volgende morgen gepland. We zijn dus maar “lekker” gaan slapen. Het was best wel rumoerig op de haven en er was ook wel veel verkeerslawaai.

De boot van 8 uur vertrok om 9 uur en anderhalf uur later waren we aan de andere kant. Het deinde nog wel flink maar gelukkig zijn we niet zeeziek geweest. De douaneformaliteiten gingen redelijk snel.

De eerste rit was naar Tanger om boodschappen te doen, een gasfles te kopen en diesel te tanken. De diesel kost hier 90 cent en bij de Africia hadden ze ook een gasfles voor ons.

In Asilah hadden Gerard en Margot een plekje voor ons vrijgehouden op de cp bij het strand.

Vanmorgen scheen de zon en zijn we heerlijk een paar uur het stadje in geweest.  In de medina zijn weer nieuwe muurschilderingen gemaakt, heel leuk om te zien. In de stad zelf is het nog net zo chaotisch en gezellig rumoerig als de vorige keer. Allemaal koopwaar langs de straat, waar koop je nog een mooie bloemkool voor 45 cent?

Vanmiddag hebben we lekker een poos in de zon gezeten bij de camper.

Gerard en Margot zijn naar Tanger geweest naar een garage want ze hebben problemen met de verlichting van het fietsenrek. Helaas kwamen ze onverrichterzake weer terug maar er is ze gezegd dat ze zo wel mogen rijden hier. Zonder hoes op de fietsen zijn de achterlichten van de camper goed te zien en dat is hier genoeg.

Morgen rijden we door naar El Jadida, daar is het iets warmer dan hier.

3 februari.

Gisteren zijn we uit Asilah vertrokken. We hebben 400 km gereden naar de warmte en staan nu in El Jadida. Het was erg mooi weer onderweg en bij Rabat hoefden we niet meer binnendoor want de snelweg loopt nu door, zelfs tot Safi. Dus geen gedoe meer met lastige politieagenten en rode/groene stoplichten.

Onderweg kwamen we ook nog een bord tergen met hele vreemde letters, we kunnen echt niet bedenken wat voor schrift het is. 

Toen we een broodje wilden gaan eten kwamen we op een overvolle parkeerplaats. Wij vonden nog een plekje en zagen de camper van Gerard en Margot ook staan. Die wilden net wegrijden toen er een Marokkaanse met haar auto achteruit kwam en tegen de zijkant van de camper aan kwam. Gerard stond op dat moment stil en zij kwam achteruit dus het was haar schuld. Maar dat was niet waar natuurlijk en ze begon een partij te schreeuwen. In het Engels dus het was wel te verstaan. Ze gaf Gerard de schuld en ze wilde wel de politie bellen en dan zou ze ook gelijk krijgen omdat ze Marokkaanse is zei ze. Gelukkig bleek Gerard geen schade te hebben. En met instemming van  beide kanten is iedereen uiteindelijk door gereden.

Gelukkig goed afgelopen dus.

Vanmorgen scheen de zon weer volop. We hebben lekker bij de camper gerommeld en van de zon genoten. De mannen hebben nog even onder Gerard zijn camper gelegen en de oorzaak van de verlichtingproblemen gevonden maar niet kunnen maken. Door een draadbreuk moet er een nieuwe kabelboom komen dus moeten ze naar een garage maar gelukkig is er geen haast bij.

Vanmiddag zijn we naar de stad gelopen, ongeveer 3 km bij de camping vandaan. Je moet lang een lange promenade en het was druk op het strand. In de winkelstraten is het ook altijd gezellig en we zijn bij een café gaan zitten voor muntthee en om te kunnen kijken wat er allemaal op straat gebeurt. Chaos! Natuurlijk zijn we ook nog even in de Portugese wijk geweest.

De weerberichten zijn de komende dagen niet zo goed maar deze dag hebben we vast gehad!

4 februari.

De weerberichten klopten precies, bijna de hele dag regen. We mogen nog 85 dagen hier blijven dus we krijgen vast nog wel genoeg zon.

’s Nachts is het ongeveer 6 graden en we hebben een butaangasfles gekocht want hier is bijna geen propaan te krijgen. Door deze lage temperatuur krijgt de koelkast te weinig gas en dan stopt hij er tegen de ochtend mee. Pas als het buiten wat warmer wordt doet hij het weer. Dit is wel lastig want de vriezer zit vol! Vannacht gaan we hem op lpg zetten, hopelijk blijft hij het dan doen. Anders moeten we op stroom tot het ’s nachts wat warmer wordt.

Dit kan nog even duren want de berichten zijn nog niet zo goed. Morgen gaan we maar weer een stukje zuidelijker daar is het misschien iets warmer.

5 februari.

Vandaag hebben we een erg mooie rit gemaakt. Het eerste stuk was over een nieuwe tolweg. Er was bijna geen verkeer dus dat schoot lekker op. We kwamen wel een oplegger tegen volgeladen met oude taxi’s die na jaren van trouwe dienst vervangen zijn door glimmende nieuwe auto’s. Als we het goed hebben begrepen worden ze gesubsidieerd door de staat.

Het landschap was ook erg mooi, groen, heuvelig met af en toe huizen met door muurtjes omgeven weiden en akkers.

Toen we later van de snelweg af waren voelden we ons pas echt in Marokko. Door de stadjes rijden vinden we erg leuk. Een hoop drukte op straat vooral als er markt is. Er zijn nog steeds veel ezel- en paardenkarren op de weg. Als je aan komt rijden denk je wel eens, hoe moet dat allemaal, maar gewoon langzaam doorrijden en er komt vanzelf ruimte.

Nu staan we bij Essaouira op de camping en we hebben nog even in de zon gezeten vanmiddag. Onderweg hebben we ook wel regen gehad maar ook zon. Het viel ons erg mee met het weer.

6 februari.

 Het leek erg mooi weer vanmorgen dus de fietsen van het rek gehaald en op naar de stad. Onderweg kregen we bui en gingen we schuilen. Op een gegeven moment kwam er een heel bekende camper aanrijden.

Het waren twee oude bekenden van de NKC.  We wisten dat ze in de buurt waren maar om ze nu te zien was wel raar. Ze stopten meteen en we hebben gezellig koffie gedronken. Heel bijzonder om elkaar in Marokko tegen te komen.

Later in de stad kwamen we ze weer tegen en toen hebben we met z’n allen geluncht.

Inmiddels was het erg mooi weer geworden en we hebben heerlijk door het stadje geslenterd en wat boodschapjes gedaan bij de plaatselijke handelaren. Hun groente en fruit is veel beter dan in de supermarkt.

Margot had verse munt meegenomen en daar hebben we later bij de camper thee van gezet en nog even buiten gezeten. 

7 februari.

Nadat we hadden afgerekend hebben we koers gezet maar Agadir. Eerst hebben we nog even diesel getankt, 70 liter voor omgerekend 63 euro, dat is wel leuk hier.

Je kunt zien dat je wat naar het zuiden komt want het landschap wordt iets minder groen. In deze omgeving staan wel veel arganbomen maar de geiten hadden een snipperdag vanwege de regen denk ik want er zat er niet één in de bomen. We reden wel mooi door de heuvels.

Toen we in de buurt van Agadir kwamen begon het echt te hozen. De wegen zijn er hier niet op berekend, af en toe stond de halve weg onder water of liep er een soort rivier overheen.

Om een uur of half twee waren we bij de camping in Agadir. Gerard en Margot waren er al en waren wezen vragen of er plaats was. Toen de wachter om bier vroeg en Margot zei dat ze dat niet had, was er ook geen plaats. Het zag er ook niet zo florissant uit dus we zijn maar naar een andere camping gegaan. We staan nu bij Imourane, 14 km ten noorden van Agadir. We staan langs het pad want de camping is vol. Als er plaats is krijgen we een plaatsje, insjallah.

We hebben stroom genomen voor de koelkast maar ieder kwartier valt de stroom uit. Misschien komt het wel door de regen maar het is wel lastig. Hopelijk komt het nog in orde vanavond!

8 februari.

Vanmorgen scheen de zon al vroeg. Lekker!

Na het ontbijt zijn we eerst naar de receptie gegaan om de stroom er af te laten halen. Van half 8 tot half 9 is wel 10 keer de stroom er af geweest. Daar hebben we niets aan dus we doen wel zonder.

Dit is echt een mega camping met 450 plaatsen vol overwinteraars, we snappen dan ook niet dat ze de stroom niet in orde hebben.

Na de koffie zijn we even het dorpje in gelopen en hier een paar boodschappen gedaan. In dit dorp worden volop nieuwe appartementen gebouwd en langs het hele strand zijn ze ook druk bezig.

Waar we 4 jaar geleden boven het strand hebben gestaan bij Taghazoute staat nu een appartementencomplex. Dit kun je hier vanaf het strand zien liggen.

Het was vandaag een dag dat we lekker in de zon konden zitten, wel in de luwte want het waaide wel erg hard.

De weerberichten worden al beter. Morgen gaan we met de bus naar Agadir. Als er morgenavond nog geen zicht is op een goede plaats gaan we verder door naar het zuiden.

9 februari.

Om elf uur zijn we met de bus naar Agadir gegaan met zijn vieren. De bus stopt hier voor de camping, dat is makkelijk en voor 50 eurocent per persoon ben je in Agadir.

We waren nog maar net uitgestapt en stonden en beetje rond te kijken waar we heen zouden gaan toen we werden aangesproken door een vriendelijke Engelssprekende man. We raakten in gesprek en we vroegen hem waar het centrum was. Hij legde het uit en zei dat we geluk hadden want vandaag zou het een festivaldag van de arganolie zijn. Er zou van alles met arganolie te doen zijn in het centrum, dus wij op weg. Drie minuten later reed hij ons achterop en hij zou ons wel even heenbrengen. Het was een leraar Engels op de universiteit en hij was nu een paar uur vrij om te douchen en voor het vrijdaggebed en dan moest hij weer werken dus kon hij ons wel even heenbrengen. Prima, wij in de auto en richting centrum. We kwamen in een grote winkelstraat en hij zet ons af bij een winkeltje waar vrouwen bezig waren met een demonstratie met arganolie. Hij was meteen weer verdwenen en dit had niks met een festival te maken. De bedoeling was natuurlijk dat we wat zouden kopen daar! Hij had ons mooi beet en we zijn er met open ogen ingetuind. We konden er allemaal wel om lachen. Knap gedaan, we geloofden hem helemaal! We zijn meteen de winkel weer uitgelopen en heerlijk door grote en kleine winkelstraten en langs een paar moskeeën weer terug naar het busstation gekuierd. Hij had ons nog wel uitgelegd hoe we moesten lopen!

Inmiddels hadden we trek gekregen en op een terrasje aan de boulevard hebben we lekker tajine gegeten.

De grootste attractie van Agadir is het strand. In 1960 is de stad verwoest bij een aardbeving die toen aan 15.000 mensen het leven heeft gekost. De stad is hierna opnieuw opgebouwd maar er zijn dus geen historische gebouwen meer. De stad doet heel westers aan met moderne winkels en appartementen en er lopen ook veel westers geklede mensen.

We hadden iets gelezen over een nieuw gebouwde medina gebouwd in de stijl van een oude Arabische stad met winkeltjes en werkplaatsen, dit wilden we wel zien. Een hele behulpzame buschauffeur heeft ons verteld welke bus we moesten hebben en hij heeft de andere buschauffeur nog even verteld dat hij bij de medina moest stoppen! Dat deed hij ook en er was niet eens een officiële halte. Dit ritje was ongeveer 30 eurocent per persoon.

We hadden ons wel iets anders voorgesteld bij een medina, maar het zag er wel mooi uit. De bouwstijl was een beetje overdreven Oosters, beetje Eftelingachtig. Er waren inderdaad wat winkeltjes en een werkplaats waar iemand kalkstenen beeldjes maakte. Die durfden we niet mee te nemen want we krijgen nog veel Marokkaanse wegen.

Om vijf uur waren we weer terug op de camping en hebben we in de zon nog een wijntje genomen op een leuke dag. Nu hebben we tenminste een indruk gekregen van Agadir.

10 februari.

We hadden nog steeds geen goede plek gekregen dus zijn we vandaag verder gegaan.

Eerst even langs de Marjane geweest om boodschappen in te slaan voor een paar dagen.

Door de stad rijden ging erg vlot over een vierbaansweg. Diezelfde vierbaansweg werd in de dorpjes net na de stad een stuk hectischer.  Het lijkt wel of hier andere verkeersregels gelden!

Afwijkende verkeersregels en bijzonderheden in Marokko…

Een bord autoweg betekent:  let op, overstekende voetgangers en lifters, ook langzaam verkeer en geparkeerde voertuigen mogelijk.

Belijning op de weg betekent meestal niets met 2 uitzonderingen:

Doorgetrokken lijn op 2 baansweg:  inhalen mogelijk

Onderbroken lijn op autoweg:  hier midden op blijven rijden of  naar believen links van de lijn.

Verlichting op de auto, ook knipper en stoplichten zijn, evenals spiegels overbodig.

Politieagent midden op de weg, meestal met spijkermatten en snelheidsborden betekent:

Voor buitenlandse camper:   vriendelijke man die je doorwuift

Voor Marokkaan:  stoppen en nederig doen

Een rood kruis boven een tolpoortje betekent: deze doorgang gewoon gebruiken.

Snelheids en andere borden hebben geen betekenis behalve als er een agent te zien is.

Taxi’s hebben altijd voorrang, ook als het eigenlijk niet kan.

Vrachtwagens dienen zo vol mogelijk geladen te worden en flink te roken.

Ook als er 2 rijbanen zijn komen ze bij een stoplicht of rotonde met 4 rijen dik aanrijden.

Aan de linkerkant rijdende auto’s kunnen zomaar afslaan naar rechts, of andersom.

We staan nu op een leuke camping met een Franse eigenaar 30 km t.z.v. Agadir, vlak bij het dorpje Tifnit.

Vanmiddag hebben we een Nederlands stel ontmoet die hier al vaker geweest zijn en ook een website hebben die we al vaak gelezen hebben. Everdien en Thole uit Zutphen, zij gaan morgen weer verder. Waarschijnlijk  zien we ze in Mhamit weer bij de nomadenfeesten.