14 april.

Om een uur of half tien reden we van de camping af. Eerst moesten we door een buitenwijk van Marrakech om bij de N8 te komen. Het was al pittig druk en vooral brommers vlogen aan alle kanten voorbij. We reden ook nog een keer verkeerd bij een rotonde maar uiteindelijk lukte het toch op de goede weg te komen. Eerst moesten we een km of zestig door de groene vallei waarin Marrakech ligt. Onderweg veel olijfboomgaarden en veel water langs de weg want het heeft gister en vannacht flink geregend. Op de bergen van ruim 4000 meter hoogte kon je veel sneeuw zien liggen. Langs de weg ook weer veel schapen.

Later zijn we afgeslagen naar de R208 en de R304. Die loopt door de uitlopers van de Midden-Atlas. Hier is het landschap heel groen met veel bomen en graanvelden. Nu in de lente bloeien er ook veel bloemen. Dit is allemaal heel anders als het zuiden maar zeker zo mooi.

Om een broodje te eten hadden we een mooi plekje gevonden met uitzicht op de velden en een dorpje, ook hier weer de bloeiende bloemen.

Hier stopten wel meer auto’s om even te kijken. Zo ging er een meter of vier achter de camper van Gerard en Margot ook een Marokkaanse auto staan. De inzittenden, een jong stel met schoonmoeder, liepen het veld in om foto’s te maken. De auto stond blijkbaar niet op de handrem en rolde tegen het fietsenrek aan, de parkeerplaats liep schuin af. De lichtbalk van het fietsenrek is kromgebogen, gelukkig doen de lichten het nog wel.

De bestuurder reageerde nogal laconiek en zou hem wel even recht buigen! Echt niet, er moet een nieuwe op.

Volgens de sos alarmcentrale zou het goed zij als er een proces verbaal zou worden opgemaakt maar de gendarme komt niet voor dit soort dingen.

Na veel gepraat en gebel heeft hij toch zijn deel van het schadeformulier ingevuld maar niet ondertekend. Volgens hem had hij kopieën nodig voor zijn verzekering. Die zouden in het dorp vlakbij gemaakt kunnen worden. We zijn achter hem aangereden naar het dorp. Het winkeltje was echter dicht, hij gaf gas en was weg voor we er erg in hadden. Maar Gerard heeft in ieder geval zijn gegevens ( als die kloppen ) en zijn kenteken.

Al met al waren we om half vijf met een paar uur vertraging in Ouzoud op camping De Zebra. Die ligt hier erg mooi in de bergen tussen het groen. Vier jaar geleden waren we hier ook maar toen was het 40 graden. Vandaag was het de helft en morgen iets meer maar dat is ook genoeg. Morgen naar de waterval, die is in het dorp één kilometer verderop.

15 april.

Toch maar niet naar de waterval vandaag, Gerard was nog niet helemaal lekker.

De camping waar we nu zijn heeft een Nederlandse eigenaar. Hij woont hier al twaalf jaar en heeft een paar wandelingen op papier gezet. Zijn vrouw en hij zijn zelf vaak weg want ze organiseren ook excursies naar de woestijn. Ze gaan dan met auto’s en tentjes en slapen ook echt in de woestijn. Zijn Marokkaanse personeel runt dan de camping en de chambre d’Hote en dat gaat prima.

Wij hebben vanmiddag zo’n wandeling gedaan naar de bron van de rivier.

Eerst moesten we via een ezelpad afdalen in het dal. Het is hier echt prachtig, heel groen en veel bloeiende bloemen. Het is een koude, natte en lange winter geweest en nu wordt het hier pas lente.

In het dal liepen we tussen veel olijfbomen en later langs de rivier tot de bron.

Er is een betonen bak gemetseld en daarin zag je het water omhoog wellen. Ook bij de Marokkanen is het een geliefd plekje voor een wandeling of een picknick. Het was er gezellig druk. Er zijn net als bij de waterval heel veel bamboedakjes met terrasjes gebouwd maar er zijn er maar enkele in gebruik. Het is net als met veel winkeltjes, er is veel te veel van het zelfde en dan raakt er heel veel in verval.

Het was echt een mooie wandeling bij een prima temperatuur van zo’n 22 graden. Het blijft hier nog een paar dagen mooi weer dus we blijven nog even.

16 april.

Vanmorgen stonden we even met de campingbaas te praten en die vertelde dat het hier in de zomer 45 á 48 graden kan worden. Bij de rivier waar we gister waren is het zo’n graad of tien koeler. Bij de waterval en de bron is het dan echt ontzettend druk. Er komen busladingen Marokkaanse toeristen deze kant op om een beetje verkoeling te zoeken. De afdakjes die we gister zagen worden straks weer opgeknapt en die kun je dan huren om een lekker schaduwplekje bij de rivier te hebben. Dus daarom zijn er zoveel van die afdakjes.

Vanmiddag zijn we naar de waterval gewandeld, dit keer zijn we aan de bovenkant geweest. Vier jaar geleden waren we aan de onderkant. Bovenlangs zijn ook wandelpaden aangelegd en de waterval ziet er ook erg mooi uit van boven, je kunt er wat dichter bijkomen. Mooi zicht op de terrasjes aan de andere kant en er was ook een regenboog te zien.

Na het wandelen hadden we trek in een bakje nos-nos. Een terrasje was snel gevonden want er zijn er genoeg. We zaten een poosje en toen werd er melk gehaald in het winkeltje aan de overkant. Het duurde nog even en toen kregen we vier glaasjes met hete melk en een zakje nescafé erbij. Zo hadden we nog niet eerder nos-nos gehad! Natuurlijk ontbrak de suiker ook niet en het smaakte eigenlijk wel goed. Het kostte 65 cent per glaasje dus we hebben er maar een fooitje bijgedaan.

Hierna moesten we nog wel even anderhalve kilometer terug naar de camping maar nu omhoog. Dit viel erg mee, rustig aandoen en onderweg is genoeg te zien. Mooie velden met bloemen en ook nog weer een ezeltje met van die mooie ogen. Als je goed kijkt zijn het hele leuke beesten met grote lieve ogen. Naast de camping staat er ook een en als je tegen hem praat, balkt hij terug.

Terug op de camping hadden Cor en Gerard nog even een klusje. Ons dakluik heeft van de week gelekt en dat is nu goed rondom afgeplakt met ducktape. We hebben geen zin om hier het luik eruit te halen en opnieuw te kitten. Komt thuis weer!

17 april.

Na de koffie zijn we aan de loop gegaan. We hadden een route mee van de camping, dan weet je hoe je lopen moet.

Eerst kwamen we op een punt waar je van heel hoog op de waterval in het dorp kijkt. Zag er weer heel anders uit.

Daarna moesten we de heuvel af richting een heel oud dorp. Eerst weer door de bloemen en later over een af en toe steil ezelpad tot we bij de rivier waren. Daar lagen stapstenen maar die waren een beetje eng dus we hebben de schoenen maar uitgetrokken en op blote voeten erdoor.

Toen weer een poosje omhoog tot we bij het dorp waren. Daar moesten we door smalle straatjes en trappetjes en langs de bron het dorp weer uit.

Weer over een ezelpad naar beneden en een heel eind langs een irrigatiekanaaltje. Dat pad werd veel gebruikt door mensen die met een ezeltje naar de markt geweest waren. We kwamen ook nog twee vrouwen met een paar schapen tegen, hele vriendelijke mensen allemaal. De oudste mevrouw lachte ons vriendelijk toe met maar één tand in haar bovenkaak.

Onderweg waren ook nog twee kleine watervalletjes. Bij een verlaten schoolgebouw midden in de knoeke moesten we de rivier weer oversteken maar hier was een betonplaat. Dit ging wat makkelijker! Hier moesten we de heuvel weer op langs hele grote oude olijfbomen. Later weer een ezelpad en tot onze verbazing kwamen we bij een souk die net opgeruimd werd. Hier konden we naar de weg lopen en zo weer terug naar de camping.

Het lijkt niks maar we zijn vier en een half uur onderweg geweest. Was een prachtige wandeling. Moe maar voldaan kwamen we weer op de camping. Het laatste stuk was wel een beetje warm.

Vanavond hebben we in het restaurant op de camping heerlijk gegeten. Harirasoep en kip met pruimen, rozijnen en amandelen, lekker in het laatste zonnetje. Wat wil een mens nog meer!

18 april.

Vandaag zijn we nog een keer naar de waterval geweest, dit keer aan de andere kant van de rivier naar beneden.

Op weg er naartoe kwamen we een oer-Hollands tafereeltje tegen!

Via een heleboel trappen met allemaal terrasjes en souvenirkraampjes kun je naar beneden lopen. Onderweg heb je op veel plaatsen mooi zicht op de waterval. Op de rotsen en in de bomen zit een kolonie berberaapjes.

Dat is een attractie op zich. Je kunt pinda’s kopen om ze te voeren maar dat wordt heel veel gedaan en dat is aan de beestjes te zien. Maar het is wel leuk.

Beneden was het modderig en een beetje uitkijken waar je liep. De rivier stond vrij hoog en we durfden deze keer niet naar de andere kant. Tot een paar dagen geleden heeft het ook veel geregend.

Op de terugweg hebben we lekker op een terrasje geluncht en kwamen we ook weer langs de aapjes, dit keer zagen we ook hele kleintjes erbij.

Het was ondertussen wel warm geworden dus het was nog best een klimmetje naar de camping. Daar hebben we lekker in de schaduw gezeten van “onze “mimosaboom die elke dag een beetje mooier en geler wordt.

Dit is beslist een plaats om weer eens terug te komen, de omgeving en de camping zijn  prachtig.

20 april.

Gisteren en vandaag hebben we gereden.

Eerst bij Ouzoud vandaan nog door de bergen naar de N8. Onderweg was erg mooi langs diepe dalen, een kloof en over een smalle brug.

Het was erg warm en de weg was erg slecht met veel werkzaamheden. We zijn gekomen tot een parkeerplaats net voorbij Khenifra. Hier mochten we overnachten en er was een nachtwaker, prima plek, bij een tankstation.

Vandaag weer over de N8. Heel veel bloemen langs de weg, ook oranje voor de koningsspelen vandaag. Af en toe bleven we even hangen achter een vrachtwagen met hout of uien. Die konden niet zo hard!

Gelukkig waren er minder wegwerkzaamheden, de weg was veel beter. Door Ifrane leek het wel of we in Nederland reden, kale bomen en huizen met een puntdak. Hier in de bergen is het heel lang koud geweest dus de natuur loopt hier een beetje achter. Vorige keer dat we hier reden, vier jaar geleden, werden er volop kersen aangeboden langs de weg. Nu nog niet, er stonden wel veel fruitbomen in bloei.

Nu staan we op de camping bij Fes tussen een groep van de NKC. Die zijn ook bijna aan het eind van hun reis van 7 weken. Vanavond mochten we meekijken naar de film van hun reis. In die 7 weken hebben ze heel veel gedaan maar voor ons wel allemaal bekende dingen. Leuk om dat eens van iemand anders te zien. Morgen gaan zij weer verder want ze gaan maandag weer naar de overkant. Wij willen zondag Fes bezoeken.

21 april.

Vandaag een rustdag gehouden. Cor hoest al een paar dagen ( en nachten ) dus even niet zoveel vandaag.

We staan mooi onder een paar grote platanen en tegenover ons zijn een paar sinaasappelbomen. In de sloot naast de camping zitten schildpadden en als het zonnetje even doorprikt komen ze naar boven.

Vanmiddag zijn we naar de Marjanne gelopen, was verder dan we dachten!

22 april.

Vannacht weer een keer lekker geslapen, is wel goed voor het humeur!

Om drie uur hebben we een taxi besteld om naar de medina te gaan. Hij was keurig op tijd en heeft ons afgezet bij de “Blauwe poort “, één van de ingangen naar de medina. Is 20 km van de camping dus te ver om te fietsen. Twee jaar geleden hebben we daar overnacht met de camper maar dat mag nu even niet omdat er is ingebroken , dan maar een paar dagen camping.

De medina van Fess is heel leuk om te dwalen en te kijken. Allemaal straatjes en steegjes, net een doolhof. Hier en daar staan bordjes naar een paar bekende plekken dus je komt altijd wel weer terecht.

We zijn nu eens een route gelopen door duistere straatjes waar niet veel Europese  toeristen komen, naar een andere poort. Iets heel anders dan de bekende straatjes met kruidenwinkeltjes, sieraden, stoffen enz.

We kregen dorst en kwamen terecht op een dakterras voor een glas jus. Dit was pal naast een moskee met zicht op de groene dakjes. Toen de toren begon te roepen was dit wel heel dichtbij!

Hierna zijn we overgestoken naar weer een andere poort met een gezellig druk plein. Hier hadden we mooi zicht op de medina want we waren er net buiten.

In de straatjes zijn niet zoveel ezeltjes meer, af en toe kom je er nog een paar tegen. Het meeste wordt vervoerd met handkarren. Heuvelopwaarts is dit zwaar werk wat meest door oudere mannen wordt gedaan.

We hebben gezellig met zijn vieren gegeten op een terrasje pal aan de straat. Leuk om te zien wat er dan allemaal voorbij loopt. De restaurantjes werken allemaal samen. De jus komt bij de ene vandaan en de koffie weer ergens anders. Soms moet er eerst nog wat van de markt gehaald worden.

Na het eten hebben we eerst een toilet opgezocht. We vonden een keurig schoon toilet met hele mooie tegeltjes, zowel binnen als buiten waar de kraan was om je handen te wassen.

De taxi was keurig op tijd, om negen uur, bij de P bij de Blauwe poort. Onderweg , bij een hotel, pikte hij nog twee jonge vrouwen op. Dat kon want het was een grande taxi voor 6 personen. Toevallig waren het twee Nederlandse meiden die op een rondreis waren. Ze waren net drie dagen in Marokko en hadden al heel wat gedaan, maar ze hadden nog een heel programma. Ze vonden het wel bijzonder dat wij zomaar drie maanden hier aan het reizen zijn maar wel heel leuk. Dat is het natuurlijk ook!

Om half tien waren we weer op de camping. Was erg leuk.

23 april.

Het was vroeg dag vandaag. We wilden eigenlijk naar Asillah want morgen gaat het regenen en dan willen we niet door de bergen rijden.

In de ochtendspits gingen we Fess uit. De weg was erg slecht en druk maar gelukkig waren zelfs de Marokkanen voorzichtig op de weg.

De koning heeft 13 paleizen vertelde de taxichauffeur maar volgens ons kan hij er beter een paar verkopen en het geld geven om betere wegen aan te leggen op sommige plaatsen. In het zuiden waren ze beter.

Het landschap was wel erg mooi door de uitlopers van de bergen, langs een stuwmeer door heel veel groen. Onderweg werden veel sinaasappels te koop aangeboden.

Na de bergen kwamen we op een mooie nieuwe weg. Hier en daar werd nog met man en macht aan de zijkant gewerkt. Zo’n nieuwe weg brengt in ieder geval veel werkgelegenheid.

In sommige stadjes was het personenvervoer met paard en wagen, ook waar deze helemaal niet mochten rijden! De busjes worden zo volgepropt dat er mensen achter op staan, levensgevaarlijk.

De grote bos groen op de foto is een helemaal volgeladen ezelkar met veevoer. De ezel was aan de achterkant niet te zien.  Koeien staan niet altijd in de wei maar worden net als de schapen vaak langs de weg gehoed waar ze in de berm kunnen grazen. Dit wordt meestal door vrouwen gedaan.

Dichter bij de kust wordt ook suikerriet verbouwt en ook deze vrachtwagens worden helemaal volgeladen!

De afstand viel erg mee en we waren al om drie uur in Asillah op de cp bij het strand.

24 april.

Tegen alle weersverwachtingen in was het mooi weer vandaag. Niet heel warm maar de zon scheen bijna de hele dag, lekker!

Na de koffie zijn we naar de medina gelopen, iedere keer zien we weer andere straatjes. Je blijft foto’s maken hier. Er liep ook een groep Japanners, die maakten nog meer foto’s dan mij!

Vanmiddag hebben we lekker in de zon gezeten en vanavond in het dorp gegeten. Het was onze laatste avond in Marokko en de tajine smaakte erg lekker. Voorlopig de laatste echte Marokkaanse! Wij moeten morgen vroeg op voor de boot die om tien uur gaat. Het is nog een uurtje rijden.

Gerard en Margot varen om twee uur. Zij moesten vorige week nog boeken en onze maatschappij was wel heel duur met een enkele reis. Gelukkig gaan er meer boten. Maar hier hebben we wel van geleerd dat je gewoon een retour moet nemen. Dat scheelt enorm!

Morgen dus weer terug naar Spanje. Daar moeten we het weer doen met onze eigen internetbundel dus de berichten en foto’s zullen iets minder frequent zijn.