Isla Plana.

 

Zaterdag 11 februari.

 

De dag begon met regen en af en toe de zon. Tegen de middag waren de buien weg en was er de zon. Het waaide wel flink maar het was heerlijk lopen. Als de lucht en het water blauw zijn ziet alles er veel mooier uit!

Vanmiddag zijn we richting Isla Plana gegaan. Eerst een eind over de rustige boulevard, daarna gaat het pad omhoog en achter de plastic broeikassen langs. Tenslotte nog een stuk langs het strand en na bijna 4 km waren we bij Le Local Social, een soort dorpshuis waar alle overwinteraars gaan koffie of wat anders drinken. Er stonden veel fietsen, het terras was goed bezet, gezellig druk. Je moet even naar binnen om je consumptie te halen maar een bakje koffie kost dan ook maar € 1,-. Daar hebben we even uitgerust in de zon met uitzicht op zee, heerlijk!

Toen we terug waren bij de camper waren Kees en Carla er ook. Met zijn allen nog even een wijntje gedaan bij G en M.

Vanavond waait het nog hard. We doen de schotel maar niet omhoog. Helaas geen mol vanavond. Volgende keer beter!

 

 

Maandag 13 februari.

 

Gisteren zijn we verhuisd naar camping Las Torres. Er zou vandaag plaats vrijkomen maar we kregen een appje dat er twee plaatsen vrij waren dus dat was fijn.

De camping ligt een km van de kust onder aan de bergen. Iets boven de camping heb je mooi uitzicht over zee en de omgeving.

 

Vandaag eerst maar een was gedaan. Er zijn hier grote machines, er gaat een was van twee weken in en met waspoeder kost dat € 4,- dus dat is een leuke prijs.

Cor heeft samen met Kees de leuning van zijn stoel in de camper gerepareerd. Er was een bout afgebroken en gisteravond had Cor zomaar de leuning in zijn hand. Met een uurtje was het weer klaar, fijn dat Kees alles hier bij de hand heeft.

Vanmiddag zijn we naar Puerto de Mazarron gelopen, ruim 4 km hier vandaan. Heen zijn we door de landerijen gelopen. De bloemkool laten ze in deze streek staan zodat ze gaan bloeien en ze het zaad kunnen oogsten, leuk om te zien!

Het was rustig op de boulevard, er is niet veel open.

Carla had bij een leuk restaurant gereserveerd en we hebben heerlijk gegeten. Om een uur of half vijf zijn we langs het strand en via de weg weer terug gelopen naar de camping. Toen kon het eten weer een beetje zakken. Het dagmenu bestaat uit vier gangen!

De cactussen groeien hier als bomen langs de weg.

 

 

Dinsdag 14 februari.

 

Het weer is nog niet heel mooi maar het is wel droog en af en toe komt de zon er even door, goed weer om te lopen dus. En dat hebben we vanmiddag gedaan!

Vanaf de camping eerst een stukje vrij vlak en toen ging het omhoog de berg op naar een stalen mast die je van beneden af kunt zien. Wij hebben al een poosje niet geklommen dus af en toe moest er even uitgerust worden. Dat is niet erg want dan kun je even mooi kijken. De top is zo’n driehonderd meter hoog. Aan de andere kant ligt nog een grote camping en plastic broeikassen. Het waaide wel flink boven. Naar beneden ging makkelijker als omhoog. Zonder rustpauzes zijn we naar Isla Plana gelopen waar we bij de Local Social koffie hebben gedronken. Behalve gewone koffie schenken ze hier ook koffie Aziatico. Eerst gaan er drie scheutjes van verschillende likeurtjes in een glas, dan sterke koffie, daar bovenop een laagje melkschuim met wat kaneel er overheen. Erg lekker! Dit is de koffiespecialiteit van deze regio.

Na de koffie was het nog ongeveer drie km terug naar de camping. In de verte zagen we de berg met de mast liggen waar we geweest waren.

Mooie wandeling, we kunnen het nog!

 

 

Woensdag 15 februari.

 

Het was tijd om boodschappen te doen. Op de fiets naar de Aldi, ruim 5 km hiervandaan. Fijn dat we de E-bikes bij ons hebben, heen was een eitje, terug een heel eind omhoog. Ging prima en de koelkast is weer gevuld.

Vanmiddag hebben we eerst de tanks geleegd en de camper binnen gepoetst en toen zijn we aan de wandel gegaan.

Achter de camping loopt een onverhard weggetje het dal in. Dit hebben we een tijdje gevolgd. Later loopt het wat omhoog en kun je andere dalen inkijken en zelfs de zee zien in de verte. Ondanks dat het hier te koud is bloeit er toch al het één en ander. De bergen ogen erg groen maar over een paar maanden zijn er vast nog veel meer kleuren te zien.

 

Donderdag 16 februari.

 

Weer een drukke dag vandaag! 😄😄

Zoals afgesproken kwam er een grotere plek vrij tegenover G en M waar wij mochten gaan staan. Dit was al op tijd, we zaten nog aan de koffie, dus gauw de koffie weer in de pot en alles bij elkaar gezocht en verhuizen maar. Gelukkig hebben we wielen.

Even geïnstalleerd, stekker in het stopcontact en klaar. Verder met de koffie.

Deze plek is aanzienlijk groter en vlakker. De deur is nu ook uit de wind en als het zonnetje er even is kan hij lekker open. We staan hier fijn.

Tegen de middag hebben de mannen onder het toeziend oog van Carla een grote pan paella gemaakt die we later met zijn allen soldaat hebben gemaakt. Het zag er niet alleen lekker uit maar het smaakte ook verrukkelijk. We nemen het recept mee.

Na het toetje en de koffie zijn we nog even naar de kust gewandeld om het eten een beetje te laten zakken. Hebben we ons loopje ook weer gehad.

En zo is er weer razendsnel een dag voorbij.

 

 

Vrijdag 17 februari.

 

Vandaag hadden we zin om te fietsen dus na de koffie zijn we opgestapt. De wind is nog steeds vrij koud dus op de fiets kun je wel een trui en een jas aan maar het is droog.

Broodjes mee en richting Bolnuevo. Daar hebben we al eens op de camping gestaan. Ook nu hadden we een mail gestuurd maar het was vol daar. Eigenlijk zijn we blij dat we nu hier staan want een paar dagen geleden is daar brand geweest. In de nacht van maandag op dinsdag is daar een camper in brand geraakt, waarschijnlijk door een brandende gloeilamp of een kacheltje. Er gaan verschillende versies rond. Er is maar één persoon gewond geraakt gelukkig maar er zijn wel 40 campers en caravans verbrand. Verschrikkelijk, het zal je maar gebeuren.

We zijn door gefietst naar het eind waar je mooi uitzicht hebt op de baai. Met zicht op zee hebben we ons broodje gedaan. De grote schommel is  nieuw, die was er vorige keer nog niet.

Tijdens het omhoog fietsen was de motor van de E-bike van Wil er twee keer mee gestopt omdat hij geen contact had met de accu. De accu er even uit gepakt en het computertje even schoongemaakt en toen deed hij het gelukkig weer. Geen storing meer gehad. We durfden niet verder te fietsen, andere keer maar weer.

Op de terugweg keken we mooi op het lange zandstrand en kwamen we langs de bizarre rotsformaties van Bolnuevo.

We hebben nog een omweggetje gemaakt langs de Aldi en de Chinese winkel. Daar kun je heel veel kopen maar geen fietstassen en ook geen fluitketel. Dat moet thuis maar weer of zondag misschien op de markt.

 

 

Zondag 19 februari.

 

Gisteren was het goed wandelweer. Ergens in de bergen achter de camping moet een bak met goudvissen zijn, die zijn we gaan zoeken.

Eerst achter de camping langs een boerderij de rambla ( rivierbedding) in. Na een poosje via een smal pad door de kloof. Het verbaast ons iedere keer weer dat er zoveel groeit tussen de stenen. We zagen nu een soort asperges tussen de stenen groeien.

Verderop waren hele slingers van rupsen die precies achter elkaar over het pad kropen, bijna alsof ze elkaar vasthielden. Zo kropen ze langzaam vooruit.

Af en toe was er een steenmannetje en dat pad hielden we dan maar aan. Na een poos kwamen we bij een weggetje uit en zijn we nog een stuk naar boven gelopen want we hadden nog geen vissen gezien. Na een kilometer nog geen vissen dus zijn we maar weer omgekeerd. Volgens Google Maps zou dit weggetje uitkomen op de weg waar we van de week al waren en dat klopte. Zo zijn we bovenlangs teruggelopen en hebben een mooi rondje gedaan. We moeten nog maar even navragen waar de vissen precies zijn. Hebben we een reden om nog een keer te gaan!

Vanmorgen zijn we naar de markt geweest. Helaas geen fietstassen gevonden, wel sinaasappels en aardbeien.

Tegen de middag werd het mooi weer, volop zon. We hebben tot vijf uur in de zon kunnen zitten en ook nog een was gedaan, was zo droog! Lekker, hier kwamen we toch voor.

 

 

Dinsdag 21 februari.

 

Gistermiddag zijn we met Kees en Carla lekker wezen eten bij Viggos in Puerto de Mazaron. Gerard heeft keelontsteking dus die waren niet mee. Als hij beter is gaan we nog wel een keer! Voor de prijs hoef je het niet te laten, die is inclusief 2 drankjes en dessert. De zon was erbij en we hebben heerlijk buiten gezeten.

Vanmorgen zijn we eerst naar de Aldi geweest voor de boodschapjes. Eerst de contacten van Wil haar fiets schoongemaakt en ingespoten want de fiets haperde weer. Nu ging het weer goed gelukkig.

De zon was er weer bijgekomen en na de boodschappen zijn we gaan lopen, in de herkansing voor de goudvissen.

Met de GPS van Kees gingen we op stap. Dit keer zijn we bovenlangs gelopen over de weggetjes want de vergezichten vinden we erg mooi.

Er waren ook weer rupsen op ons pad, die zitten hier in de dennenbomen.

We kwamen al hoger en er waren weinig bomen meer. Toen zagen we in de verte een palmboom en daar moesten we zijn. Voorbij de palmboom is een pad naar beneden en daar vonden we de bak met goudvissen, bizar hoor zo midden in de bergen. Aan de terrassen te zien zijn hier ooit akkers geweest, er is ook een bron en daarvandaan stroomt het water naar de bak. Misschien zijn  er ooit een paar vissen geloosd en dat worden er vanzelf meer! We gooiden wat brood in het water en toen kon je goed zien dat het er heel veel zijn, wel heel leuk hoor op zo’n plaats. Het uitzicht was er ook prachtig. Mooie plek om uit te rusten.

Daarna zijn we doorgelopen naar boven en aan de andere kant van de berg weer afgedaald, deels over geitenpaadjes. Dichter bij de kust kwamen we weer op een weggetje, langs bloeiende fruitboompjes. Daarboven staat een oude touringcar, aan de gas- en watertanks te zien woont daar iemand in. Mooi plekje!

Even verderop namen we een andere route dan de GPS en we kwamen langs de kassen weer bij de kust. Hier herkenden we de weg weer naar de camping. Al met al hebben we bijna 15 km gelopen. Dit is veel voor ons en we waren blij de voeten weer omhoog te kunnen leggen in de camper. Maar het was zeker de moeite waard!