Zondag 9 februari.

Zondags is het markt in Sidi Ifni. We zijn hier al vaker geweest en het loopje er naartoe voelde heel bekend. Het is een leuk stadje met parkjes langs de route naar het soukterrein.

Het aanbod op de souk is heel gevarieerd, je kunt het zo gek niet bedenken of het is er wel. We zijn heerlijk overal langsgestruind en hebben weer groente en fruit ingeslagen. Op de markt in Had Dra viel het ons op dat het bijna alleen mannen waren die groente kochten, hier doen de vrouwen dat zelf.

Robert had gevraagd of we peper mee wilden nemen. De kruidenkoopman was er ook en die had peperkorrels voor ons. Hij stond erop dat we achter de kraam kwamen om te kijken of er wel genoeg peper in de zakjes ging. Hij had ook kruiden in een brandertje waar Cor aan moest ruiken. Dit stonk vreselijk, om geesten te verjagen misschien? We hebben het maar niet meegenomen.

Bij een andere kraam mochten twee meisjes een nieuwe pop uitzoeken. Pannen waren er ook in overvloed. Heel veel handel dus, een gezellig gebeuren. Ik denk alleen dat er ’s avonds heel veel over is en weer ingepakt moet worden, volgende week staat het er weer.

Ook brood is er altijd in overvloed. Voordat we weer naar beneden naar de camping liepen nog wat gekocht bij de kar.

Vanmiddag hebben we lekker in de zon gezeten.

Dinsdag 11 februari.

Gisteren hadden we en drukke morgen. We stonden helemaal achteraan op de camping en daar kwam het zonnetje pas om half twaalf over de rots heen. Vooraan kwamen twee plaatsen vrij en daar komt de zon een uur eerder, dus verhuizen! De mat moet dan mee en aangezien het wasdag was moest ook de droogmolen mee.

’s Middags kwam er zeemist opzetten. Gelukkig hadden we de was toch droog.

Vanmorgen dus om half elf koffie in het zonnetje, lekker!

Daarna weer naar de stad om wat boodschapjes. Het zijn toch heel wat trappen voor je boven bent. Maar dan heb je wel uitzicht!

De mooie bloem die we zagen is volgens ons een soort paradijsvogelbloem.

Onderweg loop je langs het mooie stadhuis compleet met een portret van de koning. De muurschilderingen van vorig jaar zijn nog steeds mooi.

In een klein winkeltje, wat van binnen verrassend groot was, hebben we een echte Hollandse Edammer kaas gekocht. Gerard en Margot ook, dus de omzet was weer goed vandaag.

Na lekker rondgeslenterd te hebben, hebben we nog een groot glas jus d’orange gedronken op een terrasje onder een mooie peperboom.

Na de siësta hebben we nog een strandwandelingetje gemaakt. Ook hier is een Marabout te vinden.

Sidi Ifni ligt vaak in een waas van zeedamp, ook vanmiddag.

Het was hoog water dus we konden niet naar de rotsen, dat gaan we morgenochtend proberen.  

Woensdag 12 februari.

Zo gezegd zo gedaan, na de koffie zijn we naar de rotsen gelopen. Het was laag water en dan kun je best ver komen. Er waren ook wat vissers op zoek naar inktvissen in de poeltjes tussen de stenen. Bij laag water kun je ook goed zien dat er veel mosselen groeien. De rode rotswand waar we onder langs liepen was wel heel imposant. Op een gegeven moment liepen de vissers terug richting dorp. Blijkbaar kwam het water weer op dus zijn we ook maar gauw teruggegaan want je wilt niet vast komen te zitten op een rots, voor een uurtje of zes.

Terug zijn we nog langs de Marabout gelopen, deze is mooi onderhouden.  Verderop bij een huis stond een hibiscus in bloei.

Vanmiddag zaten we lekker in de zon. Na een poosje werd het een beetje warm bij de camper. Stoel mee, koffiepot mee, zo zijn we verhuisd naar het strand. Daar stond een windje, lekker. Alleen kwam het water nog steeds hoger en moesten we steeds verder naar achter. Toen het bijna tot de stoelen kwam was het tijd om weer naar de camper te gaan.

Donderdag 13 februari.

Het zou vandaag de hele dag bewolkt zijn maar om half elf zaten we buiten met een bakje koffie in de zon. Hierna zijn we naar de stad gelopen om een laatste rondje te doen want morgen gaan we weer verder.

Eerst naar de drukke straat met allemaal restaurantjes aan de ene kant. De terrasjes zitten altijd vol met alleen maar mannen, meestal aan de thee.

Langs een moskee en door een straatje met winkeltjes, o.a. een bakker en een drogist weer terug naar de dagelijkse markt.

Vanmiddag in de zon gezeten tot drie uur, toen ging hij achter de wolken.

Later hebben we vast de mat en de luifel opgeruimd zodat we morgen op tijd weg kunnen.

Tot slot hebben we met zijn vieren op een terrasje net buiten de camping lekker gegeten met uitzicht op zee.

Als afsluiting hadden we nog een mooie zonsondergang.

Vrijdag 14 februari.

Vanmorgen op tijd vertrokken want we hadden een rijdag. Eerst door de mooie groene cactusbergen naar Guelmim. Koffie gedronken en boodschappen gedaan bij de Marjane.

Hierna ging het richting Tafraoute over een weg die we nog niet eerder hadden gedaan. Al was de weg hier en daar een beetje smal, het was een mooie route. Dorpjes onderweg, overstekende kamelen en schapen en natuurlijk bergen. Voor de lunchpauze vonden we een mooi rustig plekje, het was daar helemaal stil om je heen.

Het ging niet heel snel maar om half vier waren we in Tafraoute. We hebben weer een mooi plekje voor ons vieren in het dal gevonden. Het is hier wel druk maar er is plaats genoeg.

Zaterdag 15 februari.

We staan weer erg mooi hier in het dal. De geitjes kwamen ook weer langs vanmorgen. De bakker niet, die was ons vergeten!

De zon wou niet achter de wolken vandaan komen vandaag. De temperatuur was goed en vanmorgen zijn we eerst naar het dorp geweest. Of we hier nooit weggeweest zijn.

We zochten een trechter met een schuine tuit om met een jerrycan water te kunnen vullen. We kwamen in een klein winkeltje terecht maar de winkelier had er helaas geen. Hij snapte ons wel en legde ons uit waar we een trechter zouden kunnen kopen en hoe we die dan met een slang passend zouden kunnen krijgen. Hij nam alle tijd voor ons ook al kochten we niets bij hem, service! Dat komen we hier heel veel tegen en we weten nu hoe we “trechter”in het Arabisch moeten schrijven!

In twee andere winkeltjes zijn we goed geslaagd.

Op de terugweg kwamen we Wim en Wobbie, en Co en Lia tegen. Deze zijn ook al vaker in Marokko geweest en zien we af en toe onderweg. We lezen elkaars web-site,  leuk om elkaar dan af en toe te zien.

Vanmiddag hebben we een rondje door het dal gedaan, er staan genoeg campers! Nederland is ook goed vertegenwoordigd. Ook moest de eerste band al weer geplakt worden.

Tegen de avond kwam Mohammed, van de garage, nog langs. Gerard wil zijn achterbumper over laten spuiten want die is lelijk. Morgen sleutelen de mannen hem eraf en gaat de bumper naar de garage. We zijn benieuwd.

Zondag 16 februari.

Vanmorgen was de bakker ons niet vergeten gelukkig. Verse broodjes in het zakje aan de spiegel!

Om negen uur kwam de zon over de berg. Hier koelt het ’s nachts wel af, Tafraoute ligt op 1000 meter hoogte.

Om tien uur eerst een bakje koffie in de zon en toen was het tijd om te klussen, de bumper van Gerard moest eraf. Dit klusje was met drie kwartier geklaard. Alle bedrading op de foto want over een paar dagen moet hij er weer op en moet de verlichting ook weer werken.

Cor had nog een klusje. De w.c. moest worden geleegd! Sinds kort is er een gloednieuwe sanizuil in het dorp dus die moet je ook gebruiken.

Het is zeshonderd meter hiervandaan en op de fiets ben je er zo. Karretje aan de fiets binden, fles spoelwater mee en binnen tien minuten was hij weer terug. Prima, beter als de dubieuze put van vorig jaar.

Vanmiddag lekker in de zon gezeten. Om vijf uur zijn we naar de hammam gefietst. We hadden gehoord dat je daar ook kunt douchen en dat scheelt weer afvalwater. Ik, Wil, maakte de fout naar de vrouwenafdeling te gaan. Daar is alleen hammam, geen douche maar dat wist ik niet, nu wel. Het was wel gezellig tussen de Marokkaanse vrouwen, maar niet helemaal wat ik bedoelde. Jezelf wassen met twee emmers lauw water en een pannetje om te spoelen, zittend op een laag krukje met drie poten. Volgende keer ga ik gewoon met Cor mee. Op de mannenkant zijn tien mooie douchecabines.

Tegen de avond kwam de plaatselijke bevolking nog even langs en kwam Mohammed de bumper halen.

Maandag 17 februari.

De omgeving is hier prachtig om te wandelen dus zijn we vanmorgen na de koffie aan de wandel gegaan. De “poeltjesroute”ons aangeraden door Co en Lia. Zij wandelen heel veel en weten de weg.

De route is aan de andere kant van het dorp en loopt langs de rivier die bijna droog staat. Hier en daar is een poeltje. Het is er heerlijk rustig en toen de geiten weg waren hoorden we alleen kikkers kwaken.

Hier en daar staan restanten van huisjes en we kwamen ook langs een bijna droge waterput. Ooit hebben hier dus mensen gewoond.

Aan de voetstappen kun je zien dat er vaker wordt gelopen. De geiten zijn ook aan mensen gewend, ze bleven gewoon dooreten in de boom.

Na ongeveer vijf km kom je bij de weg bij het volgende dorp weer uit. Daar staat de “hoed van Napoleon” en is het nog 5 km naar de camper.

Om twee uur kwamen we in Tafraoute en hadden we honger. In het dorp hebben we op een klein terrasje naast de groenteboer een soort linzensoep met kip en brood gegeten. De koffie kwam van de overkant. Het was erg lekker en we moesten 40 dirham betalen.(€ 4)

Terug bij de camper hadden we er ruim 10 km opzitten. Dat gevoel hadden we niet, heerlijk gelopen.

Eens informeren of er nog meer van deze leuke rondjes zijn!

Woensdag 19 februari.

Gisteren was het markt. De pinda’s, sinaasappels en aardbeien waren op dus dat kwam mooi uit. De weegschaal van de pindaverkoper was maar aan één kant af te lezen dus moest Cor kijken of het gewicht wel klopte. Dit is al vaker gebeurd.

Ook in dit stadje is de hoofdweg prachtig, vierbaans met palmbomen. Zo gauw je buiten de bebouwde kom komt wordt het één baan met rafelkanten.

De achterbumper van Gerard was erg mooi geworden dus heeft hij ook de motorkap laten doen. Die glimt ook weer en vandaag hebben de mannen allebei weer gemonteerd. Het is erg mooi geworden en alles werkt gelukkig weer.

De kapper kwam langs en Margot was aan een knipbeurt toe. Voordat hij begon werd eerst het gereedschap ontsmet. Hij heeft goed geknipt en Margot kan er weer even tegen.

Vanmiddag zijn we nog even bij een restaurantje wezen kijken. We hadden gehoord dat je hier lekker kunt eten. Het ziet er erg leuk uit en morgen gaan we er naartoe.

Vanmiddag bleek trouwens maar weer dat je je luifel goed moet vastzetten. Hier in de bergen kan het plotseling heel hard, vanuit het niets waaien. Zomaar even en dan is het weer stil. Een stukje  verderop kwam de wind onder de luifel en die vloog over de camper. Zo te zien  was de luifel helemaal verbogen en een stuk losgekomen van de camper. De armen waren krom, kortom die moet worden vervangen.