Zaterdag 23 juli.

Vanmorgen zijn we weer gaan rijden. Eerst ging de route over een mooie hoogvlakte. Onderweg was er nog een houten Sami-kapelletje.

Daarna daalde de weg weer af naar het Altafjord.

In het stadje Alta hebben we weer LPG getankt. Dat kon hier gewoon aan de pomp, alle dagen, 24 uur per dag. Om te onthouden!

Bij de Rema hebben we pizza’s gekocht, de eerste keer in bijna 5 weken dus dat mocht een keer.

Na de lunch zijn we naar het Altamuseum gereden. Dit staat sinds 1985 op de werelderfgoedlijst van Unesco.

Hier zijn heel veel rotstekeningen te bewonderen van tussen de twee- en zevenduizend jaar oud. Hier bevindt zich de grootste verzameling rotskunst gemaakt door jager-verzamelaars in noord Europa. Dit duidt erop dat Alta een belangrijke ontmoetingsplaats was in de steentijd. De tekeningen vertellen over het leven van de mensen in die tijd.

We kregen een folder mee in het Nederlands. Een aantal tekeningen zijn rood ingekleurd zodat ze beter te zien zijn. Bij de niet gekleurde was het soms wel even zoeken, net hoe het licht erop viel.

De wandeling van drie kilometer bood ook mooi zicht op de fjord. Na afloop nog een bakje koffie gedaan in het panoramarestaurant met geweldig uitzicht op het water. En een vingerhoed gescoord!

Vijftig kilometer verderop vonden we een mooi plekje om te staan. Bij een Sami-souvenirshop, met uitzicht. We hebben het maar even gevraagd aan de eigenaar en die vond het prima.

Eigenlijk viel het weer vandaag erg mee. Paar kleine buitjes maar ook wat zon. De temperatuur is wel wat lager geworden. Doen we lekker een trui aan.

Zondag 24 juli.

Om een uur of negen reden we weg van ons mooie plekje. De eerste stop was bij Burfjord. Hier konden we de wc legen en hebben we koffie gedronken.

Hierna ging het afwisselend over hoogvlaktes en langs fjorden. Eén keer reden we heel hoog boven het water langs een fantastisch uitzichtpunt. Een stukje landinwaarts zijn ze bezig een tunnel aan te leggen. Als je die straks neemt mis je wel een heel mooi punt.

Bij het kerkje in Storslett hebben we een broodje gedaan.

Daarna weer verder langs de fjorden. De zon schitterde op het water. Aan de overkant lag nog sneeuw op de bergen. Bij Olderdalen kwam net de veerboot aan.

Bij Birtavarre zijn we een zijweg ingeslagen het dal in. Eerst waren er nog wat dorpjes en een asfaltweg. Die stopte bij de P waar de langlaufpiste ’s winters begint. Nog twee en een halve kilometer hobbelen  en dan is er een wandelparkeerplaats. Hier beginnen een paar wandelroutes. We wilden naar een kloof lopen. Helaas was de voetgangersbrug over de rivier weggeslagen. Toen zijn we langs de weg gaan lopen en over een ander wandelpad. Was ook erg mooi. Helaas stopte ook dat pad bij een kapotte brug.

Toen we bij de camper terug waren was het toch al vijf uur en we besloten om hier te blijven overnachten.

Er staat nog een camper en een caravan en behalve het water hoor je niets. Vanmiddag zijn er nog wel veel mensen langs geweest die wilden wandelen en onverrichter zake weer weggingen. Nu is het heerlijk rustig. We staan erg mooi met zicht op de rivier.

Maandag 25 juli.

Het was een donkere dag vandaag. Veel wolken en af en toe een buitje, een dag om wat kilometers te maken. We hebben er driehonderd gedaan en staan nu op de Lofoten op een P tien km voorbij Kongsvik.

Er staan nu 6 campers maar er is veel ruimte, je hebt echt geen last van de buren. Die staan 20 meter verderop.

Dinsdag 26 juli.

Tijd voor een dagje rust dus zijn we naar de cp van Lodingen gegaan, een ritje van 20 kilometer. Met koffietijd hadden we een mooi plekje aan het water gevonden.

De cp ligt bij een haventje, erboven is een kleine vuurtoren. Daarvandaan heb je mooi uitzicht op de haven, de cp en het dorp.

Vanmiddag zijn we een rondje gaan lopen, het was bewolkt maar droog.

In het dorp kwamen we twee mooie trollen tegen. Op het eind staat de kerk en overal is het water met mooie uitzichten.

We waren net voor de bui losbarstte terug in de camper. Tijd om een boek te lezen.

De cp is zoetjes aan volgelopen en het is weer droog. De vuurtoren wordt weer druk bezocht en op het strandje wordt naar schelpen gezocht. Ga ik ook nog maar even doen, het is tenslotte nog lang niet donker.

Woensdag 27 juli.

Eerst diesel getankt en boodschappen gedaan bij de Rema vanmorgen. Brood en zuivel zijn hier wel duurder dan thuis maar eigenlijk valt het ons wel mee.

De route ging daarna over de bergen naar de andere kant van het eiland. Boven was het mistig, winderig en koud, met af en toe een regenbui. Toch was het wel mooi rijden. Bij Fiskebol zijn we van de E10 afgeslagen de kustweg op. Deze is niet heel breed, één-baan met genoeg uitwijkplaatsen. Het asfalt is goed, dus goed te doen. Hij loopt mooi langs enkele fjorden, met af en toe een dorpje en mooie strandjes.

De parkeerplaatsen waar je volgens campercontact kon staan waren afgezet met een ketting of rotsblokken. Vanwege het gure weer wilden we eigenlijk toch aan de stroom en we vonden een mooie cp met alle voorzieningen  bij Laukvik. Hier eindigt de weg, morgen moeten we eerst een stukje terug.

Er is hier een haventje, wat huizen, een café, een kleine supermarkt en een koffie branderij. Niet te vergeten, een vuurtorentje.

Hier omheen zijn ruige rotsen en veel water en eilandjes, prachtig.

Bij aankomst was het droog dus konden we aan de wandel, de omgeving verkennen. Flink veel kleren aan want het was maar elf graden.

Nu is het tien graden maar het kacheltje houdt het lekker warm binnen.

Donderdag 28 juli.

Vannacht was het een graad of acht maar vanochtend vroeg was de zon er bij en warmde het binnen alweer op.

We moesten eerst weer door het dorp terug naar de doorgaande weg, die bracht ons weer bij de E10, een vreselijk drukke weg. Ons eerste doel was Svolvaer, de grootste stad op de Lofoten. Bij de toeristinfo wilden we reserveren voor de veerboot van Moskenes naar Bodo op het vaste land.

Het duurde even voor we een parkeerplaats hadden gevonden want ook hier was het erg druk. Bij Biltema, een grote bouwmarkt, vonden we een plaatsje. Je moest wel een kaartje trekken maar dan mocht je twee uur gratis staan.

Het centrum was niet ver, vijf minuten lopen. Er staan niet veel houten huizen meer want er hebben een aantal verwoestende branden gewoed in het verleden. Er staan nog wel wat oude gebouwen, ook de toeristinformatie, tussen hoge moderne flats en kantoren.

De medewerkster bij de info heeft ons geholpen de website te vinden van de ferry. Toen konden we zelf reserveren. Er waren alleen nog nachtovertochten beschikbaar. We waren zo met de tijden bezig dat we niet goed naar de datum hebben gekeken en nu gaan we morgenavond al terug naar het vaste land in plaats van zaterdagavond. Gelukkig is Moskenes niet zover rijden.

Vanmiddag wilden we naar Henningvaer. Onderweg hier naar toe staat nog de grote kathedraal van de Lofoten. Hier binnen is plaats voor 1200 mensen, hij is dan ook voor de hele regio.

De toegangsweg naar Henningvaer is een doodlopende smalle weg met uitwijkplaatsen. De route is prachtig met veel kleine eilandjes voor de kust. Overal stonden auto’s geparkeerd, ook op de uitwijkplaatsen en het was erg druk. Voor de stoplichten voor de brug zijn we omgekeerd. Er was geen doorkomen aan. Erg jammer maar een volgende keer beter.

De route verder bleef mooi, door de bergen en langs fjorden en dorpjes. We zouden doorrijden naar het Vikingmuseum en daar blijven staan. De hele parkeerplaats was vol, dus maar verder gereden. Nu staan we op een P aan een fjord bij de Napp-Straum tunnel.  We kijken mooi naar de overkant en over het water. Vanmiddag hebben we de heuvel waar de tunnel onder door loopt beklommen voor het uitzicht, ook op de camper.

Morgen willen we nog een paar dorpjes bekijken, hopelijk lukt dat wel.

Vrijdag 29 juli.

De koffiestop was vanmorgen bij Ramberg. Daar hebben we even op het mooie witte strand gewandeld.

Toen kwamen de dorpjes. Onderweg hebben zijn ook veel tunnels en aan paar bruggen om van het éne naar het andere eiland te komen.

Bij Hamnoy was het tijd voor een broodje. Daar is ooit een serviceplaats geweest maar nu niet meer. De rode vissershuisjes zijn nu allemaal vakantie huisjes.

Hier vlakbij ligt Reine, ook leuk met veel rode huisjes op palen. Hier waren eindelijk visrekken met veel gedroogde vis eraan. Bij de grote parkeerplaats vonden we een goede gratis serviceplek, die hebben we maar gebruikt. Het was erg druk in dit dorp.

Hierna zijn we doorgereden naar het dorp Å, het zuidelijkste dorp. Je rijdt langs het dorp, dan door een tunneltje en dan sta je op een grote, meestal volle, parkeerplaats.

Hier zijn we ook nog even lekker door gestruind. Het is eigenlijk een open lucht museum. Na het eten ben ik, Wil, nog even de heuvel opgeklommen om van het uitzicht te genieten.

Zo meteen als de site klaar is rijden we 5 kilometer terug naar Moskenes om daar straks op de boot naar Bodo te gaan.

We vonden de Lofoten erg mooi maar erg druk. Misschien nog eens terug maar dan niet in de vakantieperiode.

Zaterdag 30 juli.

De boot ging keurig op tijd weg en de zee was erg kalm. We hadden een lekkere stoel kunnen bemachtigen maar van slapen kwam niets. Je kunt wel zien dat het ’s nachts een paar uur schemerig is. Maar toen we om drie uur aankwamen was het al weer licht.

Kwart over drie waren we op de cp, 4 km rijden. Gauw de luiken dicht en slapen.

Vandaag zijn we hier gebleven. Het was erg mooi weer en we wilden even bijkomen en van het zonnetje genieten. Die hadden we al een dikke week niet zo veel gezien.

Vanmiddag hebben we gewandeld in het bos, er beginnen hier een aantal wandelroutes.

Na een kleine kilometer kwamen we bij een meertje, daar was een pad omheen. Wel een klauterpad, geitenpaadjes, vlonders, een klimtouw en een beetje drassig. Wel leuk om te doen.

Vanaf de P heb je mooi uitzicht op zee en een stukje hoger ook op Bodo.

Nu beginnen we een beetje in te storten. Op de P is het nog erg druk, iedereen gaat wandelen. Hopelijk doen ze een beetje zachtjes want waarschijnlijk liggen wij er straks vroeg in.